Quinton Jackson

Quinton Jackson

Pseudonim	Rampage
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1978 Memphis
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	185 cm
Masa ciała	93 kg
Styl walki	zapasy
Kategoria wagowa	półciężka
Klub	Team Oyama
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	49
Zwycięstwa	37
Przez nokauty	16
Przez poddania	7
Przez decyzje	14
Porażki	12
Remisy	0
Nieodbyte	0
↑ Bilans walk aktualny na 2017-03-31.
Multimedia w Wikimedia Commons

Quinton Ramone „Rampage” Jackson (ur. 20 czerwca 1978 w Memphis) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki, wrestler i aktor^[1]. Finalista PRIDE Middleweight Grand Prix 2003 oraz mistrz UFC wagi półciężkiej z 2007.

Sporty walki Jackson rozpoczął trenować w szkole średniej. Startował w zawodach zapaśniczych.

Karierę w MMA rozpoczął w 1999 roku w wieku 21 lat. Walczył na lokalnych galach m.in. King of the Cage, Gladiator Challenge oraz Dangerzone notując bilans do 2001 roku 10 zwycięstw i tylko jednej porażki

Siła i umiejętności zapaśnicze umożliwiają mu stosowanie efektownych rzutów przeciwnikami, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. Dzięki odniesionym wcześniej zwycięstwom w 2001 roku został zaproszony do PRIDE FC. W debiucie zmierzył się z gwiazdą japońskiego MMA Kazushim Sakurabą z którym przegrał przez duszenie. Kolejną szanse walki w PRIDE otrzymał jeszcze w tym samym roku 3 listopada. Na gali PRIDE 17 szybko znokautował zawodnika gospodarzy Yuki Ishikawa na początku 1. rundy.

W latach 2002–2003 rywalizował z czołowymi zawodnikami świata, m.in. z Ihorem Wowczanczynem i Kevinem Randlemanem z którymi wygrał. Po znakomitych występach, dostał możliwość wzięcia udziału w turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003, gdzie dotarł do finału ulegając w nim Brazylijczykowi Wanderleiowi Silvie. W drodze do finału pokonał byłego mistrza UFC Murilo Bustamante i przyszłego Chucka Liddella.

W kolejnych latach nokautował m.in. Ricardo Aronę efektownym wyniesieniem i rozbiciem (tzw. „slamem”) który przeszedł do historii mieszanych sztuk walki jako jeden z najbardziej widowiskowych nokautów wszech czasów oraz ponownie uległ Silvie, tym razem w pojedynku o pas mistrzowski PRIDE w wadze średniej. W 2006 postanowił zerwać kontrakt z japońską organizacją i związać się z szybko rozwijającą się World Fighting Alliance. Stoczył dla niej jeden pojedynek pokonując medalistę igrzysk olimpijskich w zapasach Matta Lindlanda po czym organizacja została kupiona przez Zuffa (właściciela UFC) wraz z kontraktami zawodników w tym Jacksona.

W lutym 2007 roku przeniósł się do UFC. Już w drugiej walce w tej organizacji, w maju 2007 roku, zmierzył się z mistrzem wagi półciężkiej Chuckiem Liddellem. Znokautował go, odbierając mu tytuł. Trzy miesiące później stanął do walki z Danem Hendersonem, posiadaczem pasa mistrzowskiego wagi średniej PRIDE. Jackson, po pięciu zaciętych rundach, zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów tym samym broniąc tytuł i jednocześnie stając się pierwszym posiadaczem zunifikowanego pasa mistrzowskiego PRIDE i UFC.

5 lipca 2008 roku na gali UFC 86 Jackson uległ Forrestowi Griffinowi przez decyzję sędziowską i stracił na jego rzecz mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej.

25 lutego 2010 roku ogłosił, że po wygaśnięciu kontraktu zakończy karierę w UFC. Oświadczył, że popadł w konflikt z władzami organizacji i chce odejść od czynnego uprawiania sportu. Zamierza całkowicie oddać się swojej pasji – aktorstwu^[2]. Powrócił jednak do octagonu w maju, gdy na gali UFC 114 stoczył przegrany pojedynek z Rashadem Evansem. Po zwycięstwach nad Lyoto Machidą i Mattem Hamillem oraz w obliczu kontuzji Evansa, został wyznaczony do walki o mistrzostwo UFC. We wrześniu, na gali UFC 135, przegrał przez duszenie zza pleców w 4. rundzie z broniącym tytułu Jonem Jonsem^[3]. Po porażce z Jonesem przegrywał dwukrotnie, z Ryanem Baderem oraz Gloverem Teixeirą tym samym wypełniając swój kontrakt który nie został przedłużony.

4 czerwca 2013 podpisał kontrakt z głównym rywalem UFC, Bellator MMA^[4]. W debiucie w nowej organizacji znokautował Joeya Beltrana. 17 maja 2014 roku wygrał turniej wagi półciężkiej pokonując w finale Muhammeda Lawala i otrzymując prawo do walki o pas mistrzowski.

20 grudnia 2014 podczas gali UFC Fight Night – Machida vs Dollaway ogłoszono powrót Jacksona do UFC. Prezydent Bellatora Scott Coker poinformował w mediach iż Jackson nadal jest pod kontraktem z Bellatorem i jeśli nie dostosuje się do warunków umowy, zostanie pozwany do sądu^[5]. Na 18 dni przed planowaną walką w UFC, Jackson oficjalnie został zdjęty z rozpiski z powodu przegranej sprawy sądowej z Bellatorem, lecz 21 kwietnia (cztery dni przed galą) Sąd Najwyższy stanu New Jersey po apelacji uchylił zakaz Jacksonowi który pozwolił mu się legalnie związać nową umową z UFC. Ostatecznie 25 kwietnia 2015 stoczył wygrany pojedynek z Brazylijczykiem Fábio Maldonado^[6] Po kolejnych zawirowaniach kontraktowych, w lutym 2016, ponownie wrócił do Bellatora^[7], tocząc 24 czerwca zwycięski pojedynek z Japończykiem Satoshim Ishii na gali Bellator Dynamite 2.

Między walkami w Bellatorze, okazyjnie występował na galach pro-wrestlingu federacji Total Nonstop Action (TNA) razem z innymi zawodnikami Bellatora – Lawalem i Tito Ortizem.

• 2003: PRIDE Middleweight Grand Prix – finalista turnieju wagi średniej (do 93 kg)
• 2004: Wrestling Observer Newsletter – walka roku przeciwko Wanderleiowi Silvie^[8]
• 2007: Sherdog.com – zawodnik roku^[9]
• 2007–2008: mistrz UFC w wadze półciężkiej
• 2008: Wrestling Observer Newsletter – walka roku przeciwko Forrestowi Griffinowi^[8]
• 2014: zwycięzca turnieju Bellator MMA w wadze półciężkiej (-93 kg)

Wynik	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	Fiodor Jemieljanienko	KO (prawy cross)	1	2:44	Bellator 237: Fedor vs. Rampage	29.12.2019	Saitama	Main Event
Przegrana	Muhammed Lawal	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	Bellator 175 – Rampage vs. King Mo 2	31.03.2017	Rosemont
Wygrana	Satoshi Ishii	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	Bellator 157: Dynamite 2	24.06.2016	St. Louis
Wygrana	Fábio Maldonado	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 186	25.04.2015	Montreal
Wygrana	Muhammed Lawal	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	Bellator 120	17.05.2014	Southaven	finał turnieju Bellator w wadze półciężkiej
Wygrana	Christian M’Pumbu	KO (ciosy pięściami)	1	4:34	Bellator 110	28.02.2014	Uncasville	półfinał turnieju Bellator w wadze półciężkiej
Wygrana	Joey Beltran	KO (ciosy pięściami)	1	4:59	Bellator 108	15.11.2013	Atlantic City
Przegrana	Glover Teixeira	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC on Fox: Johnson vs. Dodson	26.01.2013	Chicago
Przegrana	Ryan Bader	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 144	25.02.2012	Saitama
Przegrana	Jon Jones	Poddanie (duszenie zza pleców)	4	1:14	UFC 135	25.09.2011	Denver	walka o mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej
Wygrana	Matt Hamill	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 130	28.05.2011	Las Vegas
Wygrana	Lyoto Machida	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	UFC 123	20.11.2010	Auburn Hills
Przegrana	Rashad Evans	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 114	29.05.2010	Las Vegas
Wygrana	Keith Jardine	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 96	07.03.2009	Columbus
Wygrana	Wanderlei Silva	KO (cios pięścią)	1	3:21	UFC 92	27.12.2008	Las Vegas
Przegrana	Forrest Griffin	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	UFC 86	05.07.2008	Las Vegas	stracił mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej
Wygrana	Dan Henderson	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	UFC 75: Champion vs. Champion	08.09.2007	Londyn	obronił mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej oraz zunifikował mistrzostwo PRIDE w wadze średniej
Wygrana	Chuck Liddell	TKO (ciosy pięściami)	1	1:53	UFC 71	26.05.2007	Las Vegas	zdobył mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej
Wygrana	Marvin Eastman	KO (ciosy pięściami)	2	3:49	UFC 67	03.02.2007	Las Vegas
Wygrana	Matt Lindland	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	WFA: King of the Streets	22.07.2006	Los Angeles
Wygrana	Yoon Dong-sik	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	PRIDE 31	26.02.2006	Saitama
Wygrana	Hirotaka Yokoi	TKO (kopnięcia)	1	4:05	PRIDE 30	23.10.2005	Saitama
Przegrana	Maurício Rua	TKO (kopnięcia)	1	4:47	PRIDE Total Elimination 2005	23.04.2005	Osaka	I runda PRIDE 2005 Middleweight GP
Wygrana	Murilo Rua	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	PRIDE 29	20.02.2005	Saitama
Przegrana	Wanderlei Silva	KO (ciosy kolanami)	2	3:26	PRIDE 28	31.10.2004	Saitama	walka o mistrzostwo PRIDE FC w wadze średniej
Wygrana	Ricardo Arona	KO (suples)	1	7:32	PRIDE Shockwave 2003	20.06.2004	Saitama
Wygrana	Ikuhisa Minowa	TKO (ciosy pięściami)	2	1:05	PRIDE Shockwave 2003	31.12.2003	Saitama
Przegrana	Wanderlei Silva	TKO (ciosy kolanami)	1	6:28	PRIDE Final Conflict 2003	09.11.2003	Tokio	finał PRIDE 2003 Middleweight GP
Wygrana	Chuck Liddell	TKO (poddanie przez narożnik)	2	3:10	PRIDE Final Conflict 2003	09.11.2003	Tokio	półfinał PRIDE 2003 Middleweight GP
Wygrana	Murilo Bustamante	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	PRIDE Total Elimination 2003	10.08.2003	Saitama	ćwierćfinał PRIDE 2003 Middleweight GP
Wygrana	Michaił Iluchin	Poddanie (cios kolanem w korpus)	1	6:26	PRIDE 26	08.06.2003	Jokohama
Wygrana	Kevin Randleman	TKO (ciosy pięściami)	1	6:58	PRIDE 25	16.03.2003	Jokohama
Wygrana	Ihor Wowczanczyn	Poddanie werbalne (złamane żebro)	1	7:17	PRIDE 22	29.09.2002	Nagoja
Wygrana	Sean Gray	TKO (ciosy pięściami)	3	0:37	King of the Cage 13: Revolution	17.05.2002	Reno
Wygrana	Masa’aki Satake	TKO (suples)	1	7:07	PRIDE 20	28.04.2002	Jokohama
Przegrana	Daijiro Matsui	Dyskwalifikacja (cios w krocze)	1	0:14	PRIDE 18	23.12.2001	Fukuoka
Wygrana	Yuki Ishikawa	KO (ciosy pięściami)	1	1:52	PRIDE 17	03.11.2001	Tokio
Wygrana	Alexander Otsuka	TKO (walka zatrzymana przez lekarza)	2	05:00	BattlArts vs. the World	14.10.2001	Tokio
Przegrana	Kazushi Sakuraba	Poddanie (duszenie zza pleców)	1	5:41	PRIDE 15	29.07.2001	Saitama
Wygrana	Kenneth Williams	Poddanie (duszenie zza pleców)	1	4:40	Gladiator Challenge 4	17.06.2001	Colusa
Wygrana	Bryson Howvreck	Poddanie (ciosy pięściami)	1	1:48	KOTC 8: Bombs Away	29.04.2001	Colusa
Wygrana	Rocko Henderson	Poddanie (kimura)	2	1:15	Gladiator Challenge 3	07.04.2001	Kalifornia
Wygrana	Dave Taylor	TKO	1	5:00	Gladiator Challenge 2	18.02.2001	Colusa
Wygrana	Charles West	Decyzja	3	5:00	Gladiator Challenge 1	09.12.2000	Kalifornia
Wygrana	Rob Smith	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	KOTC 6: Road Warriors	29.11.2000	Mount Pleasant
Wygrana	Warren Owsley	Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)	1	6:04	Dangerzone – Night of the Beast	28.10.2000	Lynchburg
Wygrana	Ron Rumpf	TKO (ciosy pięściami)	1	1:18	Continental Freefighting Alliance 2	19.07.2000
Przegrana	Marvin Eastman	Decyzja (jednogłośna)	2	5:00	KOTC 4: Gladiators	24 czerwca 2000	San Jacinto
Wygrana	Marco Bermudaz	Poddanie (duszenie zza pleców)	2	7:17	HB Underground Pancrase	13.05.2000	Huntington Beach
Wygrana	Mike Pyle	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	ISCF: Memphis	13.11.1999	Memphis

W 2009 r. Jackson zdecydował się zostać trenerem jednej z drużyn w reality-show „The Ultimate Fighter 7”. Drugim trenerem został Forrest Griffin.

• Quinton Jackson na sherdog.com
• Oficjalny profil Jacksona na stronie UFC (ang.)
• Oficjalna strona (ang.)