Złotogłówka

Złotogłówka
Peucedramus taeniatus[1]
(Du Bus de Gisignies, 1847)
Ilustracja
samiec
Ilustracja
samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

Peucedramidae[2]
Wolters, 1980

Rodzaj

Peucedramus[3]
Coues, 1875

Gatunek

złotogłówka

Synonimy
  • Sylvia taeniata du Bus de Gisignies, 1847[4]
Podgatunki
  • P. t. arizonae W. Miller & Griscom, 1925
  • P. t. jaliscensis W. Miller & Griscom, 1925
  • P. t. giraudi J. T. Zimmer, 1948
  • P. t. taeniatus (Du Bus de Gisignies, 1847)
  • P. t. micrus W. Miller & Griscom, 1925
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Złotogłówka (Peucedramus taeniatus) – gatunek małego ptaka z rodziny złotogłówek[6] (Peucedramidae), której jest jedynym przedstawicielem[7]. Zasiedla głównie Meksyk i północną część Ameryki Centralnej (po Nikaraguę) oraz południowo-zachodnie obrzeża Stanów Zjednoczonych (stany Arizona i Nowy Meksyk). Nie jest zagrożona. Jej zasięg występowania wynosi około 693 000 km²[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Taksonem siostrzanym wobec złotogłówek są płochacze (Prunellidae)[9][10][11][12][13]. Dawniej rodzaj Peucedramus umieszczany był w rodzinie lasówek (Parulidae), z którymi jednak nie jest blisko spokrewniony[6].

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżnia się następujące podgatunki Peucedramus taeniatus[4][7]:

  • P. taeniatus arizonae – południowo-zachodnie USA i północno-zachodni Meksyk.
  • P. taeniatus jaliscensis – północno-środkowy do środkowego Meksyk.
  • P. taeniatus giraudi – południowo-środkowy Meksyk.
  • P. taeniatus taeniatus – południowo-środkowy Meksyk do zachodniej Gwatemali.
  • P. taeniatus micrusHonduras, północny Salwador i północna Nikaragua.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała około 13,5 cm, rozpiętość skrzydeł 23–23,5 cm. Masa ciała około 11 g[14].

Zgodnie z nazwą, charakterystyczną cechą samca jest złota głowa oraz pierś, żywo kontrastujące z czarnymi dziobem i maską. Samica różni się jedynie brudnożółtą głową. Poza tym obie płci nie wyróżniają się; mają szary grzbiet i ogon oraz biały spód. Na skrzydłach białe dwa paski i jedna plamka. Lotki są czarne, ale żółto obrzeżone, co sprawia efekt paskowania.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Składa 3–4 jaja w gnieździe mieszczącym się na drzewie.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje złotogłówkę za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2019 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji na 1,9 miliona dorosłych osobników, a jej trend uznawała za lekko spadkowy ze względu na utratę siedlisk w obrębie zasięgu występowania[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peucedramus taeniatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Peucedramidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-01-20] (ang.).
  3. Peucedramus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2019-11-29] (ang.).
  4. a b Curson, J.: Olive Warbler (Peucedramus taeniatus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2019. [dostęp 2019-11-29].
  5. a b Peucedramus taeniatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Peucedramidae Wolters, 1980 - złotogłówki - Peucedramus (Olive Warbler). Wersja: 2021-01-16. [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-01-06].
  7. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2022-01-06]. (ang.).
  8. Species factsheet: Peucedramus taeniatus. BirdLife International, 2016. [dostęp 2022-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)]. (ang.).
  9. J. G. Groth. Molecular phylogenetics of finches and sparrows: consequences of character state removal in cytochrome b sequences. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 10 (3), s. 377–390, 1998. PMID: 10051390. (ang.). 
  10. John Klicka, Kevin P. Johnson, Scott M. Lanyon. New world nine-primaried oscine relationships: Constructing a mitochondrial DNA framework. „The Auk”. 117 (2), s. 321–336, 2000. (ang.). 
  11. Tamaki Yuri, David P. Mindell. Molecular phylogenetic analysis of Fringillidae, "New World nine-primaried oscines" (Aves: Passeriformes). „Molecualar Phylogenetics and Evolution”. 23 (2), s. 229–243, 2002. DOI: 10.1016/S1055-7903(02)00012-X. (ang.). 
  12. Per G.P. Ericson, Ulf S. Johansson. Phylogeny of Passerida (Aves: Passeriformes) based on nuclear and mitochondrial sequence data. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 29 (1), s. 126–138, 2003. DOI: 10.1016/S1055-7903(03)00067-8. (ang.). 
  13. Knud A. Jønsson, Jon Fjeldså. A phylogenetic supertree of oscine passerine birds (Aves: Passeri). „Zoologica Scripta”. 35, s. 149–186, 2006. DOI: 10.1111/j.1463-6409.2006.00221.x. ISSN 0300-3256. 
  14. Olive Warbler Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]