Tayland'da turizm

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Wat Ratchanatdaram, Bangkok

Turizm, Tayland’a ekonomik bir katkı sağlar. 12 trilyon baht GSYİH'ya doğrudan katkıda bulunan turizm geliri tahminleri bir trilyon baht (2013) 2.53 trilyon baht (2016) arasında değişiyor.[1][2] Dolaylı seyahat ve turizm gelirleri dahil edildiğinde, 2014 toplamının Tayland'ın GSYİH'sinin % 19,3'üne (2,3 trilyon baht) eşdeğer olduğu tahmin edilmektedir.[3] Turizmin GSYİH'ye fiili katkısı bu yüzdelerin altındadır çünkü GSYİH gelirle değil katma değerle ölçülür. Tayland'ın turizm endüstrisinin katma değeri bilinmemektedir (katma değer, gelir eksi girdi alımıdır). Ulusal Ekonomik ve Sosyal Kalkınma Konseyi Ofisi'nin 2019 genel sekreterine göre, hükümet, turizm sektörünün 2019'daki % 20'den 2030'a kadar GSYİH'nın % 30'unu oluşturacağını öngörüyor.[4]

Turizm ve Spor Bakanlığı'na bağlı bir devlet kuruluşu olan Tayland Turizm Otoritesi (TAT), Tayland'ı uluslararası alanda tanıtmak için "Muhteşem Tayland" sloganını kullanıyor. 2015 yılında bu, "Kadınları Keşfedin" kampanyasıyla tamamlandı.[5]

Tarihi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tayland'ın 1950'lerin sonlarına kadar organize turizm endüstrisi yoktu. O dönemde Bangkok, yılda 40.000 yabancı ziyaretçisine hizmet vermek için sadece 871 turist standardında odaya sahipti. 1959'da ilk devlet turizm otoritesi kuruldu. 1960'ların başında, Don Mueang Havaalanı'nda, jet uçaklarını barındırabilecek bir pist tamamlandı. Bangkok daha sonra Vietnam'da görev yapan ABD birlikleri için onaylanmış Ar-Ge konumlarından biri oldu. 1967'de yaklaşık 45.000 asker ziyaret edilirken, Tayland merkezli tam zamanlı ABD birliklerinin sayısı 1969'da 45.000'e yükseldi. 1960'ların ortalarında Bangkok otel odalarının sayısı 7.000'e ulaştı. ABD birliklerinin varlığı, Yeni Phetchaburi Yolu'nu barlar, masaj salonları, genelevler ve kulüplerden oluşan bir "Amerikan şeridi" haline getirdi. ABD 1970'lerde Tayland'dan ayrıldıktan sonra, seks endüstrisi sivil bir müşteriyi barındıracak şekilde yeniden paketlendi. 1979'a gelindiğinde, yıllık yabancı ziyaretçi sayısı 600.000'i aştı ve 21. yüzyılın başında 12 milyona yükseldi.[6]

Genel Bakış

[değiştir | kaynağı değiştir]
Phra Nakhon Khiri Historical Park'ta havaifişek, Phetchaburi
A mythical Kinnon, Wat Phra Kaew, Bangkok
Wat Phra Si Sanphet, Ayutthaya

1960'larda turizmin artmasının nedenleri arasında, istikrarlı siyasi atmosfer ve uluslararası hava taşımacılığının bir kavşak noktası olarak Bangkok'un gelişmesiydi.[7] Otel sektörü ve perakende sektörü, turist talebi nedeniyle hızlı bir şekilde genişledi. Vietnam Savaşı sırasında 1960'larda dinlenmek ve iyileşmek için (Ar-Ge) gelen Amerikalı GI'lerin varlığıyla daha da güçlendi.[8] Bu süre zarfında, dünya genelinde yaşam standartları yükseldikçe ve hava taşımacılığı sektörüne yeni teknolojinin girmesiyle seyahat daha hızlı ve daha güvenilir hale geldikçe uluslararası turizm yeni trend haline geliyordu.[9]

2015 yılında ASEAN ülkelerinden 6,7 milyon kişi geldi ve sayının 2016'da 8,3 milyona çıkarak 245 milyar baht üretmesi bekleniyor. Batılı turistlerin en büyük sayısı Rusya (% 6,5), İngiltere (% 3,7), Avustralya (% 3,4) ve ABD'den (% 3,1) geldi.[10] Tayland'daki turistlerin yaklaşık % 60'ı geri dönen ziyaretçilerdir.[11] En yoğun dönem Aralık'tan Şubat'a kadardır.

2014 yılında 4,6 milyon Çinli ziyaretçi Tayland'ı ziyaret etti.[12] 2015 yılında Çinli turistler 7,9 milyon veya tüm uluslararası turistlerin % 27'sini oluşturdu. 2016 yılında 8,75 milyon Çinli turist Tayland'ı ziyaret etti.[13][14] 2017'de Tayland'a gelen turistlerin % 27'si Çin'den geldi.[15] Tayland, 2015'te 2,2 trilyon baht ve 2016'da 2,3 trilyon olan turizm geliri hedefini karşılamak için büyük ölçüde Çinli turistlere güveniyor.

TAT, 2019'da 1,9 milyon Hint turistin ziyaret ettiğini, 2018'e göre% 22 artışla 84 milyar baht gelir elde ederek% 27 artış sağladığını tahmin ediyor.[16]

Tayland hükûmeti, yabancı ziyaretçileri ağırlamak için, başlıca turistik bölgelerde ofisleri ve kendi merkezi acil durum telefon numarası olan ayrı bir turizm polisi kurdu.[17]

Vietnam, Kamboçya ve Laos sınırlarının 1900'lerin sonlarında açılmasından bu yana rekabet arttı, çünkü Tayland artık Güneydoğu Asya'da turizm üzerinde tekele sahip değildir.[18] Angkor Wat, Luang Prabang ve Halong Körfezi gibi yerler artık Tayland'ın Çinhindi bölgesindeki eski tekeline rakiptir. Buna karşı koymak için Tayland, golf tatilleri, tıbbi tedavi ile birlikte tatiller veya askeri tesislere ziyaretler gibi niş pazarları hedefliyor. Tayland ayrıca bölgede Budist turizminin merkezi olmayı planlamaktadır.[19]

Uluslararası sıralamaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

MasterCard 2014 ve 2015 Küresel Hedef Şehirler Endeksi'nde Bangkok, yalnızca Londra'nın ardından dünyanın en çok ziyaret edilen 20 şehri arasında ikinci sırada yer aldı.[20][21] U.S. News'in 2017 En İyi Ülkeler raporu, Tayland'ı macera değeri açısından küresel olarak 4. ve kültürel miras alanında 7. sırada aldı.[22]

Dünya Ekonomik Forumu tarafından yayınlanan 2015 Seyahat ve Turizm Rekabet Edebilirlik Raporu, Tayland'ı 141 ülke içinden 35. sıraya koydu.[23][24]

2013 yılında Tayland, 26,5 milyon uluslararası geliş ile dünya turizm sıralamasında 10. "en iyi turist destinasyonu" oldu.[25]

2016 yılında Bangkok, 21 milyon ziyaretçiyle Euromonitor International'ın "En İyi Şehir Destinasyonları" listesinde Londra ve New York'u geride bırakarak 1. sırada yer aldı.

2008 yılında Pattaya 4.406.300 ziyaretçi ile 23. sırada, 3.344.700 ziyaretçi ile Phuket 31. sırada ve 1.604.600 ziyaretçi ile Chiang Mai 78. sırada yer almıştır.[26]

Instagram tarafından yayınlanan ve 2012 yılında dünya çapında en çok fotoğrafı çekilen on yeri belirleyen bir listede, Suvarnabhumi Uluslararası Havalimanı ve Siam Paragon alışveriş merkezi, New York'un Times Meydanı veya Paris'teki Eyfel Kulesi'nden daha popüler olarak sırasıyla birinci ve ikinci sırada yer aldı.[27]

Bangkok, 2019 yılında 22,78 milyon ziyaretçiyle Mastercard'ın "Küresel Hedef Şehirler Endeksi 2019" listesinde Paris ve Londra'yı geçerek 1. sırada yer aldı. Phuket 9.89 milyon ziyaretçi ile 14. ve Pattaya 9.44 milyon ziyaretçi ile 15. sırada yer aldı.[28]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Theparat, Chatrudee (17 Şubat 2017). "Tourism to continue growth spurt in 2017". Bangkok Post. Erişim tarihi: 17 Şubat 2017. 
  2. ^ "Government moves to head off tourist fears". Bangkok Post. 24 Ağustos 2015. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2015. 
  3. ^ Turner, Rochelle (2015). Travel & Tourism, Economic Impact 2015, Thailand (PDF). Londra: World Travel & Tourism Council (WTTC). 4 Kasım 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2016. 
  4. ^ Theparat, Chatrudee (19 Eylül 2019). "Prayut: Zones vital for growth". Bangkok Post. Erişim tarihi: 19 Eylül 2019. 
  5. ^ "History". TATnews.org. Tourism Authority of Thailand (TAT). 2015. 14 April 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2015. 
  6. ^ Baker, Chris; Phongpaichit, Pasuk (2009). A History of Thailand (2nd, paper bas.). Cambridge University Press. ss. 149, 204. ISBN 9780521759151. 
  7. ^ "How Thailand Became a Tourist Hotspot during the 60's" (Video). Bloomberg. Thailand Business News. 30 Ağustos 2018. 3 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2018. 
  8. ^ Ouyyanont, Porphant (2001). "The Vietnam War and Tourism in Bangkok's Development, 1960–70" (PDF). Southeast Asian Studies. 39 (2): 157-187. 9 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020. 
  9. ^ Fuller, Ed. "Thailand: The Land Of Smiles Is Still Smiling After All These Years". Forbes (İngilizce). 13 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2018. 
  10. ^ "International Tourist Arrivals to Thailand 2014 (by nationality)". Department of Tourism (Thailand). 18 March 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 March 2015. 
  11. ^ McDowall, Siriporn (1 Şubat 2010). "International Tourist Satisfaction and Destination Loyalty: Bangkok, Thailand". Asia Pacific Journal of Tourism Research. 15: 21-42. doi:10.1080/10941660903510040. [ölü/kırık bağlantı]
  12. ^ "Chinese tourists boost Thai economy but stir outrage". The Nation. 5 Temmuz 2015. 5 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015. 
  13. ^ "TAT to lure Chinese tourists with military facilities". Bangkok Post. 20 Şubat 2017. Erişim tarihi: 21 Şubat 2017. 
  14. ^ Chinmaneevong, Chadamas (3 Mart 2016). "TAT aims to attract rich Chinese tourists". Bangkok Post. Erişim tarihi: 3 Mart 2016. 
  15. ^ "Thailand Tourism Statistics. Tourist Arrivals from 2000 till 2017. Influence of Epidemics, Political Events (Military Coup), Floods, Economic Downturn on Tourist Arrivals". www.thaiwebsites.com (İngilizce). 8 Mayıs 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2018. 
  16. ^ Worrachaddejchai, Dusida (8 Ocak 2020). "TAT eagerly awaits Indian tourist surge". Bangkok Post. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020. 
  17. ^ Tourist Police in Thailand 3 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Amazing-Thailand.com. Retrieved on 16 September 2010.
  18. ^ "Tourism industry in Thailand | MMH In Asia Master Class in Bangkok". blogs.cornell.edu (İngilizce). 12 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2018. 
  19. ^ "Phuket Itinerary | Big Buddha, Phuket Night Markets & Bangla Road". Wanderlust Storytellers | Family Travel Blog (İngilizce). 19 Ağustos 2015. 5 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2017. 
  20. ^ Hedrick-Wong, Yuwa; Choong, Desmond (2014). MasterCard 2014 Global Destination Cities Index. MasterCard. s. 3. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020. 
  22. ^ "Best Countries 2017" (PDF). US News. 4 Nisan 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020. 
  23. ^ The Travel & Tourism Competitiveness Report 2015. Cenevre: World Economic Forum (WEF). 2015. ss. 323-325. ISBN 978-92-95044-48-7. 21 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2015. 
  24. ^ "Poor safety record limits Thailand in world tourism rankings". Bangkok Post. 7 Mayıs 2015. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2015. 
  25. ^ "UNWTO Tourism Highlights". UNWTO (2014 bas.). Madrid: UN World Tourism Organization (UNWTO). 2014. 9 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2015. 
  26. ^ Euromonitor International (Jan 2010). "Euromonitor International's Top City Destination Ranking". 1 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2010. 
  27. ^ Jon Russell (28 Aralık 2012). "Suvarnabhumi Airport in Thailand tops Instagram's list of most photographed places in 2012". The Next Web. The Next Web, Inc. 31 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2013. 
  28. ^ "Global Destination Cities Index 2019" (PDF). 6 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Tourism in Thailand ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Tayland%27da_turizm&oldid=33559751" sayfasından alınmıştır