Seiyū

Aktorki seiyū Momo Asakura, Sora Amamiya i Shiina Natsukawa

Seiyū (jap. 声優) – japoński aktor głosowy, użyczający głosu bohaterom w słuchowiskach radiowych, anime, grach komputerowych, a także dubbingujący na język japoński zagraniczne produkcje. Ponieważ przemysł animacji w Japonii produkuje 60% animowanych seriali na świecie[1], aktorstwo głosowe w Japonii ma znacznie większą wagę niż w większości innych krajów[2].

Poza Japonią mianem seiyū określa się osobę podkładającą głos do produkcji japońskich, podobnie jak terminów manga i anime używa się w stosunku do komiksów i filmów animowanych tworzonych przez Japończyków. Seiyū są w Japonii bardzo popularni, niektórzy z nich robią większą karierę niż tradycyjni aktorzy, np. Megumi Hayashibara, Kikuko Inoue, Aya Hirano, Aya Hisakawa, Rie Kugimiya czy Romi Paku. Niektórzy aktorzy głosowi, zwłaszcza aktorki, mają także swoje międzynarodowe fankluby. Niektórzy seiyū wykorzystują swoją sławę, aby zadebiutować na rynku muzycznym jako piosenkarze[3].

Istnieje około 130 szkół dla aktorów głosowych w Japonii[4]. Firmy nadawcze i agencje talentów często mają swoje własne zespoły seiyū. Publikowane są również czasopisma specjalnie im poświęcone, z których Voice Animage jest wydawany najdłużej.

Termin „character voice” (jap. キャラクターボイス w skrócie „CV”) jest powszechnie używany od lat 80. XX wieku przez takie japońskie magazyny anime jak „Animec” i „Newtype”, w celu opisania seiyū związanego z konkretną postacią z anime lub gry[5].

Znani seiyū i ich ważniejsze role

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. What’s Right with Japan. time.com. [dostęp 2019-01-17]. (ang.).
  2. Ruby Zelka Heinst, Seiyū: the art of voice acting – the Japanese voice acting industry and its relation to the anime market, Uniwersytet w Lejdzie, s. 3 [dostęp 2019-01-17] (ang.).
  3. The Voices of Japanese Pop Culture. web-japan.org. [dostęp 2019-01-17]. (ang.).
  4. Ruby Zelka Heinst, Seiyū: the art of voice acting – the Japanese voice acting industry and its relation to the anime market, Uniwersytet w Lejdzie, s. 16 [dostęp 2019-01-17] (ang.).
  5. Masanobu Komaki: Animec no koro… – henshū-chō funtō-ki (jap. アニメックの頃…―編集長(ま)奮闘記). NTT Publishing, 2009, s. 210. ISBN 4-7571-4216-1.