Hafif makineli silah

Vikipedi, özgür ansiklopedi

FN Minimi, NATO ülkelerinde en çok kullanılan 5.56 mm çapında hafif makineli tüfek
Alman Silahlı Kuvvetleri tarafından kullanılan MG4
Bren

Hafif makineli tüfek, tek bir askerin herhangi bir yardımcıya ihtiyaç duymadan taşıyıp kullanabilmesi için tasarlanmış tüfektir. Genel olarak ön hatlardaki piyadelere destek vermek için kullanılır. Hafif makineli tüfekler normal bir silah gibi veya bir taktiksel araç olarak da tanımlanabilir.

İlk hafif makineli tüfek I. Dünya Savaşı'nda İngilizlerin piyadelere yakın destek vermek için kullandıkları Lewis makineli tüfeğiydi. Savaşın bitmesiyle, hafif makineli tüfekler belirli küçük mıntıkalarda ve modern piyade timlerinin acil ihtiyaç duyduğu alanlarda kullanılmaya başlandı. Hafif makineli tüfekleri hareket halinde veya bele yaslayarak kullanılabilmesine rağmen buna pek gerek duyulmadı. Genellikle yüzükoyun pozisyonunda çatal desteğiyle kullanılıyordu. Brengun veya BAR gibi hafif makineli tüfekler şarjör beslemeliydi. MG 34 vb. tüfekler hem şarjör hem de mayon beslemeliydi. Modern hafif makineli tüfekler daha küçük kalibreli ve daha fazla mermi atma prensibine göre tasarlanmıştır. Rus yapımı RPK gibi bazı hafif makineli tüfekler, AK-47 standart piyade silahına daha uzun şarjör takılması ve ısınmaya karşı daha kalın namlu monte edilerek yapılmıştır.

1900-1940 arası

[değiştir | kaynağı değiştir]

1950–1970 arası

[değiştir | kaynağı değiştir]

1970'ler ve günümüz

[değiştir | kaynağı değiştir]