Hipoventilasyon

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hipoventilasyon (solunum depresyonu olarak da bilinir) yeterince hava alınmadığında solunumda gerekli olan gaz değişimi için gerçekleşir. Artan bir karbondioksit konsantrasyonuna (hiperkapni) ve solunum asidozuna neden olur. Hipoventilasyon solunum durması ile eş anlamlı değildir. Solunumun durması hipoksiye daha sonrasında anoksiye neden olur.  Anoksi sonucu dakikalar içerisinde ölüm gerçekleşir. Hipoventilasyon hipoksinin öncüsü olarak da değerlendirilebilir

Sebepleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaçların ya da uyuşturucuların yan etkisi olarak, hipoventilasyon  potansiyel olarak hayatı tehdit edecek seviyeye gelir. Pek çok  merkezi sinir sistemi yatıştırıcı etanol, benzodiazepinler, barbitüratlar, GHB, sakinleştiriciler ve opioidler gibi ilaçlar yüksek dozda alındıkları zaman solunum depresyonuna sebep olur. Güçlü opiatların (fentanil, eroin ve morfin), barbitüratlar ve alprazolam gibi bazı benzodiazepinlerin solunum depresyonuna sebep olduğu bilinmektedir. Aşırı dozda kişi tamamen nefes almayı bırakabilir ve tedavi edilmezse ölüme sonuçlanabilir. Opoidler aşırı dozda veya başka yatıştırıcılar ile karıştırılmasında ölüme yol açması ile meşhurdur

Tedavi[değiştir | kaynağı değiştir]

Nikethamid gibi solunum uyarıcıları, geleneksel olarak CNS depresanı aşırı dozundan kaynaklanan solunum depresyonuna karşı koymak için kullanılmıştır. Ancak sınırlı seviyede etkindi. BIMU8 adlı yeni bir solunum uyarıcı ilaç araştırılıyor ve bu ilaç, önemli ölçüde daha etkili görünüyor ve opiat ve benzeri ilaçların terapötik etkilerini dengelemeden ürettiği solunum depresyonuna karşı koymak için yararlı olabilir.

Solunum depresyonu opioid doz aşımından meydana gelmiş ise, genellikle bir opioid antagonisti, büyük ihtimalle de nalokson uygulanacaktır. Eğer başka yatıştırıcılar kullanılmadıysa solunum depresyonunu hızla tersine çevirir. Bir opioid antagonisti, kronik kullanıcılarda bir opioid yoksunluk sendromunu da tetikleyebilir. İlk resüsitasyon sırasında mekanik ventilasyon hala gerekli olabilir.

Bağlantılı durumlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Konjenital santral hipoventilasyon sendromu, hızlı başlangıçlı obezite, hipotalamik disfonksiyon, hipoventilasyon, otonomik düzensizlik gibi bozukluklar hipoventilasyon ile ilişkili durumlar olarak kabul edilmektedir. Konjenital santral hipoventilasyon sendromu, "bebek ölümü" veya "beşik ölümü" olarak adlandırılan bazı "ani bebek ölümü sendromu” vakalarında önemli bir faktördür.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. "Hypoventilation" at Dorland's Medical Dictionary
  1. ^ Woorons X (2014). Hypoventilation training, push your limits!. Arpeh. p. 164. ISBN 978-2-9546040-1-5.
  1. ^ Zubieta-Calleja GR, Paulev PE, Zubieta-Calleja L, Zubieta-Calleja N, Zubieta-Castillo G (September 2006). "Hypoventilation in chronic mountain sickness: a mechanism to preserve energy". Journal of Physiology and Pharmacology. 57 (Suppl 4): 425–430. PMID 17072073.