Terra sigillata
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Terra sigillata, seramik literatürüne geçmiş ve kendisine özgü teknik özellikleri olan astar.[1] Latince kökenli bir adlandırmadır ve ilk olarak Roma döneminde üretilmiş mühür bezemeli olan ve sinterlendikten sonra parlak kırmızı astar ile kaplanmış kaplar için kullanılmıştır.[2] Çok fazla derin olmayan kasa, güveç ve sahan gibi kapların iç yüzeyleri mühürle bezenmiş ve bunlara terra sigillata adı verilmiştir. Tarihi Geç Bronz Çağı Girit sanatına kadar uzanmaktadır. Ege ve Akdeniz kültürü için önemli bir unsurdur. Antik Roma döneminde mühürlü kaplara terra sigillata adı verilmiştir. Astarın bu dönemdeki şekli parlak ve oldukça canlı gözüken kırmızı bir yapıdadır. Üretilmeye başlandığı ilk bölge Arretium'dur. Yayılma alanı ise Mısır'dan İngiltere ve Hindistan'a kadar uzanmaktadır.[3]
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Çizer, Sevim. "Antik Akdeniz Dünyası Seramikçiliğinde Terra Sigillata Astarının Yeri" (PDF). Dokuz Eylül Üniversitesi. 4 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2017.
- ^ Çizer, Sevim. "Günümüzde Terra Sigillata" (PDF). Sanat - Tasarım. 10 Eylül 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2017.
- ^ Çizer, Sevim. "Terra Sigillata'nın tanımı". 1 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Wikimedia Commons'ta Terra sigillata ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Arzu Enşan, 2008 tarihli yüksek lisans tezi 15 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.