Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 2018
De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 2018 werden gevormd door vier toernooien die door de Internationale Schaatsunie (ISU) werden georganiseerd.
Voor de mannen was het de 108e editie, voor de vrouwen de 98e, voor de paren de 96e en voor de ijsdansers de 66e editie. De kampioenschappen vonden plaats van 21 tot en met 25 maart in de Mediolanum Forum te Milaan, Italië. Het was de tweede keer dat de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen in Milaan plaatsvonden, in 1951 was de eerste keer. Italië was voor de vierde keer het gastland van de WK kunstschaatsen: Cortina d'Ampezzo was in 1963 gaststad, Turijn in 2010.
Programma | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
maandag 19 maart | dinsdag 20 maart | woensdag 21 maart | donderdag 22 maart | vrijdag 23 maart | zaterdag 24 maart | zondag 25 maart | |
Mannen | Trainingen | Trainingen | korte kür | vrije kür | Gala | ||
Vrouwen | korte kür | vrije kür | |||||
Paren | korte kür | vrije kür | |||||
IJsdansen | korte kür | vrije kür |
Deelname
[bewerken | brontekst bewerken]Elk bij de ISU aangesloten land kon één schaatser/één paar aanmelden per kampioenschap. Extra startplaatsen (met een maximum van drie per kampioenschap) zijn verdiend op basis van de eindklasseringen op het WK van 2017.
Voor België nam Loena Hendrickx voor de tweede keer deel bij de vrouwen. Haar oudere broer Jorik Hendrickx zegde wegens vermoeidheid voortijdig af voor de WK.[1] De in België geboren Ruben Blommaert nam met zijn nieuwe partner Annika Hocke voor Duitsland deel bij de parenwedstrijden. Eerder kwam hij bij de paren uit met Mari Vartmann. De Zwitsers-Amerikaanse Alexia Paganini heeft een Nederlandse moeder.
- Deelnemende landen
Er namen deelnemers uit 43 landen deel aan de kampioenschappen. Er werden 133 startplaatsen ingevuld.
- (Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen in de vier toernooien.)
Canada (11) Verenigde Staten (11) Rusland (10) Italië (7) Japan (7) Frankrijk (6) China (5) Duitsland (5) Zuid-Korea (5) Australië (4) Israël (4) | Tsjechië (4) Verenigd Koninkrijk (4) Finland (3) Hongarije (3) Spanje (3) Zwitserland (3) Armenië (2) Chinees Taipei (2) Kazachstan (2) Kroatië (2) Letland (2) | Litouwen (2) Oekraïne (2) Oostenrijk (2) Polen (2) Slowakije (2) Turkije (2) Zweden (2) Azerbeidzjan (1) België (1) Brazilië (1) Bulgarije (1) | Estland (1) Georgië (1) Maleisië (1) Mexico (1) Noord-Korea (1) Noorwegen (1) Oezbekistan (1) Servië (1) Slovenië (1) Wit-Rusland (1) |
- (China en Spanje vulden de extra startplaats bij de mannen niet in, Kazachstan deed dit niet bij de vrouwen en China vulde de derde plek bij de paren niet in.)
Medailleverdeling
[bewerken | brontekst bewerken]Van de vier regerend wereldkampioenen verdedigde in 2018 om uiteenlopende redenen niemand zijn titel. Zo had de mannelijke kampioen Yuzuru Hanyu uit Japan een blessure aan zijn enkel en hadden de titelverdedigers bij de vrouwen en de paren - Jevgenia Medvedeva uit Rusland en Sui Wenjing / Han Cong uit China - last van een gebroken voet. De ijsdanskampioenen Tessa Virtue / Scott Moir uit Canada wisten nog niet of ze hun carrière na de WK wilden voortzetten. Er kwamen dus vier nieuwe wereldkampioenen.
Bij de mannen bleef tijdens de vrije kür van alle medaillekandidaten alleen de Amerikaan Nathan Chen overeind. Met zes viervoudige sprongen en een tweede score ooit voor een vrije kür (219,46 punten) won hij de wereldtitel, dat tevens zijn eerste WK-medaille is. Ondanks valpartijen was de zilveren medaille voor het tweede jaar op rij voor de Japanner Shoma Uno. Het brons was nu voor Michail Koljada uit Rusland, die ook meermalen viel. Dit was zijn eerste WK-medaille. Overigens ontbrak niet alleen titelverdediger Hanyu, maar sloegen ook de andere wereldkampioenen van de afgelopen zeven jaar (Patrick Chan en Javier Fernández) deze wereldkampioenschappen over.
Ook bij de vrouwen stelden de kanshebbers voor een medaille teleur. De Canadese Kaetlyn Osmond profiteerde hiervan en veroverde verrassend de wereldtitel. In 2017 won ze al de zilveren medaille. De tweede en derde plek werden dit keer ingenomen door Japanse vrouwen, Wakaba Higuchi en Satoko Miyahara. Higuchi won niet eerder een prijs bij de WK. Voor Miyahara was dit haar tweede WK-medaille, na zilver in 2015. Favorieten Alina Zagitova (vijfde) en Carolina Kostner (vierde) vielen ditmaal buiten het podium.
Na brons in 2016 en zilver in 2017 bemachtigden de Duitse olympisch kampioenen Aliona Savchenko / Bruno Massot de wereldtitel bij de paren. Savchenko werd met haar eerdere partner Robin Szolkowy vijf keer wereldkampioen bij het paarrijden en won met hem acht WK-medailles. Het Russische stel Jevgenia Tarasova / Vladimir Morozov won de zilveren medaille; in 2017 had het brons. Op de derde plek nam dit keer het Franse paar Vanessa James / Morgan Ciprès plaats, dat hiermee de eerste WK-medaille won.
Het Franse ijsdanspaar Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron, de wereldkampioen van 2015 en 2016, heroverde weer de wereldtitel. Dit was tevens hun vierde WK-medaille; in 2017 wonnen ze het zilver. De tweede plek werd ditmaal ingenomen door het Amerikaanse duo Madison Hubbell / Zachary Donohue, dat hiermee voor het eerst een medaille won bij de WK. Het brons was voor Kaitlyn Weaver / Andrew Poje uit Canada. Dit stel won al de zilveren medaille in 2014, en de bronzen in 2015.
Discipline | |||
---|---|---|---|
Mannen | Nathan Chen | Shoma Uno | Michail Koljada |
Vrouwen | Kaetlyn Osmond | Wakaba Higuchi | Satoko Miyahara |
Paren | Aliona Savchenko / Bruno Massot | Jevgenia Tarasova / Vladimir Morozov | Vanessa James / Morgan Ciprès |
IJsdansen | Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron | Madison Hubbell / Zachary Donohue | Kaitlyn Weaver / Andrew Poje |
Uitslagen
[bewerken | brontekst bewerken] Mannen[bewerken | brontekst bewerken]Zevenendertig mannen uit dertig landen namen aan dit kampioenschap deel. Er deed geen Belgische of Nederlandse man aan dit kampioenschap mee.
| Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]Zevenendertig vrouwen uit achtentwintig landen namen aan dit kampioenschap deel, waaronder de Belgische Loena Hendrickx die voor de tweede keer deelnam. Er deed geen Nederlandse vrouw aan dit kampioenschap mee.
|
Paren[bewerken | brontekst bewerken]Achtentwintig paren uit negentien landen namen aan dit kampioenschap deel. Van de tien debuterende paren nam Peng Cheng van 2013-2016 deel met Zhang Hao, Nathan Bartholomay in 2014 met Felicia Zhang, Evgeni Krasnopolski van 2010-2012 met Danielle Montalbano en in 2016 met Adel Tankova, Ioulia Chtchetinina in 2016 en 2017 met Noah Scherer, Ryuichi Kihara in 2014 en 2015 met Narumi Takahashi en Márk Magyar in 2017 met Daria Beklemisheva. Er deed geen Belgisch of Nederlands paar aan dit kampioenschap mee.
| IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]Eenendertig paren uit vierentwintig landen namen aan dit kampioenschap deel. Van de acht debuterende paren nam Chantelle Kerry in 2012 solo deel, nam Adel Tankova in 2016 bij het paarrijden deel met Evgeni Krasnopolski, nam Lucie Myslivečková van 2009-2011 deel met Matěj Novák en in 2013 met Neil Brown, Lukáš Csölley van 2012-2016 met Federica Testa en Ádám Lukács in 2015 met Carolina Moscheni. Er deed geen Belgisch of Nederlands paar aan dit kampioenschap mee.
|