Вячаслаў Кебіч

Вячаслаў Кебіч лац. Viačasłaŭ Kiebič
па-беларуску: Вячаслаў Францавіч Кебіч
прэм’ер-міністар Рэспублікі Беларусі[d]
18 верасьня 1991 — 21 ліпеня 1994
Наступнік	Міхаіл Чыгір
Старшыня Савета Міністраў БССР[d]
7 красавіка 1990 — 18 верасьня 1991
Папярэднік	Міхаіл Васільевіч Кавалёў[d]
намеснік старшыні Савета Міністраў БССР[d]
1985 — 1990
дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[d]
1996 — 2004
дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусі[d]
9 студзеня 1996 — 9 студзеня 2001
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	10 чэрвеня 1936(1936-06-10) Канюшаўшчына, Валожынскі павет[d], Наваградзкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка
Памёр:	9 сьнежня 2020(2020-12-09)[1] (84 гады) Менск, Беларусь
Партыя:	Камуністычная партыя Савецкага Саюзу (1991)
Адукацыя:	Машынабудаўнічы факультэт БНТУ[d] (1958) Менская вышэйшая партыйная школа
Узнагароды:
Вячаслаў Кебіч у Вікісховішчы

Вячасла́ў Фра́нцавіч Ке́біч (10 красавіка 1936, в. Канюшаўшчына Наваградзкага ваяводзтва, цяпер Валожынскі раён — 9 сьнежня 2020) — беларускі палітык, першы прэм’ер-міністар Рэспублікі Беларусь у пэрыяд з 1990 па 1994 год.

• Машынабудаўнічы факультэт Беларускага політэхнічнага інстытуту (цяпер БНТУ).
• Менская вышэйшая партыйная школа пры ЦК КПБ.

Пасьля сканчэньня інстытуту працаваў інжынэрам-тэхнолягам, старэйшым інжынэрам-тэхнолягам, начальнікам участку, начальнікам цэха, намесьнікам галоўнага інжынэра Менскага заводу аўтаматычных лініяў.

• 1973—1978 — галоўны інжынэр, дырэктар Менскага станкабудаўнічага заводу імя Кірава.
• 1978—1980 — генэральны дырэктар Менскага вытворчага аб’яднаньня па выпуску працяглых і адразных станкоў імя Кірава.
• 1980—1985 — другі сакратар ЦК КПБ, загадчык аддзелу ЦК КПБ.
• 1985—1990 — намесьнік Старшыні Савета Міністраў БССР — Старшыня Дзяржпляну БССР.
• 1989—1992 — народны дэпутат СССР.
• Народны дэпутат Рэспублікі Беларусь ад Іванаўскай выбарчай акругі № 120 Берасьцейскай вобласьці^[2].
• 1990—1994 — Старшыня Савета Міністраў БССР, прэм’ер-міністар Беларусі.
• 1995—1996 — дэпутат Вярхоўнага Савету Беларусі.
• 1996—2004 — дэпутат Палаты прадстаўнікоў.

Сябра КПСС (1962—1991), сябра ЦК КПСС (1990—1991).

Удзельнічаў у прэзыдэнцкіх выбарах 1994 году, дзе саступіў у другім туры Аляксандру Лукашэнку. Пасьля выбараў узначаліў Беларускі гандлёва-фінансавы саюз.

Памёр 9 сьнежня 2020 году^[3].

Жонка Алена, у 1993 годзе працавала ў камэрцыйнай фірме^[4].

• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга.
• Ордэн «Знак Пашаны».
• Заслужаны машынабудаўнік БССР.
• Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР.
• Ганаровая грамата Прэзыдыюма Вярхоўнага Савета Беларусі (1996).