Tarafsız ön değerlendirme

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tarafsız ön değerlendirme (early neutral evaluation, ENE), tarafsız bir üçüncü kişi tarafından, tarafların içinde bulundukları uyuşmazlığın daha ilk safhalarında, uyuşmazlığın nasıl çıktığı, ne şekilde geliştiği ve gelecekte tarafların durumlarını nasıl etkileyebileceği konusunda, taraflardan alınan kısa bilgi ve ifadelere dayanılarak değerlendirme yapılan bir alternatif uyuşmazlık çözümüdür.

Tarafsız ön değerlendirmede izlenecek belirli bir prosedür yoktur. Bu yöntem ile uyuşmazlık çözüme kavuşturulabileceği gibi taraflara isterlerse uyabilecekleri bir görüş de verilebilir. Hatta tarafsız ön değerlendirmeci, tarafları diğer alternatif uyuşmazlık çözümü yollarıyla çözüm aramaya yönlendirebilir ya da uyuşmazlık konularının daraltılmasını sağlayarak gerek mahkemede gerekse diğer yöntemlerin uygulanması sırasında zaman kazanılmasını sağlayabilir. Bu yöntem adından da anlaşılacağı üzere, uyuşmazlığın başında çözüme kavuşması mümkün olmayan ve derinlemesine inceleme gerektiren uyuşmazlıklar için uygun değildir. Tarafsız ön değerlendirmeciler tecrübeli hukukçular olabileceği gibi konunun uzmanı kişiler de olabilirler. Bu yöntemle amaçlanan uyuşmazlıkların, erken bir aşamada ucuz ve gizli bir şekilde çözüme kavuşmasını sağlamaktır.[1][2][3][4][5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Demir, Şamil (Ocak 2014). Avukatın Uzlaşma Sağlama Yetkisi. Adalet. ISBN 9786051463179. 
  2. ^ Tanrıver, Süha: Hukuk Uyuşmazlıkları Bağlamında Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yolları ve Özellikle Arabuluculuk (TBBD 2006/64, s. 151‐ 177)
  3. ^ Ildır, Gülgün: Alternatif Uyuşmazlık Çözümü, s. 83.
  4. ^ Özbay, İbrahim: Avukatlık Hukukunda Uzlaştırma ve Uzlaştırma Tutanağının İlam Niteliği(EÜHFD 2004/3-4, s. 387-418)
  5. ^ Özbek, Mustafa Serdar: Dünya Çağında Adalete Ulaşma Hareketlerinin Ortaya Çıkardığı Gelişmeler ve Alternatif Uyuşmazlık Çözümü (AÜHFD 2002/2, s. 121-162)