Socket 7
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Socket 7, kişisel bilgisayar (PC) anakartlarında bulunan x86 tipinde işlemci soketi için fiziksel ve elektriksel spesifikasyondur. Bu soket Haziran 1995'te çıkmıştır.[1] Bu soket, önceki Socket 5'in yerini almıştır; ve Intel tarafından üretilmiş P5 Pentium mikroişlemcilerine ek olarak Cyrix/IBM, AMD, IDT ve diğer şirketler tarafından yapılmış uyumlu işlemcileri destekler.[2]
Socket 7, farklı üreticilerden çok sayıda işlemciyi ve çok sayıda işlemci frekansını destekleyen tek soketti.
Socket 5 ile Socket 7 arasındaki fark, Socket 7'de fazladan bir pim bulunması ve Socket 5'teki tek voltajın (gerilim) aksine çift ayrı hat voltaj sağlamak için tasarlanmasıdır (Ancak en başta bazı üreticilerin anakartlarında çift voltaj desteği bulunmamaktaydı). Socket 7 geriye uyumludur, Socket 5 için yapılmış bir işlemci Socket 7 soketi bulunan bir anakarta takılabilir.
Socket 7'yi kullanan işlemciler; AMD K5 ve K6, Cyrix 6x86 ve 6x86MX, IDT WinChip, Intel P5 Pentium (2.5-3.5 V, 75-200 Mhz), Pentium MMX ve Rise Technology mP6 işlemcileridir.
Socket 7, (19 x19 olarak dizilmiş) 321 pimli SPGA ZIF soketini veya oldukça nadir olan (37 x 37 olarak dizilmiş) 296 pimli SPGA LIF soketini kullanır.
Soketin boyutu 4.95 x 4.95 cm'dir.
AMD, K6-2 ve K6-III işlemcilerinin daha yüksek hız frekansında çalışması ve AGP'yi desteklemesi için Socket 7'nin gelişmiş bir versiyonu olan Super Socket 7'yi geliştirmiştir.
Socket 7 ve Socket 8, 1999'da Slot 1 ve Slot 2 ile değiştirilmiştir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Torres, Gabriel. "A Complete List of CPU Sockets". Hardware Secrets. 24 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2014.
- ^ Intel Socket 7 Specification, pcguide.com, 4 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 31 Mart 2009