Thomas Bewick

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Thomas Bewick
James Ramsay tarafından yapılan portresi.
Doğumy. 11 Ağustos 1753(1753-08-11)
Mickley, Northumberland, İngiltere
Ölüm8 Kasım 1828 (75 yaşında)
Gateshead, Durham, İngiltere
MeslekOyma sanatçısı,doğa tarihi yazarı
Evlilik
Isabella Elliott
(e. 1786; ö. 1826)
Çocuk(lar)4, Jane dahil

Thomas Bewick, (tahmini 11 Ağustos 1753 - 8 Kasım 1828), İngiliz ahşap oymacısı ve doğa tarihi yazarıdır. Kariyerinin ilk zamanlarında, çatal bıçak oymacılığı, reklamlar için tahta bloklar yapma ve çocuk kitapları resimleme gibi her türlü işi yapmıştır. Zamanla yavaş yavaş kendi kitaplarını çizmeye, yazmaya ve yayınlamaya yönelerek ve A History of Quadrupeds'deki güzel çizimleriyle yetişkin bir izleyici kitlesi edindi.

Kariyerine Newcastle upon Tyne'da oymacı Ralph Beilby'nin yanında çıraklık yaparak başladı. Sonrasında önce ortak oldu ve sonrasında da işi devraldı. Bewick'in eğittiği çıraklar arasında, sırayla ressam ve oymacı olarak tanınan John Anderson, Luke Clennell ve William Harvey yer alır.

Bewick genellikle, bugün esas olarak ahşap gravürleri, özellikle de kuyruk parçaları olarak bilinen küçük, keskin bir şekilde gözlemlenen ve genellikle komik vinyetler olarak hayranlık uyandıran Bir İngiliz Kuşları Tarihi (A History of English Birds) eseriyle tanınmaktadır. Kitap, tüm modern saha rehberlerinin öncüsü olarak kabul edilmektedir.. Hayatı boyunca çoğunlukla Ezop Masalları'nın baskılarını resimlemiştir.

Yeni bir teknik olan resimlerin ahşap kullanarak basılması tekniğini yaygınlaştırmasıyla da tanınmaktadır. Sert şimşir ağacını damar boyunca kesmek için metal oyma araçlarını kulanmış ve metal tiple entegre olabilen, ancak geleneksel tahta baskılardan çok daha dayanıklı olan baskı blokları üretmiştir. Sonuç olarak, düşük fiyata yüksek kaliteli illüstrasyon ortaya çıkmıştır.

Hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Cherryburn, Bewick'in çocukluk evi

Bewick, doğum günü her zaman 12'sinde kutladığı bilinmesine rağmen, 10 veya 11 Ağustos 1753'te Newcastle upon Tyne yakınlarındaki Northumberland, Mickley köyündeki bir evde[1] Cherryburn'de doğmuştur.[2][a] Annesi ve babası çitçilik yapmaktaydı.[2] Babası John, Jane ile olan evliliğinden önce evliydi ve sekiz kardeşin en büyüğü olan Thomas doğduğunda kırklı yaşlarındaydı. John, Mickley Bank'ta aşağı yukarı altı kişinin çalıştığı küçük bir maden ocağı kiralamış[3] ve yakındaki Ovingham köyündeki okulda eğitim görmüştür.[2]

Bewick okul çalışmalarında gelişmese de[2] çok erken yaşta çizim konusunda yetenekliydi. Sanat dersi almamıştı. 14 yaşında Newcastle'da bir oymacı olan Ralph Beilby'nin yanında çıraklık yaptı ve burada mücevher ve çatal bıçak takımlarını aile isimleri ve armalarla işaretlemek gibi ahşap ve metal üzerine kazımanın nasıl yapılacağını öğrendi.[2][3] Beilby'nin atölyesinde Bewick, Charles Hutton için tahta üzerine bir dizi diyagram kazıdı ve ölçüm üzerine bir tezi resmetti.[2] Bundan sonra kendini tamamen ahşap oymaya adamış gibiydi ve 1775'te Select Fables'tan resimlediği merhum Bay Gay "Avcı ve Yaşlı Tazı"nın ahşap gravürü için Kraliyet Sanat, İmalat ve Ticareti Teşvik Derneği'nden bir ödül aldı.[2][3]

A History of British Birds'teki kuyruk parçası, Bewick'in şapkasından su içen susamış bir gezgin olarak kendisine ait olduğu söyleniyor.[4]

1776'da Bewick, Beilby'nin atölyesine ortak olarak işleri geliştirdi[2] ve atölyeleri yüksek kaliteli iş ve iyi hizmet ile büyük bir üne sahip Newcastle'ın önde gelen gravür atölyesi haline geldi.[5] Eylül 1776'da sekiz aylığına Londra'ya gitti, şehri kaba, düzenbaz ve acımasız bularak aşırı zenginlik ile yoksulluğun yan yana gelmesinin adaletsizliğinden pek hoşlanmadı. Mümkün olan en kısa sürede çok sevdiği Newcastle'a geri döndü fakat başkentte geçirdiği süre ona daha geniş bir itibar, iş deneyimi ve sanattaki yeni hareketler hakkında farkındalıklar sağladı.[5]

1786'da maddi durumu yerindeyken Ovingham'dan çocukluk arkadaşı Isabella Elliott ile evlendi. Robert, Jane, Isabella ve Elizabeth adında dört çocukları oldu. Kızları, babalarının ölümünden sonra anıları üzerinde çalışmalar yaptılar.[5] Hayatının o döneminde, Newcastle sanatçısı Thomas Sword Good tarafından "atletik yapılı, yaklaşık 6 fit yüksekliğinde ve orantılı olarak şişman bir adam" olarak tanımlanmıştır. Büyük bir kişisel cesarete sahipti ve genç yaşlarında bir hakarete kişisel cezayla karşılık vermekte gecikmedi. Bir keresinde, Cherryburn'e yaptığı bir ziyaretten dönerken iki pitman tarafından saldırıya uğradı, kararlı bir şekilde saldırganlara yöneldi ve dediği gibi, 'ikisine de iyi ödetti'."[6]

Bewick'in ayrıca güçlü bir ahlaki anlayışa sahiptir ve hayvanlara adil muamele için ilk aktivistlerden birisidir. Atların kuyruklarının kesilmesine, ayı gibi performans gösteren hayvanlara kötü muameleye, köpeklere zulme karşı çıktı. Her şeyden önce, savaşın tamamen anlamsız bir şey olduğunu düşünüyordu. Tüm bu düşünceleri, Hogarth'ın ahlaki temalara olan ilgisini yansıtan gravürlerinde de sürekli görülmektedir. Örneğin savaşlartan dönmüş tahta ayaklı yaralı askerleri ve arka planda darağacı olan hayvanları gravürlerinde sürekli işlemiştir.[5]

Bewick'in kendisi ve Beilby için çırak olarak çalışmış 30'dan fazla öğrencisi vardı ve bunlardan ilki küçük kardeşi John'dur.[5] John Anderson, Luke Clennell, Charlton Nesbit, William Harvey, Robert Johnson ve oğlu ve daha sonra ortağı Robert Elliot Bewick dahil olmak üzere birçoğu oymacı olarak ün kazanmışlardır.[2]

Ortaklar, 1790'da çocuklara yönelik olan ancak yetişkin bir okuyucu kitlesine ulaşan 'Dört Ayaklıların Tarihi' isimli kitabı yayımladılar[7] ve başarısı onları daha ciddi bir doğa tarihi çalışması düşünmeye teşvik etti.[8][9] Buna hazırlık olarak Bewick, A History of British Birds'ün ilk cildi olan Land Birds için tahta blokları oymaya birkaç yıl harcadı. Northumberland kuşları hakkındaki ayrıntılı bilgisi göz önüne alındığında Bewick çizimleri hazırladı, bu nedenle Beilby'ye metni birleştirme görevi verildi ki bunu yapmakta zorlandı. Bewick metnin çoğunu yazdı ve bu da yazarlık konusunda bir anlaşmazlığa yol açtı.[10] Bewick, Beilby'nin yazar olarak adlandırılmasını reddetti ve sonunda, önsözün sonunda bir açıklama paragrafıyla birlikte başlık sayfasında yalnızca Bewick'in adı göründü.[11]

“ Bu eserin editörlerinden biri Gravürleri hazırlamakla meşgulken, diğerinin betimlemeleri derleme işini üstlendiğini gözlemlemek uygun olabilir, ancak alışkanlıkları onu bu esere götüren, doğa tarihinin bu dalı ile daha yakın bir tanışıklık arkadaşının düzeltmelerine tabidir. – Land Birds, Önsöz. „

Kitap, Beilby ve Bewick tarafından[2] yayımlandığında anında başarılı oldu. Bewick, yayımlanmasından hemen önce, 1795'te İngiltere Kralları ve Kraliçeleri'ndeki karakter çalışmaları üzerine bir antoloji yayımladı.[12] Kuş çizimlerinin 1797'de yayımlanmasının başarısı göz önüne alındığında, Bewick hemen ikinci cilt olan Water Birds üzerinde çalışmaya başladı fakat yazarlık konusundaki anlaşmazlık Beilby ile son bir ayrılığa yol açtı. Bewick duygularını kontrol edemedi ve sorunları kolayca çözemedi. Bu nedenle ortaklık çalkantılı ve pahalıya patlayacak bir şekilde sona ererek Bewick'i kendi atölyesine bıraktı. Bewick, 2011'de yaklaşık 20.000 sterline eşdeğer olan 20 sterlin[13] avukat ücreti ve Beilby'nin atölye ekipmanındaki payı için 21 sterlinden fazla ödeme yapmak zorunda kaldı.[2][b]

1827'de Thomas Sword Good tarafından resmedilen Thomas Bewick portresi

Bewick, çıraklarının yardımıyla ikinci cilt olan Water Birds'ü 1804'te tek yazar olarak çıkardı. Yazıcıları yönetme görevini zahmetli bulsa da kitap ilk cilt kadar başarı kazandı.[2]

Nisan 1827'de Amerikalı doğa bilimci ve kuş ressamı olan John James Audubon, muazzam Amerika Kuşları için uygun bir yazar bulmak amacıyla İngiltere'ye geldi. 74 yaşında ve hala işinin başında olan Bewick, ona üzerinde çalıştığı gravürden birisi olan ve karanlıktaki şeytani figürler gibi görünen ağaç kütüklerinden korkan bir köpeğin bulunduğu gravürü gösterdi ve Audubon'a çocukları için Dört Ayaklılarının bir kopyasını verdi.[2]

Bewick, Northumberland müziğine ve özellikle Northumbrian smallpipes olarak bilinen bir müzik aletine düşkündü.[2] Özellikle Northumbrian smallpipesi ve kavalcı John Peacock'u destekleyerek Peacock'ı öğrencilere bu tür müzikte ustalaşmayı öğretmesi için teşvik etti. Bu öğrencilerden biri, hayatta kalan el yazması melodi kitaplarında 1820'lerde bir kavalcının repertuarının bir resmini veren Thomas'ın oğlu Robert'dır.[2]

Bewick'in son ahşap gravürü, Ölümü Beklerken, bir çırak olarak gördüğü ve çizdiği bir ağaç kütüğünün yanında kimsesiz duran eski, kemikli bir beygiri betimler.[14] Çalışma, William Hogarth'ın düşmüş sanatçıyı kırık bir sütunla gösteren son eseri The Bathos'u yansıtır.[2] Birkaç günlük bir hastalıktan sonra 8 Kasım 1828'de evinde öldü. Ovingham kilisesinin avlusuna, iki yıl önce ölmüş olan karısı Isabella'nın[c], anne babası ve erkek kardeşi John'un yanına gömüldü.[2]

Çalışma hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Teknik

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bewick'in sanatı, şimdi ahşap gravür olarak adlandırılır ve dönemin zirvesi olarak kabul edilmektedir. Bu, hem becerisinden hem de seleflerinin ahşap kesme tekniğinden farklı olarak, normalde metal oymacıları tarafından kullanılmakta olan ince aletler kullanarak sert kutu ahşabında damarlara karşı oyma tekniğinden kaynaklanır.[16]

Bewick'in tahta bloklarından biri

Uç damar boyunca kesilen şimşir, ince oyma için yeterince serttir ve normal ağaç kesiminden daha fazla ayrıntıya sahip olabilmektedir. Bu, Bewick'in baştan beri kullanıldığı baskın metoddur.[2] Ayrıca, bir ahşap gravür yüze mürekkeplendiğinden, bir görüntüyü yazdırmak için yalnızca düşük basınç gerektirir. Bu nedenle bloklar binlerce baskı yapabilir ve daha da önemlisi sıradan baskı için tek seferde metal tipte bir sayfa halinde birleştirilebilir. Buna karşılık, oyulmuş oluklara bir bakır levha gravürü mürekkeplenir, baskıdan önce yüzdeki mürekkep silinir, çok daha yüksek basınç gerekir ve görüntülerin metinden ayrı olarak, çok daha büyük bir maliyetle basılmasını gerektirir.[17]

Bewick, doğayı yakından gözlemleme, olağanüstü görsel hafızası ve keskin görme yeteneğinden ahşap gravürlerinde hem güçlü hem de zayıf olduğunu kanıtlayan doğru ve son derece küçük ayrıntılar yaratmak için yararlandı. Düzgün bir şekilde basılarak yakından incelendiğinde baskılarının mizah ve duygu ile doğal öznelerinin karakterine ince ipuçları aktardığı görülebilir. Bunu sadece siyah ve beyazdan ziyade aynı zamanda doku sağlamak için işaretlerin deseninin yanı sıra gerçek griler sağlamak için oyulmuş olukların derinliğini dikkatli bir şekilde değiştirerek başarmıştır.[5] Ancak bu gravür inceliği, yazıcıları için ciddi bir teknik zorluk yaratmıştır. Bewick'i tatmin edecek bir sonuç elde etmek için bloklarını tam olarak doğru miktarda mürekkeple, tam olarak doğru kalınlıkta olacak şekilde karıştırmaları ve bloğu kağıda yavaş ve dikkatli bir şekilde bastırmaları gerekiyordu. Bu da baskıyı yavaş ve pahalı hale getirdi. Bewick'in okuyucuları için de bir sorun yaratıyordu. Onun mükemmel görme yetisinden yoksunlarsa yani gözleri yeteri kadar iyi görmüyorsa, parmak izlerini ve özellikle de minyatür kuyruk parçalarını incelemek için bir büyütece ihtiyaçları vardı. Ancak etki dönüştürücüydü ve ahşap oymacılığı, bir yüzyıl boyunca kitap resimlemenin ana yöntemi haline geldi.[5] Bewick'in gravürlerinin kalitesi, kitaplarına beklediğinden çok daha geniş bir okuyucu kitlesi çekmesini sağladı. Masallar ve Dört Ayaklılar başlangıçta çocuklara yönelik bir kitapken yetişkinleri de kendisine çekmiştir.[5]

John Rayner'ın açıkladığı gibi, Bewick atölyesini işbirliği içinde yürüterek çıraklarının becerilerini geliştirmesini sağladı. Böylece her illüstrasyon için her görevi kendisi yerine getirmek zorunda kalmadı fakat her zaman yakından ilgilendi:[4]

bazı blokları bir erkek kardeş çizecek ve diğeri kesecek, kaba işler öğrenciler tarafından yapılacak, onlar da yetenek gösterirlerse desenler çizip bitireceklerdi - Rönesans ressamlarının okullarıyla aynı prensibe göre; ve biz her durumda gravürlerin başından sonuna kadar Thomas Bewick'in işi olduğundan emin olamasak da neredeyse hepsinde büyük ölçüde parmağı vardı ve kesinlikle son sözü o söylerdi...[4]

Büyük işleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Çok büyük (7 1/4 × 9 3/4 inç) Chillingham Bull'dan Thomas Bewick'in ahşap gravürü, 1789'da Yorkshire, Wycliffe'deki Marmaduke Tunstall için yapılmıştır.

Ahşap oyma tekniğini kullandığı bilinirliği yüksek olan eserleri arasında Oliver Goldsmith'in Gezgini ve Issız Köy, Thomas Parnell'in Hermit ve William Somervile'nin Chase gravürleri yer almaktadır.[1] Ayrıca The Bewick Society, "Bewick'in tüm baskılarının en iyi bilineni", Bewick tarafından North Riding of Yorkshire'daki Wycliffe'de bir mülk sahibi olan Marmaduke Tunstall için olağanüstü büyük bir tahta blok üzerinde yürütülen The Chillingham Bull olduğunu belirtmiştir.[7]

Kuyruk parçaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir Bewick uzmanlığı olan kuyruk veya masal parçaları, British Birds'teki tür makalelerinin sonundakiler gibi boşlukları doldurmak için seçilen küçük gravürlerdir ve her kuşun tanımı yeni bir sayfada başlar. Görüntüler yaşam ve hareketle doludur. Genellikle ahlakidir ve bazen mizah içerir. Daima sempati ve kesin gözlem bulunmaktadır ve bu nedenle görüntüler, makalelerin sonunda yer almanın yanı sıra bir hikâye anlatır. Örneğin, "The Sparrow-Hawk" ın sonundaki kontrolden çıkmış araba, normalde 5 santimetre (2 inç) yükseklinde olacak boşluğu doldurur. Hugh Dixon açıkamasına göre:[5]

British Birds'de, 1797'de kaçak bir arabadaki çocukları gösteren, yalnızca 8 cm (3 inç) genişliğinde en ince ayrıntısına kadar ayrıntılı bir kuyruk parçası

Kontrolden çıkmış araba, aksiyon ve tehlikenin harika bir karışımıdır. Oğlanlar arabada oynuyorlar ve at kaçtmaya başlıyor; belki de sebebi köpeğin havlamasıydı. Zamanı için olağanüstü bir tasvir olan çarkın çizimi, arabanın hız kazandığını gösteriyor. Bir çocuk zaten düşmüştü ve muhtemelen kendini yaraladı. Diğerleri korkuyla bağırmaya devam ediyor. Ve tüm bunlar neden oldu? Arabacı, elinde maşrapasıyla handan çok geç koşar. Güzel kız dikkatini mi dağıttı? Han tabelasının darağacına benzemesi bir tesadüf mü?[5]

Baş harfi 'D' olan bir kitap plakası

Kitapçıklar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Beilby, Bewick ve oğlunun atölyesi, antetli kağıt, mağaza reklam kartları ve diğer iş malzemeleri gibi birçok kullanıp atılacak malzeme üretmiştir. Bu geçici yapımlardan en iyi kitap levhaları sağlam kalmıştır.[18] Bewick'in kitap levhaları, kitabın sahibinin adını veya baş harflerini içeren, gravürlerden yapılmış resimlerdir.

Ezop Masalları

[değiştir | kaynağı değiştir]
Fener ve küçük balık masalı için Bewick'in illüstrasyonu

Ezop Masalları'nın Bewick tarafından resmedilen çeşitli baskıları, onun neredeyse tüm yaratıcı yaşamını kapsamaktadır. İlki, Newcastle kitapçısı Thomas Saint için çıraklık yıllarında Robert Dodsley'nin 1776'da yayınlanmış olan Seçilmiş Masallarının bir baskısı yaratılmış,[19] Daha sonra kardeşi John ile birlikte 1784'te aynı yayıncı için üç ciltlik bir baskıya katkıda bulunmuştur.[20] Bu baskıda 1776 baskısından bazı resimleri yeniden kullanmıştır.

Bewick, masalların üçüncü baskısını yapmaya devam etti. 1812'de tehlikeli bir hastalıktan iyileşirken, dikkatini uzun süredir değer verdiği bir girişime, sonunda 1818'de yayınlanan The Fables of Aesop and Others'ın üç ciltlik büyük bir baskısına çevirdi.[21] Çalışma üç bölüme ayrılmıştır. İlki, Dodsley'nin bazı masallarının başında kısa bir nesir dersi ile başlamaktadır. İkincisinde, her hikâyenin ardından bir düzyazı ve bir mısra ahlakının ve ardından uzun bir düzyazı yansımasının izlediği "Fables with Reflextions"dır. Üçüncüsü, "Fables in Verse" ise birkaç isimsiz yazarın şiirlerinde diğer kaynaklardan gelen masalları içermektedir.[22] Gravürler başlangıçta ahşap üzerinde Bewick tarafından işlenerek tasarlandı ve ardından çırakları tarafından da Bewick'in yakın gözetimi altında kesilerek gerektiğinde kendisi tarafından revize edildi. Bu baskı, Bewick'in öncülüğünü yaptığı bir yöntem olan "beyaz çizgi" gravürü, beyaz kalacak çizgilerin tahta bloktan kesildiği koyudan aydınlığa bir teknik kullanırak yapılmıştır.[2][21]

Dört Ayaklıların Genel Tarihi

[değiştir | kaynağı değiştir]

"Adive" den "Zorilla" ya kadar hayvanlar da dahil olmak üzere dünyanın dört bir yanından 260 memeliyle ilgilenen Dört Ayaklıların Genel Tarihi adlı kitap 1790'da yayınlandı.[23] Kitapta özellikle bazı evcil hayvanlar kapsamlı olarak işlenmiştir. İlk giriş atı tanımlar. Beilby ve Bewick, neleri dahil edeceklerine ve özellikle de girişleri nasıl organize edeceklerine karar vermekte zorluk yaşamışlardır. Hayvanları sistematik olarak düzenlemeyi ummuşlardı, ancak Linnaeus, Buffon ve John Ray'in rakip sistemlerinin çatıştığını ve Linnaeus'un durumunda en azından çalışmasının her baskısında değiştiğini gördüler. "Bu krallığın gücüne, zenginliğine ve mutluluğuna maddi olarak katkıda bulunan" yararlı hayvanları ilk sıraya koymaya karar verdiler.[2]

Kitabın kapsamı değişken ve karmaşıktır. Bewick'in başvurduğu kaynakların doğrudan bir sonucu olarak, İngiliz hayvanları hakkındaki kendi bilgisi, mevcut bilimsel kaynaklar, George Culley'nin Hayvancılık Üzerine Gözlemleri (1786) ve John Caius'un On English Dogs (1576) kitabıyla birleşimektedir. Bewick, İsveçli doğa bilimci Anders Sparrman'ın, Cook'un 1772-1776 yılları arasında yaptığı keşif gezisinde Ümit Burnu'na yaptığı ziyareti ve kitapta büyük ölçüde Güney Burnu'ndan hayvanlar yer aldığını anlatmak zorunda kalmıştır. Enerjik bir karmaşadır ancak İngiliz halkı tarafından hemen coşkuyla karşılanmıştır. Güçlü gravürler, basit ve doğru betimlemeler ve bildikleri şeylerin yanı sıra her türden egzotik hayvanın kombinasyonunu okuyucu kitle beğenmiştir.[23]

Mirası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bewick'in Kuşları için Britanya çapında zaten ülke çapında olan ünü, on dokuzuncu yüzyılda daha da artmıştır. 1830'da William Yarrell, Bewick'in kuğusuna ismini Bewick'in onuruna vermiş ve Bewick'in oğlu Robert, British Birds'ün sonraki baskıları için kuşu kendisi oymuştur.[2]

Eleştirmen John Ruskin, çiziminin inceliğini Holbein, JMW Turner ve Paolo Veronese'nin Bewick'in kuşlarının tüylerini oyma şeklinin "ağaç kesiminde şimdiye kadar yapılmış en ustaca şey" olduğunu yazmıştır.[2] İllüstrasyon daha yaygın ve daha mekanik hale geldikçe ünü azalsa da Gwen Raverat (kızlık soyadı Darwin'dir) gibi yirminci yüzyıl sanatçıları becerisine hayran kalmaya devam etmiş ve Paul Nash ve Eric Ravilious gibi sanatçıların çalışmaları için Bewick'i anımsattığı söylenmektedir.[2]

Bewick ve Kuzey-Doğu İngiltere'nin manzarası üzerine düşünen Hugh Dixon, şunları yazmıştır:[5]

Bewick'in ilk ortaya çıktıklarından beri hayranlık uyandıran resimli kitapları, ona kendi yaşamı boyunca bir miktar ün kazandırdı. Ölümünden bir nesil sonra yayınlanan anıları, o zamandan beri artarak devam eden yeni bir ilgi ve genişleyen bir saygı uyandırdı. Bewick'in gözlemlerinin çağdaşları üzerindeki çekiciliği, onların doğruluğu ve eğlencesinde yatıyordu. İki yüzyıl sonra bu nitelikler hala tanınmaktadır ama sunmaları gereken tarihsel bilgilerin zenginliği ve nadirliği de öyle.[5]

Newcastle upon Tyne'daki West Denton'daki Thomas Bewick İlkokulu'na adı verilmiştir.[24] Bewick'in eserleri , British Museum[25] ve Victoria and Albert Müzesi gibi büyük müzelerin koleksiyonlarında da bulunmaktadır.[26] Newcastle Şehir Kütüphanesi, 1901'de John William Pease tarafından şehre yapılan Pease Bequest'e dayanan eserler ve ilgili öğelerden oluşan bir koleksiyona sahiptir.[27] Bewick, Newcastle ve Gateshead çevresinde onun adını taşıyan sokaklar bulunur. Eski evleri[28] ve atölyeleri plaketlerle işaretlenir.[29]

Bibliyografi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Thomas Bewick and the North-Eastern Landscape. Northern Landscapes: Representations and Realities of North-East England. Boydell ve Brewer. 2010. ss. 261-278. ISBN 9781843835417.  r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  • Advances in Fingerprint Technology. 2nd. CRC Press. 2010. 
  • Wood Engravings by Thomas Bewick. King Penguin. 1947.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  • Nature's Engraver: A Life of Thomas Bewick. University of Chicago Press. 2009 [2006].  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  • Bookplates by Beilby & Bewick: A Biographical Dictionary of Bookplates from the Workshop of Ralph Beilby, Thomas Bewick & Robert Bewick, 1760–1849. British Library and Oak Knoll Press. 1999. ISBN 1-884718-91-4.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Takvimin yeniden düzenlenmesinin üzerinden bir yıldan az bir süre geçmesi nedeniyle tarihler konusunda bazı kafa karışıklıkları vardı.
  2. ^ 1797'deki 20 sterlinlik ortalama kazancın 2011 ile karşılaştırılması sonucunda elde edilen tutar.
  3. ^ Isabella Bewick 1 Şubat 1886'da ölmüştür.[15]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
Özel
  1. ^ a b "Cherryburn". National Trust. 1 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2013. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Uglow 2009
  3. ^ a b c Bain, Iain (26 Mayıs 2005). "Bewick, Thomas (1753–1828), wood-engraver". Oxford Ulusal Biyografi Sözlüğü (çevrimiçi bas.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/2334. 
  4. ^ a b c Rayner 1947
  5. ^ a b c d e f g h i j k l Dixon 2010
  6. ^ Quoted in Notes by Mr. A.G. Stephens on Thomas Bewick illustrating a loan collection of his Drawings and Woodcuts (Fine Art Society's Galleries, London, 1880)
  7. ^ a b "Major Publications". The Bewick Society. 25 October 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2013. 
  8. ^ Bain, Iain (26 Mayıs 2005). "Bewick, Thomas (1753–1828), wood-engraver". Oxford Ulusal Biyografi Sözlüğü (çevrimiçi bas.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/2334. 
  9. ^ Uglow 2009, ss. 153–186
  10. ^ Dixon 2010, s. 265
  11. ^ Uglow 2009, ss. 242–261
  12. ^ Bewick, Thomas: Characters of the Kings and Queens of England; selected from the best historians. To which is added a table of succession of each, from Alfred to the present time. Newcastle, 1795.
  13. ^ "Five Ways to Compute the Relative Value of a UK Pound Amount, 1270 to Present". MeasuringWorth. 2009. 24 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2012.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  14. ^ "Bewick Society". 22 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ Uglow 2009, ss. 384–385
  16. ^ "Thomas Bewick" (PDF). Gateshead Local History. 10 Haziran 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2013. 
  17. ^ "Thomas Bewick". Encyclopædia Britannica. 2013. 21 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2013. 
  18. ^ Tattersfield 1999
  19. ^ Aesop; Dodsley, Robert; Bewick, Thomas (1776). Select Fables of Aesop. Newcastle: T. Saint.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  20. ^ Aesop; Bewick, Thomas (1784). Select Fables of Aesop. Newcastle: T. Saint.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  21. ^ a b Thomas Bewick (1818). Select Fables of Aesop. Aesopica. ss. Fables 1-141. 24 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2023. 
  22. ^ "Bewick's Select fables of Aesop and others. In three parts. 1. Fables extracted from Dodsley's. 2. Fables with reflections in prose and verse. 3. Fables in verse. To which are prefixed The life of Aesop, and An essay upon fable by Oliver Goldsmith. Faithfully reprinted from the rare Newcastle ed. published by T. Saint in 1784. With original wood engravings by Thomas Bewick, and an illustrated pref. by Edwin Pearson". London Bickers. 17 Ağustos 1871. 25 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi – Internet Archive vasıtasıyla. 
  23. ^ a b Uglow, 2006. pp. 172–188.
  24. ^ "Thomas Bewick School". Newcastle City Council. 13 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2013. 
  25. ^ "The Wild Bull". Erişim tarihi: 29 Haziran 2019. 
  26. ^ "Works by Thomas Bewick". Victoria and Albert Museum. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2013. 
  27. ^ "Bewick Society". 21 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  28. ^ "Thomas Bewick stone plaque in Gateshead". Erişim tarihi: 29 Haziran 2019. [ölü/kırık bağlantı]
  29. ^ "Thomas Bewick 1753–1828". 22 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2019. 
Genel
  • Bewick hakkında ve resimlediği kitapların 24 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. çevrimiçi yayınları
  • Bain, Iain (rev. baskı 1989). Thomas Bewick'in Atölyesi . Mickley, Stocksfield: Thomas Bewick Doğum Yeri Vakfı978-1-872125-00-8
  • Croal, Thomson David (1882). Thomas Bewick'in Hayatı ve Eserleri . Sanat Dergisi Ofisi, Londra.
  • Donald, Diana (2013). Thomas Bewick'in Sanatı . Tepki Kitapları.
  • Hall, Marshall (2005). Northumbria Sanatçıları . Sanat Sözlükleri. 0-9532609-9-2ISBN 0-9532609-9-2
  • Holmes, Haziran (2006). Bewick'in Birçok Yüzü . Northumbria İşlemleri Doğal Tarih Derneği.
  • Robinson, Robert (1887). Thomas Bewick, Hayatı ve Zamanları . Robert Robinson, Newcastle için basılmıştır.
  • Weekley, Montague (1953). Thomas Beckett Oxford Üniversitesi Yayınları.

Daha fazla bilgi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Bewick hakkında ve resimlediği kitapların 24 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. çevrimiçi yayınları
  • Bain, Iain (rev. baskı 1989). Thomas Bewick'in Atölyesi . Mickley, Stocksfield: Thomas Bewick Doğum Yeri Vakfı978-1-872125-00-8
  • Croal, Thomson David (1882). Thomas Bewick'in Hayatı ve Eserleri . Sanat Dergisi Ofisi, Londra.
  • Donald, Diana (2013). Thomas Bewick'in Sanatı . Tepki Kitapları.
  • Hall, Marshall (2005). Northumbria Sanatçıları . Sanat Sözlükleri. 0-9532609-9-2ISBN 0-9532609-9-2
  • Holmes, Haziran (2006). Bewick'in Birçok Yüzü . Northumbria İşlemleri Doğal Tarih Derneği.
  • Robinson, Robert (1887). Thomas Bewick, Hayatı ve Zamanları . Robert Robinson, Newcastle için basılmıştır.
  • Weekley, Montague (1953). Thomas Beckett Oxford Üniversitesi Yayınları.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Thomas_Bewick&oldid=31709369" sayfasından alınmıştır