Daniel Cormier
 Cormier w 2015 | |||||||||||||||||||||||||
| Pseudonim | DC | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała | 107 kg | ||||||||||||||||||||||||
| Styl walki | |||||||||||||||||||||||||
| Trenowany przez | Javier Mendez | ||||||||||||||||||||||||
| Debiut | 2009 | ||||||||||||||||||||||||
| Federacja | |||||||||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa | |||||||||||||||||||||||||
| Klub | American Kickboxing Academy | ||||||||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||||||||||||||||||||||||
| Liczba walk | 26 | ||||||||||||||||||||||||
| Zwycięstwa | 22 | ||||||||||||||||||||||||
| Przez nokauty | 10 | ||||||||||||||||||||||||
| Przez poddania | 5 | ||||||||||||||||||||||||
| Przez decyzje | 7 | ||||||||||||||||||||||||
| Porażki | 3 | ||||||||||||||||||||||||
| Nieodbyte | 1 | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Daniel Cormier (ur. 20 marca 1979 w Lafayette) − amerykański zapaśnik stylu wolnego, pięciokrotny mistrz USA, medalista igrzysk panamerykańskich i mistrzostw świata oraz dwukrotny olimpijczyk. Od 2009 roku zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), zwycięzca turnieju Strikeforce Heavyweight Grand Prix z 2012, mistrz organizacji Ultimate Fighting Championship w wadze półciężkiej z 2015 oraz wagi ciężkiej z 2018.
Zapasy
[edytuj | edytuj kod]W 2001 roku, reprezentując Oklahoma State University, został wicemistrzem NCAA Division I w swojej kategorii wagowej. W tym samym roku został włączony do seniorskiej kadry narodowej w stylu wolnym (startował w wadze do 96 kg). Rok później odniósł swój pierwszy sukces na arenie międzynarodowej, gdy został w Maracaibo mistrzem panamerykańskim. W 2003 roku wywalczył tytuł mistrza kraju (pierwszy z sześciu z rzędu), zdobył złoty medal igrzysk panamerykańskich w Santo Domingo oraz uplasował się na 5. miejscu podczas mistrzostw świata w Nowym Jorku.
W 2004 roku wygrał krajowe kwalifikacje olimpijskie i wystartował na igrzyskach w Atenach. Wygrał tam swoją grupę eliminacyjną, pokonując wysoko na punkty Radovana Valacha oraz Bartłomieja Bartnickiego, i awansował do półfinału, w którym jednak przegrał z późniejszym złotym medalistą, Chadżymuratem Gacałowem. Następnie, w walce o brązowy medal, Cormier uległ jednym punktem Irańczykowi Alirezie Heidariemu i ostatecznie zajął w turnieju olimpijskim 4. miejsce[1].
W kolejnych dwóch latach bez powodzenia startował w mistrzostwach świata, zajmując odległe miejsca. Zajął drugie miejsce w Pucharze Świata w 2005 roku. Rok 2007 przyniósł mu dwa poważne międzynarodowe sukcesy. Najpierw w lipcu zdobył brązowy medal na igrzyskach panamerykańskich w Rio de Janeiro, a następnie we wrześniu zajął również trzecie miejsce podczas mistrzostw świata w Baku.
Będąc jednym z najbardziej doświadczonych zapaśników w amerykańskiej kadrze, w 2008 roku dostąpił honoru bycia kapitanem reprezentacji na igrzyska olimpijskie w Pekinie. Ostatecznie jednak w stolicy Chin nie stoczył ani jednej walki, gdyż na kilkadziesiąt minut przed swoim pierwszym pojedynkiem został odwieziony do szpitala. Zdiagnozowano u niego ostrą niewydolność nerek, która była spowodowana nagłym odwodnieniem organizmu, będącym z kolei rezultatem zrzucania wagi przed oficjalnym ważeniem[2][3].
Kariera MMA
[edytuj | edytuj kod]Wczesna kariera
[edytuj | edytuj kod]Po igrzyskach zakończył karierę zapaśniczą i rozpoczął trenować MMA z zamiarem przejścia na zawodowstwo. Początkowo przymierzany był do kategorii półciężkiej (93 kg)[4], jednak obawy przed negatywnymi dla jego nerek skutkami ścinania wagi skłoniły go do startów w ciężkiej (120 kg). Profesjonalny debiut zanotował we wrześniu 2009 roku. W ciągu kilkunastu miesięcy, walcząc dla organizacji Strikeforce, KOTC i XMMA, wygrał 7 pojedynków z rzędu[5]. W 2011 roku wystartował w turnieju World Grand Prix wagi ciężkiej Strikeforce w roli zawodnika rezerwowego. Po pokonaniu Jeffa Monsona[5] zajął miejsce Alistaira Overeema w półfinale. Zmierzył się w nim z Antônio Silvą. Cormier znokautował faworyzowanego Brazylijczyka w 1. rundzie ciosami pięściami[5]. W rozegranym 19 maja 2012 rok finale wystąpił przeciwko Joshowi Barnettowi. Cormier dominował nad znacznie bardziej doświadczonym rywalem, prezentując lepsze umiejętności zapaśnicze i bokserskie. Ostatecznie wygrał pojedynek przez jednogłośną decyzję, zostając mistrzem całego turnieju[6].
Pod koniec roku w grudniu podpisał kontrakt z UFC który miał obowiązywać po jego ostatniej walce w Strikeforce czyli 12 stycznia (Cormier bez większych problemów wygrał przez TKO w 2. rundzie z Holendrem Dionem Staringiem). Po tej gali Strikeforce zostało rozwiązane, a większość zawodników mających kontrakt ze Strikeforce przeszło do UFC, również Cormier[5].
UFC
[edytuj | edytuj kod]W UFC zadebiutował 2013 pokonując Franka Mira jednogłośnie na punkty[7]. Na początku 2014 zszedł kategorię niżej. Po dwóch zwycięstwach w wadze półciężkiej m.in. nad Danem Hendersonem 3 stycznia 2015 zmierzył się o mistrzostwo wagi półciężkiej z Jon Jonesem lecz przegrał na punkty notując pierwszą porażkę w karierze[8].
23 maja 2015 ponownie stanął do walki o pas (który został odebrany Jonesowi w kwietniu tego samego roku[9]) z Anthonym Johnsonem. Cormier pokonał rywala, dusząc go w 3. rundzie[10]. 3 października 2015 na gali UFC 192 obronił tytuł w walce ze Szwedem Alexandrem Gustafssonem, pokonując go niejednogłośnie na punkty[11].
9 lipca 2016 na jubileuszowej gali UFC 200 miał zmierzyć się w swojej drugiej obronie pasa z Jon Jonesem jednak do rewanżu nie doszło z powodu wpadki dopingowej Jonesa na dwa dni przed zaplanowanym pojedynkiem[12]. Jego miejsce zajął były wieloletni mistrz wagi średniej Brazylijczyk Anderson Silva, którego Cormier ostatecznie pokonał wyraźnie na punkty. Walka nie miała statusu mistrzowskiego[13].
8 kwietnia 2017 na UFC 210 pokonał w rewanżowej walce Anthony'ego Johnsona przez poddanie w drugiej rundzie, broniąc tym samym drugi raz mistrzostwo wagi półciężkiej[14].
29 lipca 2017 na UFC 214 doszło do długo oczekiwanego rewanżu z Cormiera z Jonesem. Ostatecznie Cormier przegrał pojedynek przez nokaut w trzeciej rundzie, tracąc mistrzostwo na rzecz Jonesa[15].
22 sierpnia 2017 amerykańskie media branżowe poinformowały o ponownym naruszeniu polityki antydopingowej przez Jonesa[16][17]. 13 września 2017 USADA potwierdziła, że w próbce Jonesa którą oddał zaraz przed galą UFC 214 znaleziono zabronioną substancję – turinabol[18]. W związku z recydywą Komisja Sportowa Stanu Kalifornia ukarała Amerykanina odebraniem pasa mistrzowskiego który wrócił do Cormiera oraz zmianą wyniku walki na nierozstrzygnięty. Ponadto grozi mu czteroletnie zawieszenie[18][19].
20 stycznia 2018 obronił pas mistrzowski wygrywając z reprezentującym Szwajcarię Volkanem Özdemirem przez TKO w drugiej rundzie[20].
7 lipca 2018 na UFC 226 w Las Vegas zmierzył się o pas wagi ciężkiej z obrońcą tytułu Stipe Miociciem, którego ostatecznie znokautował w pierwszej rundzie, zostając tym samym mistrzem w dwóch kategoriach wagowych w tym samym czasie. Wcześnie ta sztuka udała się Irlandczykowi Conorowi McGregorowi, który dzierżył pasy wagi piórkowej i lekkiej. Ponadto jest drugim zawodnikiem który w czasie swojej kariery zdobył pasy wagi półciężkiej i ciężkiej (pierwszy był Randy Couture)[21]. 3 listopada 2018 podczas gali UFC 230 poddał Derricka Lewisa w drugiej rundzie i obronił pas wagi ciężkiej[22].
28 grudnia 2018 zrzekł się mistrzostwa wagi półciężkiej na rzecz walk w kategorii ciężkiej[23].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2010−2011: mistrz Xtreme MMA w wadze ciężkiej[24]
- 2010−2011: mistrz King of the Cage w wadze ciężkiej[24]
- 2012: Strikeforce Heavyweight Grand Prix − 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
- 2015−2018: mistrz UFC w wadze półciężkiej
- 2018−2019: mistrz UFC w wadze ciężkiej
- 1995: Mistrzostwa Świata Kadetów w zapasach − 3. miejsce w kat. 83 kg, st. klasyczny
- 2002: Mistrzostwa Panamerykańskie w zapasach − 1. miejsce w kat. 96 kg, st. wolny (Maracaibo)
- 2003: Igrzyska panamerykańskie w zapasach − 1. miejsce w kat. 96 kg, st. wolny (Santo Domingo)
- 2005: Puchar Świata w zapasach − 1. miejsce w kat. 96 kg, st. wolny (Taszkent)
- 2007: Igrzyska panamerykańskie w zapasach − 3. miejsce w kat. 96 kg, st. wolny (Rio de Janeiro)
- National Collegiate Athletic Association:
- 2001: NCAA Division I All-American − 2. miejsce
- 2000, 2001: Big 12 Conference − 2. miejsce
- National Junior College Athletic Association:
- 1998, 1999: NJCAA All-American
- 1998, 1999: NJCAA Collegiate National Championship − 1. miejsce
- National High School Coaches Association:
- 1997: NHSCA Senior All-American
- 1997: NHSCA Senior High School National Championship − 3. miejsce
- Louisiana High School Athletic Association:
- 1995, 1996, 1997: LHSAA Division I All-State
- 1995, 1996, 1997: LHSAA Division I High School State Championship − 1. miejsce
Lista walk w MMA
[edytuj | edytuj kod]| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 22-3 (1) |  Stipe Miocic (19-3) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 252 | 15.08.2020 | Las Vegas | Pojedynek o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej, Main Event |
| Przegrana | 22-2 (1) | Stipe Miocic (18-3) | TKO (ciosy pięściami) | 4 | 4:09 | UFC 241 | 18.08.2019 | Anaheim | Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej, Main Event |
| Wygrana | 22-1 (1) | Derrick Lewis (21-5) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 2:14 | UFC 230 | 03.11.2018 | New York | Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej, Main Event |
| Wygrana | 21-1 (1) | Stipe Miocic (18-2) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 4:33 | UFC 226 | 07.07.2018 | Las Vegas | Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze ciężkiej, Bonus za występ wieczoru, Main Event, Drugi zawodnik w historii UFC, który dzierży dwa pasy w tym samym czasie. |
| Wygrana | 20-1 (1) |  Volkan Oezdemir (15-1) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:00 | UFC 220 | 20.01.2018 | Boston | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, Bonus za występ wieczoru, Co-Main Event |
| No contest | 19-1 (1) | Jon Jones (22-1) | Zmiana wyniku walki przez Komisję Sportową Stanu Kalifornia | 3 | 3:01 | UFC 214 | 29.07.2017 | Anaheim | Walka o mistrzostwo UFC wagi półciężkiej, Początkowo przegrana Cormiera przez KO. W związku z pozytywnym wynikiem antydopingowym po gali, wynik walki zmieniono na no contest, Main Event |
| Wygrana | 19-1 | Anthony Johnson (22-5) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 3:37 | UFC 210 | 08.04.2017 | Buffalo | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, Main Event |
| Wygrana | 18-1 |  Anderson Silva (16-3) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 200 | 09.07.2016 | Las Vegas | |
| Wygrana | 17-1 |  Alexander Gustafsson (16-3) | Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 192 | 03.10.2015 | Houston | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, Bonus za walkę wieczoru, Main Event |
| Wygrana | 16-1 | Anthony Johnson (19-4) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 3 | 2:39 | UFC 187 | 23.05.2015 | Las Vegas | Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, Bonus za występ wieczoru, Main Event |
| Przegrana | 15-1 | Jon Jones (20-1) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 182 | 03.01.2015 | Las Vegas | Walka o pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, Bonus za walkę wieczoru, Main Event |
| Wygrana | 15-0 | Dan Henderson (30-11) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 3 | 3:53 | UFC 173 | 24.05.2014 | Las Vegas | Co-Main Event |
| Wygrana | 14-0 | Pat Cummins (4-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:19 | UFC 170 | 22.02.2014 | Las Vegas | Debiut w kategorii półciężkiej, Co-Main Event |
| Wygrana | 13-0 | Roy Nelson (19-8) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 166 | 19.10.2013 | Houston | Co-Main Event |
| Wygrana | 12-0 | Frank Mir (16-6) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: Henderson vs. Melendez | 20.04.2013 | San Jose | Debiut w UFC, Co-Main Event |
| Wygrana | 11-0 |  Dion Staring (29-8) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:02 | Strikeforce: Marquardt vs Saffiedine | 12.01.2013 | Oklahoma City | |
| Wygrana | 10-0 | Josh Barnett (31-5) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Strikeforce: Barnett vs. Cormier | 19.05.2012 | San Jose | Zwyciężył w turnieju Strikeforce World Grand Prix wagi ciężkiej, Main Event |
| Wygrana | 9-0 | Antônio Silva (16-2) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:56 | Strikeforce: Barnett vs. Kharitonov | 18.06.2011 | Cincinnati | Półfinał turnieju Strikeforce World Grand Prix wagi ciężkiej |
| Wygrana | 8-0 | Jeff Monson (42-11) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Strikeforce: Overeem vs. Werdum | 18.06.2011 | Dallas | Pojedynek rezerwowy turnieju Strikeforce World Grand Prix wagi ciężkiej |
| Wygrana | 7-0 | Devin Cole (18-8-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Strikeforce Challengers: Woodley vs Saffiedine | 07.01.2011 | Nashville | |
| Wygrana | 6-0 |  Soa Palelei (11-2) | Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | ? | Xtreme MMA 3 | 05.11.2010 | Sydney | Obronił mistrzostwo Xtreme MMA w wadze ciężkiej |
| Wygrana | 5-0 | Jason Riley (9-3) | Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | 1:02 | Strikeforce: Houston | 21.08.2010 | Houston | |
| Wygrana | 4-0 | Tony Johnson (5-0) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:27 | KOTC: Imminent Danger | 13.08.2010 | Mescalero | Zdobył mistrzostwo King of The Cage w wadze ciężkiej |
| Wygrana | 3-0 | Lucas Browne (5-0) | KO (cios pięścią) | 1 | 4:35 | Xtreme MMA 2 | 31.07.2010 | Sydney | Zdobył mistrzostwo Xtreme MMA w wadze ciężkiej |
| Wygrana | 2-0 | John Devine (5-3) | KO (cios pięścią) | 1 | 1:19 | Strikeforce Challengers: Johnson vs Mahe | 26.03.2010 | Fresno | |
| Wygrana | 1-0 | Gary Frazier (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 3:39 | Strikeforce Challengers: Kennedy vs Cummings | 25.09.2009 | Bixby | Debiut w zawodowym MMA |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Daniel Cormier. sports-reference.com. [dostęp 2012-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-19)]. (ang.).
- ↑ Maggie Hendricks: American wrestler Daniel Cormier will not compete due to kidney failure. sports.yahoo.com, 20 sierpnia 2008. [dostęp 2012-02-22]. (ang.).
- ↑ Nate Wilcox: Weight Cutting: The Phantom Menace of MMA. sbnation.com, 12 sierpnia 2011. [dostęp 2012-02-22]. (ang.).
- ↑ U.S. Olympic wrestling team captain Daniel Cormier announces move to MMA. mmajunkie.com, 12 sierpnia 2009. [dostęp 2012-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)]. (ang.).
- ↑ a b c d Statystyki i rekord MMA Daniela Cormiera. tapology.com. [dostęp 2018-11-03]. (ang.).
- ↑ Steve Jennum: 'Strikeforce: Heavyweight Grand Prix Final' results: Cormier downs Barnett for tourney win. mmajunkie.com, 20 maja 2012. [dostęp 2012-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-11)]. (ang.).
- ↑ Tomasz Chmura: UFC on FOX: Henderson vs Melendez – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 2013-04-20. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
- ↑ Jakub Bijan: UFC 182 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 2015-01-04. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
- ↑ Jon Jones pozbawiony pasa UFC! Cormier kontra Johnson o tytuł!. mmarocks.pl, 2015-04-29. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
- ↑ Karol Dąbrowski: UFC 187: Johnson vs. Cormier – relacja i wyniki. mmarocks.pl, 2015-05-24. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
- ↑ Jakub Bijan: UFC 192: Cormier vs. Gustafsson – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 2015-10-03. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
- ↑ W. Mrozowski: Anderson Silva nowym rywalem Daniela Cormiera na UFC 200 w walce bez pasa. mmanews.pl, 2016-07-08. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
- ↑ Jakub Bijan: Historyczne UFC 200 – wyniki. mmarocks.pl, 2016-07-09. [dostęp 2017-01-28]. (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki UFC 210: Cormier obronił pas, Mousasi pokonał Weidmana, Błachowicz przegrał decyzją. mmanews.pl, 2017-04-08. [dostęp 2017-04-09]. (pol.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Jon Jones nokautuje Daniela Cormiera, „Bones” wraca na tron!. mmarocks.pl, 2017-07-30. [dostęp 2017-07-30]. (pol.).
- ↑ on Jones na dopingu po UFC 214. fightsport.pl, 2017-08-23. [dostęp 2017-09-14]. (pol.).
- ↑ Marc Raimondi: Jon Jones failed drug test at UFC 214. mmafighting.com, 2017-08-22. [dostęp 2017-09-14]. (ang.).
- ↑ a b Marc Raimondi: Jon Jones vs. Daniel Cormier at UFC 214 overturned to no-contest. mmafighting.com, 2017-09-13. [dostęp 2017-09-14]. (ang.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Daniel Cormier powraca na tron kategorii półciężkiej UFC. mmarocks.pl, 2017-09-14. [dostęp 2017-09-14]. (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki UFC 220: Miocic i Cormier obronili mistrzowskie pasy w dominującym stylu. mmanews.pl, 2018-01-20. [dostęp 2018-01-21]. (pol.).
- ↑ Wielki Daniel Cormier! Czyli dlaczego jego zwycięstwo jest ważne i co ono oznacza. mmarocks.pl, 2018-07-08. [dostęp 2018-07-08]. (pol.).
- ↑ Kacper Bącela: UFC 230: Cormier vs Lewis z udziałem Adama Wieczorka – wyniki po gali. mmarocks.pl, 2018-11-03. [dostęp 2018-11-03]. (pol.).
- ↑ Ariel Helwani: Jon Jones on Daniel Cormier: 'It wasn't ever really his belt'. espn.com, 2018-12-28. [dostęp 2018-12-29]. (ang.).
- ↑ a b Heavyweight Daniel Cormier remains undefeated with win at "KOTC: Imminent Danger". mmajunkie.com, 2010-08-14. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
- ↑ a b Profil Cormiera na ufc.com. ufc.com. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
- ↑ Brian Mull: NCAA wrestlers in the UFC, or mixed martial arts. ncaa.com, 2015-09-30. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| styl klasyczny | |
|---|---|
| styl wolny | |
| kobiety styl wolny |
| styl klasyczny | |
|---|---|
| styl wolny | |
| kobiety styl wolny |
| Mężczyźni (waga ciężka) |
|
|---|---|
| Mężczyźni (waga półciężka) |
|
| Mężczyźni (waga średnia) |
|
| Mężczyźni (waga półśrednia) |
|
| Mężczyźni (waga lekka) |
|
| Kobiety (waga piórkowa) |
|
| Kobiety (waga kogucia) |
|
