Basın-yayın
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Şubat 2021) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Basın-yayın (kitle iletişim araçları), günlük dilde radyo, televizyon, gazete, dergi gibi elektronik veya yazılı basın organlarını anlatmak için kullanılan bir terimdir.
Tarihten gelen süreç içerisinde baktığımızda, toplumların aydınlanmasında, reaksiyon göstermesinde basının önemli bir rolü vardır. Bu reaksiyon gerek iktidara, gerekse muhalif olanlara yönelebilir. Ancak burada önemli olan basının büyük kitleler üzerindeki etkisidir.
Dar anlamıyla basın, sadece gazete ve dergileri kapsamaktayken geniş anlamda basının belirli zamanlarda basılıp, her çeşit haber ve fikirleri topluma ulaştıran tüm yayın ürünleridir. Genellikle günlük basın ürünlerine gazete, haftalık, on beş günlük ve aylık basın ürünlerine de dergi denilmektedir.
İnsan, çevresinde ve dünyada olup bitenleri öğrenmek ve öğrendiklerini veya düşündüklerini başkalarına duyurmak ihtiyacındadır. Bu ihtiyaç az veya çok her insanın doğasında vardır. Bu ihtiyacın giderilmesi için girişilen çeşitli teşebbüsler sonunda bugün basın-yayın dediğimiz ve medeni toplumun dördüncü kuvveti saydığımız “basın müessesesi” doğmuştur.
Tanım
[değiştir | kaynağı değiştir]Kitle iletişim araçları, içeriği sınırsız sayıda insana teknik çoğaltma ve yazı, resim veya sesle yayma yoluyla ileten bir iletişim aracıdır ve böylece halka açık bir şekilde isimsiz, mekansal olarak dağılmış bir izleyici kitlesine ulaştırır."
Kitle iletişim araçları kitle iletişimini sağlar. Kitle iletişimi halka açık bir şekilde gerçekleşir, bu nedenle prensip olarak herkes kitle iletişim araçlarının tekliflerine erişebilir. Bu anlamda, kitle iletişim araçlarının sosyal bilimler tanımını içeriyor;
- basılı medya (örneğin broşür, afiş, kitap, basın)
- görsel-işitsel medya: film, radyo ve televizyon
- yığın depolama ortamı (örneğin, CD, DVD)
- internet ortamındaki web siteleri.
Gerhard Maletzke kitle iletişimi için beş kilit faktör tanımlıyor: "Kitle iletişimi ile, ifadelerin kamuya açıklandığı iletişim biçimini kastediyoruz (yani sınırlı ve kişisel olarak tanımlanmış bir alıcı olmadan) dolaylı olarak teknik dağıtım araçları yoluyla dolaylı olarak ve tek taraflı olarak (yani, ilan eden ile alıcılar arasındaki rolleri değişmeden) yayılmış bir izleyici kitlesine sahip."
Kitle iletişimi olarak tiyatro olayları, çünkü seyirciler yeterince dağılmıyor (dağılıyor). Kitle iletişim araçlarının tasarımlarında politika, hukuk ve ekonomi tarafından etkilenen karmaşık sosyal kurumlar haline geldiği de unutulmamalıdır. Bu boyut olmadan, medya ve medya sistemlerinin anlamlı bir uluslararası karşılaştırması pek mümkün değildir.
Bu eleştirinin çekişmeli olduğu söylenebilirken, klasik kitle iletişim araçları aynı zamanda tasarımlarında "politika, hukuk ve ekonomi tarafından etkilendi" ve yine de, bu mutlaka bu karakterin Maletzke'nin tanımına aykırı olduğu anlamına gelmez. Kunczik ve Zipfel, geçtiğimiz yıllarda meydana gelen teknik gelişime uyumsuzluğun zayıf noktasını görüyor.
"Bu kriterler, basın, radyo ve televizyon gibi medya ile kitle iletişimini tanımlamak için uygundur. Bununla birlikte, sözde 'yeni medya' için, bu tanım, özellikle de, artık yeterli değil. Etkileşimli hizmetler ayrıca kişilerarası iletişimin bileşenlerine de sahiptir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Ana endüstriler | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
