گزاموترول
دادههای بالینی | |
---|---|
کد ATC | |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C16H25N3O5 |
جرم مولی | ۳۳۹٫۳۹۲ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
گزاموترول (انگلیسی: Xamoterol) یک داروی محرک قلب است و با اتصال به گیرنده آدرنرژیک β1 عمل میکند. این یک آگونیست نسبی گیرنده β آدرنرژیک نسل سوم است [۱] در حالت استراحت تحریک قلبی را فراهم میکند اما در حین ورزش به عنوان یک مسدودکننده عمل میکند.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Marlow HF (1989). "Xamoterol, a beta 1-adrenoceptor partial agonist: review of the clinical efficacy in heart failure". British Journal of Clinical Pharmacology. 28 Suppl 1: 23S–30S. doi:10.1111/j.1365-2125.1989.tb03570.x. PMC 1379873. PMID 2572251.
- ↑ Rang HP, Dale MM, Ritter JM, Moore PK (1999). Pharmacology (5th ed.). Edinburgh; New York: Churchill Livingstone. p. 163. ISBN 0443059748.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Xamoterol». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ ژوئیه ۲۰۲۲.