Klonidin
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Klonidin, yüksek tansiyon, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, ilaç yoksunluğu (alkol, opioidler veya nikotin), menopozal kızarma, ishal ve diğer hastalıkların tedavisinde kullanılan bir α2-adrenerjik agonist[1] ilaçtır. Ağız yoluyla, enjeksiyonla veya cilt bandı olarak kullanılır.[2] Etki başlangıcı tipik olarak bir saat içindedir ve kan basıncı üzerindeki etkileri sekiz saate kadar sürer.[2]
Yaygın yan etki ağız kuruluğu, baş dönmesi, baş ağrısı, hipotansiyon ve uyku halidir.[2] Şiddetli yan etkiler halüsinasyonlar, kalp aritmileri ve kafa karışıklığını içerebilir.[3] Kullanım hızlı bir şekilde bırakılırsa, bazı etkiler meydana gelebilir.[2] Hamilelik veya emzirme döneminde kullanılması tavsiye edilmez.[3] Klonidin, beyindeki α2 reseptörlerini uyararak kan basıncını düşürür, bu da birçok arterin gevşemesine neden olur.[2]
Klonidin 1961'de patentlenmiş ve 1966'da tıbbi kullanıma girmiştir.[4][5][6] Jenerik ilaç olarak mevcuttur.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Knollmann, Bjorn; Hilal-Dandan, Randa, (Ed.) (2017). "Chapter 12:Adrenergic Agonists and Antagonists". Goodman and Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics. 13th (İngilizce). McGraw-Hill Education / Medical. ISBN 9781259584732. r eksik
|soyadı1=(yardım) - ^ a b c d e f "Clonidine Monograph for Professionals". Drugs.com (İngilizce). American Society of Health-System Pharmacists. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2019. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "AHFS2019" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ a b British national formulary : BNF 76. 76. Pharmaceutical Press. 2018. s. 144. ISBN 9780857113382.
- ^ Neil (November 2011). "Clonidine: clinical pharmacology and therapeutic use in pain management". Current Clinical Pharmacology. 6 (4): 280-7. doi:10.2174/157488411798375886. PMID 21827389.
- ^ Stähle (June 2000). "A historical perspective: development of clonidine". Best Practice & Research Clinical Anaesthesiology. 14 (2): 237-246. doi:10.1053/bean.2000.0079.
- ^ Analogue-based Drug Discovery (İngilizce). John Wiley & Sons. 2006. s. 550. ISBN 9783527607495. 21 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2022.