Sean De Bie

Sean De Bie
De Bie tijdens de Grote Prijs Jef Scherens 2015.
De Bie tijdens de Grote Prijs Jef Scherens 2015.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Sean De Bie
Geboortedatum 3 oktober 1991
Geboorteplaats Bonheiden
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Lengte 173 cm
Gewicht 67 kg
Sportieve informatie
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
?-2013
2013
2014–2017
2018
2019
2020-2021
Ovyta-Eijssen
Leopard-Trek CT
Lotto Soudal
Veranda's Willems-Crelan
Roompot-Charles
Bingoal-Wallonie Bruxelles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Sean De Bie (Bonheiden, 3 oktober 1991) is een Belgisch voormalig wegwielrenner en veldrijder.

Tijdens zijn jeugd behaalde De Bie verschillende successen in het veldrijden. Zo werd hij in 2006 en 2007 Belgisch kampioen bij de nieuwelingen. In 2008 werd hij tweede bij de junioren. Later dat jaar pakte hij ook het brons op het EK in deze leeftijdscategorie. Ook op de weg presteerde De Bie goed tijdens zijn jeugd. Zo won hij onder andere etappes in de Ronde van Luik (2010) en de Triptyque des Monts et Châteaux (2012). Ook werd hij in 2012 tweede in de Ronde van Vlaanderen U23, achter Kenneth Vanbilsen. Een jaar later wist hij in het Tsjechische Olomouc het Europees kampioenschap voor beloften te winnen.[1]

In 2013 ging hij aan de slag bij Leopard-Trek CT, hieraan voorafgaand was hij actief bij Ovyta-Eijssen.[2] In 2014 maakte hij de overstap naar Lotto Soudal[3], alwaar hij actief bleef tot 2017. Vervolgens was hij actief bij achtereenvolgens Veranda's Willems-Crelan[4], Roompot-Charles[5][6] en Bingoal-Wallonie Bruxelles.[7] In de zomer van 2021 kondigde De Bie aan dat hij er eind 2021 mee zou stoppen als wielrenner.[8] Dat seizoen kwam hij nog dicht bij een zege: in een millimeterspurt werd hij tweede in de Tour du Finistère, na Benoît Cosnefroy.

Als prof won hij onder meer de Primus Classic (2015) en de Driedaagse van West-Vlaanderen (2016).[9][10] Eveneens in 2015 was hij te zien in de driedelige documentairereeks Jonge benen van productiehuis De chinezen.[11] In mei 2019 was hij slachtoffer van een frontale aanrijding door een auto tijdens een training in Noord-Italië.[12][13] De Bie werd daarbij per helicopter afgevoerd naar een ziekenhuis in Brescia.[14] Bij het ongeval liep hij onder meer een longblessure en meerdere gebroken ribben op, alsook barsten in zijn ruggenwervel en borstbeen.[15][16] Later dat jaar was hij nogmaals betrokken bij een aanrijding.[17]

Hij is de zoon van oud-wielrenner Eddy De Bie, een neef van oud-wielrenner Danny De Bie en oud-veldrijder Rudy De Bie.[18]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

2013 - 1 zege

1e etappe Ronde van Tsjechië (TTT)

2015 - 2 zeges

4e etappe Ronde van Luxemburg
Grote Prijs Impanis-Van Petegem

2016 - 1 zege

Eindklassement Driedaagse van West-Vlaanderen

2018 - 1 zege

4e etappe Etoile de Bessèges

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2015
2016 107e  
2017 opgave  
2018
2019
2020
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl Eschborn-Frankfurt Wereld­ranglijsten
2015 opgave opgave
2016 234e (UWT)
2017 69e opgave opgave 375e (UWT)
2018 87e 5e
2019
2020 opgave
Zie de categorie Sean De Bie van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.