Suriye Millî Ordusu

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Suriye Millî Ordusu
الجيش الوطني السوري
al-Jayš al-Waṭanī as-Sūrī
Kuruluş2017-günümüz
BağlılıkSuriye muhalefeti Suriye Geçici Hükûmeti
Bağlı gruplarSuriye muhalefeti Ulusal Kurtuluş Cephesi
Askerî lider(ler)Tuğgeneral Hasan Hamadah
Suriye Geçici Hükûmeti BaşkanıSalim el-Muslat
Suriye Geçici Hükûmeti BaşbakanıAbdurrahman Mustafa
Etkin bölgelerAzez, Halep, Suriye
Büyüklük80.000-100.000 asker
MüttefiklerTürkiye Türkiye[1]
Katar Katar [2]

Rakip(ler) Suriye Silahlı Kuvvetleri[1]

YPG/PKK

Tahrir el-Şam (bazen)[3][4][5]
 IŞİD[6]
 Rusya[7]
 İran[7]
Çatışma(lar)Suriye İç Savaşı

Suriye Millî Ordusu (SMO; Arapça: الجيش الوطني السوري, latinleştirilmiş: al-Jayš al-Waṭanī as-Sūrī), Önceki ismiyle Özgür Suriye Ordusu (ÖSO) veya Türk destekli Özgür Suriye Ordusu (TÖSO),[8][9][10] Suriyeli muhalif örgütleri kapsayan ve çoğunluğu Suriyeli Arap ve Türkmen milislerden oluşan koalisyon. 30 Mayıs 2017'de[11] Türkiye'nin himayesinde kurulmuştur ve Haziran 2011'den bu yana Suriye İç Savaşı'nda faaliyet gösteren muhalif örgütleri kapsamaktadır.[12]

Çoğunlukla Türkiye tarafından gerçekleştirilen Şah Fırat Operasyonunu, Afrin Operasyonu veya benzer operasyonlara katılan grup, müttefik olan aktif ülkenin bir parçası olarak hareket etmiştir. Suriye Ulusal Ordusu'nun oluşumu olarak 30 Aralık 2017'de Azez'de ilan edildi. Grubun genel amacı, destek aldıkları Türk Silahlı Kuvvetleri unsurlarının[13] Suriye'de "güvenli bölge" yaratma ve Fırat Kalkanı Operasyonu ve Hawar Kilis Operasyon Odası'nın kazandırdığı topraklarda faaliyet gösterecek bir Ulusal Ordu kurulması konusunda yardımcı olmaktır. Ordu, Türkiye tarafından desteklenmekle[14] birlikte kendi içinde TÖSO'dan ayrı bir Serbest Polis Teşkilatı kanuni muafiyeti vardır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Barış Pınarı Harekâtı'nda Türk Silahlı Kuvvetleri ile birlikte Suriye Demokratik Güçleri'ne karşı savaşan ÖSO grupları.

Özgür Suriye Ordusu (ÖSO), Suriye İç Savaşı'nın sivil ayaklanma safhasının ardından silahlı çatışmaların başladığı dönemde, 2011 yılında kurulmuştu. Örgütün kurucu komutanı Riyad Esad, savaşın başlamasından sonra Türkiye'den geçerek ÖSO'yu buradan yönetmeye başladı. Bu gruplara destek veren Türkiye, batı devletleri ve Körfez Arap ülkelerin talepleriyle merkezi bir komuta kademesi kurulması amacıyla Aralık 2012'de Antalya'da bir toplantı yapıldı ve "Yüksek Askeri Konsey" kuruldu. O dönemde Yüksek Askeri Konsey altında belirlenen beş farklı cephede savaşan yaklaşık 30 farklı grup yer aldı.[15]

Mart 2016'da ÖSO ile bağlantılı grupların bir kısmı bir araya gelerek, Havar Kilis Operasyon Odası adlı bir oluşum kurdu.[15] İki ana bileşeni olan bu oluşumun birisi ÖSO diğeri de ise Fetih Halep adlı daha önce Halep'te savaşmış grupların oluşturduğu çatı örgüttü. Bu yeni yapılanmada, Sultan Murat Tugayı, Hamza Tugayı, Fastakim Birliği ve Mutasım Tugayı gibi Suriye'nin kuzeyinde faaliyet gösteren farklı gruplar ÖSO çatısı altında bir araya geldi. Bu grupların Türkiye ile sahada iş birliği yapmaları ve birlikte hareket etmeleri Ağustos 2016'da başlatılan Fırat Kalkanı Harekâtı ile başladı.[15][16][17] Fırat Kalkanı sonrası sayıları 4 bine yakın ÖSO'ya bağlı bazı güçler Türkiye'nin sağladığı eğitimlerle bölgede denetim sağlamıştır.[15] Ardından geçen sürede Türkiye destekli ÖSO'nun yeniden yapılandırılma süreci 30 Aralık 2017'de kurulan "Suriye Millî Ordusu" adıyla devam etmiştir. Bu oluşum ÖSO'ya bağlı yaklaşık 30 alt grubun birleşmesinden oluşturulmuştur. Bünyesinde 15 bin civarında militanın olduğu ifade edilen bu yapının kuruluş amacı, "Fırat Kalkanı Harekâtı ile ele geçirilen bölgeyi korumak ve halkı, hükümete bağlı güçler ve IŞİD ile YPG gibi grupların saldırılarına karşı savunmak" olarak açıklanmıştır.[15] The Independent yazarlarından Patrick Cockburn imzalı bir haberde, yeniden yapılandırılan ÖSO gruplarının içerisinde IŞİD'in eski mensuplarının ve çeşitli radikal islamcı grup üyelerinin olduğu iddia edildi.[18]

Barış Pınarı Harekâtı'nda ve Zeytin Dalı Harekâtı'nda Türk Silahlı Kuvvetleri ile birlikte Amerika Birleşik Devletleri'nin vekil gücü sayılan[19][20][21] Suriye Demokratik Güçleri'ne karşı savaştı.

Gruplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Suriye Millî Ordusu içerisinde pek çok grup bulunmaktadır. Çoğu Türkiye tarafından askeri eğitime tabi tutulan bu grupların bazıları

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "Exclusive: Turkey boosts arms to Syrian rebels as Idlib attack looms - rebel sources". Reuters. 12 Eylül 2018. 
  2. ^ "Syrian rebels meet in Qatar after declaring unified 'national army'" (7 September 2017). Middle East Eye. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  3. ^ "Hundreds of Turkey-backed rebels leave Manbij frontlines to fight Al Qaeda in Aleppo". The National (Abu Dhabi). 2 Ocak 2019. 
  4. ^ "Syrian National Army sends reinforcements to confront HTS in Western Aleppo, according to military commander of National Army". SMART News Agency. 2 Ocak 2019. 27 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2019. 
  5. ^ "The fight between Tahrir al-Sham and the National Front extends to the northern countryside of Idlib in the 5th day of the bloody clashes that killed about 130 fighters and civilians". SOHR. 5 Ocak 2019. 
  6. ^ Kajjo, Sirwan (25 Ağustos 2016). "Who are the Turkey backed Syrian Rebels?". Voice of America. 19 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2017. 
  7. ^ a b "Syrian National Army thwarts infiltration attempt by Assad regime, Russia". Daily Sabah (İngilizce). Anadolu Agency. 15 Ocak 2021. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2023. 
  8. ^ "Syria war: Turkish-led forces oust Kurdish fighters from heart of Afrin". BBC. 18 Mart 2018. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2020. 
  9. ^ "Kurdish politician and 10 others killed by 'Turkish-backed militia' in Syria, SDF claims". CNN. 13 Ekim 2019. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2020. 
  10. ^ "Profit, necessity spur trade across conflict lines in north Aleppo". CNN. 23 Mart 2020. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2020. 
  11. ^ "30 rebel groups merge under Interim Govt's banner, form 'The National Army'" (İngilizce). Zaman al-Wasl. 31 Aralık 2017. 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  12. ^ "Turkey's Gradual Efforts to Professionalize Syrian Allies". Carnegie Endowment for International Peace (İngilizce). Erişim tarihi: 21 Mart 2022. 
  13. ^ Fevzi Kızılkoyun (8 Ekim 2017). "TSK destekli OSÖ İdlib'de..." Hürriyet. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  14. ^ "ÖSO'ya TSK destekli eğitim". NTV.com.tr. 20 Mayıs 2017. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  15. ^ a b c d e "2011'den 2018'e Özgür Suriye Ordusu'nun dönüşümü". BBC. 30 Ocak 2018. 3 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2018. 
  16. ^ "Özgür Suriye Ordusu'nun çöküşü". Die Welt. 3 Şubat 2018. 4 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2018. 
  17. ^ Kızılkoyun, Fevzi (8 Ekim 2017). "TSK destekli OSÖ İdlib'de..." Hürriyet. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  18. ^ "Turkey accused of recruiting ex-Isis fighters in their thousands to attack Kurds in Syria" (İngilizce). Independent. 7 Şubat 2018. 25 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2018. 
  19. ^ "U.S., Turkey may wage proxy war in Syria – report" (İngilizce). Ahval. 6 Şubat 2018. 21 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2020. 
  20. ^ Maguire, Dylan. "A Perfect Proxy? The United States–Syrian Democratic Forces Partnership" (PDF). PWP Conflict Studies. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Ağustos 2020. 
  21. ^ "U.S. military closes outpost in southeastern Syria, ceding territory to Iranian proxies" (İngilizce). Washington Post. 19 Eylül 2017. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2020. 
  22. ^ a b c d e f g "Who Are the Pro-Turkey Rebels Advancing on Syria's Afrin" (İngilizce). Naharnet. 22 Ocak 2018. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018. 
  23. ^ "Turkish special forces and allied militias capture villages in Kurdish enclave" (İngilizce). The National. 21 Ocak 2018. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  24. ^ a b "هل تنجح "غصن الزيتون" بإجبار "الوحدات" على تسليم عفرين؟" (Arapça). Al Modon. 21 Ocak 2018. 1 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  25. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; AhmadFayyadh isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  26. ^ a b c d Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; AlMonitor isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  27. ^ "أكراد سورية مصممون على الدفاع عن أنفسهم أمام العملية التركية" (Arapça). Al Hayat. 1 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2018. 
  28. ^ "Turkish tanks grind US policy into mud of northern Syria" (İngilizce). The Times. 27 Ocak 2018. 8 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  29. ^ "Turkey is planting the seeds for future catastrophe in Syria" (İngilizce). The National. 31 Ocak 2018. 1 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  30. ^ "EXCLUSIVE: Afrin Battle Knocking The Doors And We Will Join It, Says Syrian Opposition Commander" (İngilizce). Qasioun. 16 Ocak 2018. 3 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  31. ^ "Syrian Opposition Senior Reveals To Qasioun The Latest Updates On Olive Branch Operation" (İngilizce). Qasioun. 27 Ocak 2018. 3 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
  32. ^ a b "Revolutionaries, pawns, liberators, or mercenaries? Meet the Kurdish fighters participating in Turkey's Afrin offensive" (İngilizce). Syria Direct. 5 Şubat 2018. 21 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2018. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Suriye_Millî_Ordusu&oldid=32677589" sayfasından alınmıştır