Murtaz Churcilawa

Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Murtaz Churcilawa

მურთაზ ხურცილავა

Pełne imię i nazwisko	Murtaz Kalistratowicz Churcyława
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1943 Bandza
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1961–1975 Dinamo Tbilisi 263 (15) 1975–1976 Torpedo Kutaisi 47 (4) W sumie: 310 (19)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1965–1973  ZSRR 69 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 19??–19?? SK Samtredia 1977 FC Dinamo Zugdidi 1982 Guria Lanczchuti 1987–1989 Dinamo Tbilisi (asystent) 1997–1999 Dinamo Tbilisi 1999 Lokomotiwi Tbilisi 1999–2001 Gruzja U-21 2001–2003 Gruzja (asystent)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy w piłce nożnej srebro Belgia 1972 Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie brąz Monachium 1972 piłka nożna
Odznaczenia

Murtaz Churcilawa (gruz. მურთაზ ხურცილავა, ros. Муртаз Калистратович Хурцилава, Murtaz Kalistratowicz Churcyława; ur. 5 stycznia 1943 w Bandzie) – gruziński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Grał na pozycji obrońcy. Jako junior trenował i występował w rodzinnej wsi w drużynie Salchino. Prawie przez całą dorosłą karierę zawodniczą związany był z najbardziej utytułowanym klubem gruzińskim - Dinamem Tbilisi. Karierę kończył jednak w zespole Torpeda Kutaisi. W 1964 zdobył z Dinamem Mistrzostwo ZSRR. Przez wiele lat był jednym z podstawowych zawodników reprezentacji Związku Radzieckiego. Zadebiutował w niej 3 października 1965 w meczu z Grecją. Dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata: w 1966 w Anglii i w 1970 w Meksyku. W 1972 zdobył Wicemistrzostwo Europy oraz brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Monachium. 5 sierpnia 1973 meczem ze Szwecją zakończył występy w drużynie radzieckiej. Rozegrał w niej 69 meczów, strzelił 6 bramek. Wielokrotnie pełnił funkcję kapitana drużyny. Uważany jest za jednego z najlepszych piłkarzy w historii radzieckiego futbolu, a także za jednego z najwybitniejszych futbolistów gruzińskich. W 2004 został wybrany najlepszym piłkarzem w historii Gruzji w ramach plebiscytu z okazji 50-lecia UEFA.

Jako szkoleniowiec pracował w Gruzji, prowadząc zespoły Inguri Zugdidi, Lokomotiwu Samtredia, Gurii Lanczchuti, zaś w latach 1987–1989 pracował w sztabie szkoleniowym Dinama Tbilisi.