Tacim Çiçek

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tacim Çiçek
Doğum05 Eylül 1958(1958-09-05)
Ceyhan
MeslekÖğretmen, Şair, Eleştirmen, Yazar
MilliyetTürkiye
TürEdebiyat, Araştırma

Tacim Çiçek (5 Eylül 1958, Ceyhan, Adana); Türk şair, eleştirmen, yazar.[1]

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ceyhan, Adana'da doğan Çiçek, ilk ve ortaöğretimini burada bitirdi.[2][3]

Yazmaya lise yıllarında başlayan Çiçek, Ceyhan’da hâlen yayımlanmakta olan Yenises isimli yerel gazetede kendisine ayrılan köşede yazmıştır. 1980'de Ankara Eğitim Enstitüsü'nden mezun olan Çiçek kısa dönem askerlik için gittiği Menemen’de (1983) şair Şaban Akbaba ile tanıştı. Onun etkisiyle gönül verdiği edebiyata dönüş yaptı. ”Yaşadığını kanıtlamak, yaşamı güzelleştirmeye yapıtlarıyla da katkıda bulunmak için” yazdığını söyleyen yazarın ürünleri l986’dan beri çeşitli gazetelerde ve dergilerde yayımlandı. İlk öyküsü Bir Tokatla 1986 yılında Oluşum dergisinde yayınlanan Tacim Çiçek Edebiyata şiirle başladı. 1996 yılından itibaren şiir yazmayı yayınlanan üç şiir kitabından sonra bıraktı. 1996 yılında yazdığı Yaralı Coğrafyalar Kitabı isimli şiir dosyasıyla 2003 yılında Sanat ve Hayat Dergisi’nin şiir yarışması dalında İkincilik Ödülü aldı. Tacim Çiçek'in Elma Ağacı isimli romanı Eylül 1999 tarih ve 2504 sayılı Tebliğler Dergisi'nde İlköğretim öğrencilerine tavsiye edilmiştir. Grup Munzur'un Babanın Türküsü albümünde Onların Kavgası şiiri ve Tutuşturun Geceleri isimli albümünde Benim Gibi şiiri, Ekrem Ataer'in Marenostrum isimli kasetinde He Canım şiiri, Ferhat Tunç'un Çığlıklar Ülkesi albümünde Ayrılık ve Oy Gelin şiirleri ve Süleyman Turan'ın besteleyip okuduğu, Benim Gibi şiiri bestelenmiştir. Şairin ayrıca Papatya Olurum, Vasiyeti Sevdalının ve Gurbet şiirleri Umut Akkuş tarafından bestelenmiştir.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Birden fazla ilde sınıf öğretmenliği yapan Tacim Çiçek[2][4] Öyküler, romanlar ve çocuk kitapları yazdı. Sandıklı Postası, Birlik, gibi yerel gazetelerde Özgür Emekçioğlu imzasını da kullandı. Öyküleri, şiirleri ve eleştiri – tanıtım yazıları Edebiyat Gündemi, Papirüs, Aydınca, Eşik, Yazıt, Karşı, Kıyı, Çağdaş Türk Dili, Eylül, İmece, Şiir Okulu, Sanat ve Hayat, Evrensel Kültür, Öğretmen Dünyası, İnsancıl, Kitap Gazetesi, Çalı, Beşparmak, Akköy, Berfin Bahar, Fayton Öykü, Edebiyatta Seçki, Gerçek Sanat, Sorun Polemik, Kırmızıgül, Yazın, Düşler Öyküler, Adam Öykü, Damar, Güzel Yazılar, Cumhuriyet Kitap, Güncelsanat, Çinikitap, Eleştirel Pedagoji, Mesele, Sosyologca, Ayrıntı Dergisi, Hürriyet Gösteri ve kurucusu olduğu Aykırısanat (Adana) ile Agora (İzmir) gibi dergilerde, Yeni Adana ve Evrensel, BirGün, Özgür Gündem, Artı Gerçek, Gazete Duvar (İnternet), Edebiyathaber.net, Panzehirdergi, k24kitap.org, Yeniyaşam, soL gazetesinde ve soL kitap ekinde çeşitli konularda yazıları yayımlandı, yayımlanıyor.[2] Artı Gerçek’te kendi adıyla yayımlanmayan birkaç yazısını da Umut Seçkin Bulut ve Melik Sunay Koç adlarını kullanarak da yayımlattı… Yazı işleri müdürlüğünü öykücü Turan Altuntaş’ın yaptığı ve yayın kurulunda M. Demirel Babacanoğlu, Arslan Bayır ve Bora Alagöz’ün bulduğu Aykırısanat dergisi ile Aykırısanat yayınlarını kurdu. Sahipliğini öykücü Hasan Özkılıç’ın yaptığı, yayın kurulunda Ahmet Günbaş, Asım Gönen, Hayri K. Yetik ile Timuçin Özyürekli’nin bulunduğu Agora dergisinin de yayımlanmasında yer aldı. İlk sayısı, Ağustos 1992’de yayımlanan Aykırısanat 2008 yılı sonunda; yine ilk sayısı, Ocak 2000’de yayımlanan Agora’nın yayımlarına Aralık 2005’te ekonomik nedenlerle son verildi.[3]

Tacim Çiçek 1.Genç Hayat Şiir Öykü Resim Yarışması Öykü dalında Jüri Üyesi olarak konuşma yaparken

Yazar öykü çalışmalarıyla da ödül aldı: 2002 yılında Esercan’la Sevcan’ın Hikâyesi isimli öyküsüyle Beşparmak dergisi Ferzan Gürel Secici Kurul Özel Ödülü’nü, aynı yılı Adana Edebiyatçılar Derneği’nin düzenlemiş olduğu Turan Altuntaş Öykü yarışmasında da Kamalı Bekir isimli öyküsüyle Birincilik Ödülü aldı. Yazar 2001 yılında Adana’da düzenlenen Orhan Kemal Hikâye Ödülü yarışmasında da kendisine verilen Mansiyon ödülünü bir basın açıklamasıyla-yarışma koşulların da böyle bir ödül olmadığı gerekçesiyle reddetti. 1999 yılında Damar Edebiyat Emek Ödülü de alan Çiçek daha çok çocuklar için farklı ve özgün şeyler yazmaya çalışıyor.

TYS, PEN Yazarlar Derneği ve MESAM üyesidir. Bir çocuk babasıdır.

Eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

Şiirler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ellerimiz Tırpandır Acıya, Gerçek Sanat Yayınları, İstanbul, 1989[2]
  • Süremez Daima Hükmü Acının, Seçki Yayınları, İstanbul, 1991[3]
  • Gülyaşam, Aykırısanat Yayınları, Mersin, 1993 ISBN 975-7858-01-3[2]

Öyküler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Yaşamın Özge Yorumu, 1.Baskı Yazıt Yayıncılık, Ankara, 1991 ISBN 5975-369-008-8, 2.Baskı Telos Yayınları, İstanbul, 2018[3]
  • Beyaz Kısa Pantolon, Ozan, İzmir, 1991[3]
  • Kızıl Valizli Kadın, Phoenix Yayıncılık, Ankara, 2013 ISBN 978-4657-67-4[3]

Romanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Söyleşi, deneme, mektup[değiştir | kaynağı değiştir]

Çocuk romanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Söz yazarlığını yaptığı şarkılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1995 Çankaya Belediyesi ve Damar Edebiyat Dergisi Çocuk Romanı Birincilik Ödülü (Şeftali Dede)[2]
  • 1997 Kırıkkale Eğitim-Sen Çocuk Öykü Yarışması Üçüncülük Ödülü (Elma Ağacı)[3]
  • 1997 Mevlüt Kaplan Edebiyat Ödülü Çocuk Romanı Mansiyon Ödülü (Kurtkıran)[3]
  • 1999 Damar Edebiyat Genç Yazar Emek Ödülü[2]
  • 2002 Beşparmak Dergisi Ferzan Gürel Seçici Özel Ödülü (Esercan'la Sevcan'ın Hikâyesi)[2]
  • 2002 Adana Edebiyatçılar Derneği Turan Altuntaş Öykü Birincilik Ödülü (Kamalı Bekir)[2]
  • 2003 Sanat ve Hayat Dergisi Şiir İkincilik Ödülü (Yaralı Coğrafya/lar Kitabı şiir dosyası)[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Tacim Çiçek". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. 27 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2023. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Aksakal, Ali (14 Mayıs 2019). "Çiçek, Tacim". Türk Edebiyat İsimler Sözlüğü. 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  3. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab "Arşivlenmiş kopya". 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020.