Şogun
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Şoğgun (将軍 şoğgun) () ("Orduların Kumandanı"), Japonya'da bir askeri rütbe ve tarihsel unvandır. "General" kelimesinin Japoncada iki kanjisi vardır: "kumandan", "general" veya "amiral" anlamına gelen şoğ ve "ordular" veya "savaşçılar" anlamına gelen gun. Modern askeri seviyelendirme sistemindeki karşılığı Harekât Komutanı‘na eşittir. Unvan olarak Seii Taişoğgun'un (征夷大将軍) kısa biçimidir. Japon tarihindeki çeşitli zamanlardaki feodal yönetimdir ve 1867'de Tokugawa Yoşinobu'nun Meiji İmparatorluğu için feragat edişiyle son bulmuştur.[1]
Bir şogunun hizmeti veya yönetimi şogunluk, veya İngilizcede "shogunate" veya Japoncada "özel yönetim" anlamına gelebilecek bakufu (幕府) şeklinde ifade edilir. Bakufu aynı zamanda "çadır yönetimi" anlamına da gelebilir ve bu aslen tanım şogun altındaki yönetim biçimini ifade eder.[2] Çadır bir yandan saha kumandanını sembolize eder ama aynı zamanda geçiciliğe işaret etmiştir. İmparatorluk elinde yalnızca sözde bir yetki varken şogun altındaki görevlilerin tamamı, bakufu; yönetime ait güncel görevlerini yerine getirirlerdi.[3]
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]I. Heian dönemi (794–1185)
II. Kamakura şogunluğu (1192–1333)
III. Kemmu yapılanması (1333–1336)
IV. Ashikaga şogunluğu (1336–1573)
V. Tokugawa şogunluğu (1603–1867)
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Shogun". The World Book Encyclopedia. World Book. 1992. ss. 432-433. ISBN 0-7166-0092-7.
- ^ Totman, Conrad (1966). "Political Succession in The Tokugawa Bakufu: Abe Masahiro's Rise to Power, 1843-1845". Harvard Journal of Asiatic Studies. Cilt 26. ss. 102-124. doi:10.2307/2718461.
- ^ Beasley, William G. (1955). Select Documents on Japanese Foreign Policy, 1853-1868, p. 321.
