Patrijarh srpski Nikon

Sveti Nikon je bio partijarh srpske crkve u periodu (14191435).

Na tronu Srpske crkve bio je u vreme vladavine despota Stefana Lazarevića. Najraniji pomen o ovom srpskom jerarhu zabeležio je u Pohvali knezu Lazaru 1419/20. godine Antonije Rafail, knjižnjvnik grčkog porekla koji je izbegao u Srbiju. Jedan penegirik-pohvala pisan je 1424/25. godine, po nalogu patrijarha Nikona. Tih godina despot Stefan sazvao je sabor u Srebrnici, gde je odredio sebi za naslednika Đurđa Brankovića, na saboru je bio prisutan i patrijarh Nikon.

U Jevanđelju koje je oko 1428. godine prepisao monah Dositej u dužem zapisu sačuvano je svedočanstvo o teškom stanju u Srbiji posle smrti despota Stefana. Zahvaćeni paničnim strahom pred turskim nadiranjem ljudi su bežali i zbunjeni lutali da nađu sklonište gde se turčin još nije pojavio. U takvim teškim prilikama na okupu su bili despot Đurađ, patrijarh Nikon i sabor. Patrijarh Nikon je iz svoje rezidencije manastira Žiče morao da se skloni u Podunavlje, gde se održao sabor. Postoji nekoliko različitih mišljenja o mestu održavanja sabora, ipak preovladava mišljenje da je to bilo u Beogradu.

Patrijarh Nikon je posebno zaslužan, ne samo za naš crkveni i umetnički život, već i za književnost. Po njegovoj zapovesti i zahtevu Konstantin Filozof je napisao Život Despota Stefana, jedno od najznačajnijih dela srpske srednjovekovne književnosti.

Poslednji pomen o patrijarhu Nikonu je iz 1435. godine u jednom zapisu rukopisnog Trioda koji je prepisao đakon Arsenije.

Literatura

[uredi | uredi kod]
Prethodnik:
Sveti Kirilo
patrijarh srpski
14191435.
Nasljednik:
Teofan