Primat

Primat
Yaşadığı dönem aralığı: 55,8-0 myö
Eosen-Günümüz[1][2]
(Moleküler genetik çalışmalara göre:
85/70–0[3]
Ay-ayHalka kuyruklu lemurBeyaz omuzlu kapuçinÖrümcek maymunuGibongillerTarsierKızıl narin lorisAslan tamarinHamadiras babunuŞempanze
Bazı primat familyaları, yukarıdan aşağıya doğru: Daubentoniidae, Tarsiidae, Lemuridae, Lorisidae, Cebidae, Callitrichidae, Atelidae, Cercopithecidae, Hylobatidae, Hominidae
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Mammalia
Mir takım: Primatomorpha
Takım: Primates
Linnaeus 1758
Alt gruplar
kardeş: Dermoptera
İnsan olmayan primatların dağılım haritası (yeşil)
Sinonimler

Primatlar veya iri beyinli yüksek memeliler[5] (Latince: Primates), memeliler sınıfının Euarchontoglires üst takımına ait bir takımdır. Maymun adı kimi zaman bütün primatları kapsarken yalnızca simiyenler için de kullanılabilir. Primatları inceleyen bilim dalı primatolojidir.

Primatlar, ıslak burunlu primatlar (Strepsirrhini) ve kuru burunlu primatlar (Haplorrhini) olmak üzere iki alt gruba ayrılır. Kuru burunlu primatlar insanı da içerir. Terim Latince kökenlidir ve "ilk", "en asil" gibi anlamına gelen prīmās kelimesinden türemiştir.

Goril, orangutan, şempanze, gibon, makak ve insan gibi maymunların yanında, makimsiler, galagolar, cadı makigiller ve lorigilleri de içerir. Primatların kökenleri 80 ila 55 milyon yıl önce tropikal ormanların ağaçlarında yaşamaya adapte olmaya başlayan eteneli memelilerden gelir. 16 familyada sınıflandırılan 430'dan fazla primat türü vardır.[6] Büyük beyinler, görme keskinliği, renk görme, omuz kuşağı gibi birçok primat özelliği, bu zorlu ortamlara adaptasyonları ile oluşmuştur. Primatlar çevik ve hızlı canlılardır. Çoğunluğu ağaçlarda yaşar. Tüm primatlar ellere, ele benzer ayaklara (insan hariç) ve ileri bakan gözlere sahiptir.[6][7]

Genel Özellikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Çeşitli maymun ve insansı maymun ayaklarının bir çizimi, Richard Lydekker, 1893

Primatlar, ağaçtaki yaşama uyum sağlamak için genel olarak dört ellidir, bunun yanında kuyruklarını denge ve fazladan tutunma için kullanan türleri bulunur. Elleri çok büyük hareket olanağı sağlar.[8] Diğer etenelilerden ayrı olarak yalnızca primatlarda başparmak ve işaret parmağı cisimleri kavramaya izin veren ve birbirine kenetlenebilen yapıda evrimleşmiştir.

Primatların kafatasının ön tarafında öne bakan gözleri vardır; iki gözlü (dürbün) görüş, tüm büyük insansı maymunların kollara ayrılan ataları için yararlı olan doğru mesafe algılamasına olanak tanır.[9] Göz yuvalarının üzerindeki kemikli bir çıkıntı, çiğneme sırasında zorlanan yüzdeki daha zayıf kemikleri güçlendirir. Nemli burunlu maymunlar, gözlerini korumak için göz yuvasının etrafında bir kemik olan postorbital bir bara sahiptir; aksine, kuru burunlu maymunlar, tamamen kapalı yuvalar geliştirmiştir.[10]

Simiyen kafatasları ve beyin kütleleri

Primat kafatası, özellikle antropoidlerde belirgin olan büyük ve kubbeli bir şekle sahiptir. Kafatası, bu grubun ayırt edici bir özelliği olan büyük beyni korur.[9] Endokraniyal hacim (kafatasındaki hacim), insanlarda en büyük insan olmayan primattan üç kat daha büyüktür ve daha büyük bir beyin boyutunu yansıtır.[11] Ortalama endokraniyal hacim insanlarda 1.201 cc, gorillerde 469 cc, şempanzelerde 400 cc ve orangutanlarda 397 cc'dir.[11] Primatların birincil evrimsel eğilimi, beynin, özellikle de duyusal algı, motor komutların üretilmesi, uzaysal akıl yürütme, bilinçli düşünce ve insanlarda dil ile ilgili neokorteksin (serebral korteksin bir parçası) detaylandırılması olmuştur.[12] Diğer memeliler büyük ölçüde koku alma duyularına güvenirken, primatların ağaç yaşamı, dokunsal, görsel olarak baskın bir duyu sistemine,[12] beynin koku alma bölgesinde bir azalmaya ve giderek daha karmaşık sosyal davranışlara yol açmıştır.[13]

Primatlar, memelilerin en zekilerinden biridir. Hayatta kalma mücadelesinde aşırı hız veya güç gibi sivrilmiş fiziksel avantajları bulunmamasına rağmen, zekâlarının getirmiş olduğu kurnazlık, yaratıcılık ve alet kullanma[14] gibi avantajlarla başarılı olurlar.[8]

Yeni Dünya maymunları; kuyruklarını, sarılma, kavrama, sallanma, tırmanma ve yiyecek toplamada üçüncü bir el gibi kullanırlar. Düşen yavrularını kurtarmada ve bir ağaçtan diğerine geçmede kuyruklarından maharetle istifade ederler. Bunun için bir ağacı elleriyle kavrarken diğerini de ayakları ve kuyruğuyla kavrayarak bir köprü kurarlar. Yavrular da buradan koşarak geçerler. Bazı türlerin kuyruk uzunluğu boylarından fazladır. İki beyin yarı küresinden biri kuyruğu ötekisi de diğer vücut olaylarını yönetir.

Eski Dünya maymunları hafif ve ufak bedenlidir. Beyinleri daha büyük ve karmaşık olduğundan Yeni Dünya maymunlarından üstündür. Çok az kuyrukları vardır. Kuyruklarının sarılma ve kavrama özellikleri yoktur. Fakat kuyrukları dengelerini sağlamada, duruş vaziyetlerinde ve hatta haberleşmede rol oynar. Maymunun kuyruğunu tutuş vaziyeti, onun sosyal ve hissi durumunu belirtir. Maymunların ayak, taban ve yüzlerinin dışında vücutları tüylüdür. Kaba etleri kılsız olanlar da vardır. Kılsız yerleri kırmızımsı veya mavi renktedir. Büyüklükleri çok değişiktir. Boyları 12–13 cm olan makilerle sahibinin cebine veya bir bardağa rahatça sığabilen minik marmosetten 300 kg ağırlığı olan gorile kadar farklı birçok türü vardır.

Koku alma duyuları çok zayıf olmasına rağmen, görme ve işitmeleri güçlüdür. Çoğunlukla gündüz faaldirler. Çoğunlukla otçul memelilerdir. Ağaç filizleri, yaprak, çiçek, tohum ve meyveler başlıca yiyecekleridir. Bunun yanında böcek, yumurta, leşle beslenip daha iri hayvanların etiyle de beslenen omnivorlar da vardır. Çoğu gruplar halinde tecrübeli bir erkeğin başkanlığında yaşar. Birkaç dişi ve yavrulardan meydana gelen tek erkekli gruplar da vardır. Hamilelik devreleri türlerde farklıdır.

Doğu Brezilya'da yaşayan kuyruğu beyaz halkalı kuisiti (veya ipek maymuncuk) nin gebelik süresi 3,5 aydır. Dişiler yavrularını göğüslerinde veya sırtlarında taşır. Aşırı derecede sevgi gösterirler. Tehlike karşısında erkek sürüyü kahramanca savunur. Primatların vücutları tırmanmaya, sıçramaya, el ve ayakları da kavramaya uygundur. El ve ayaklar beş parmaklıdır. Baş parmak diğer parmakların karşısına geldiğinden, cisimleri mengene gibi rahatça kavrarlar. Kanca tırnaklı birkaç türün dışında çoğunun el parmakları yassı tırnaklıdır. Colobus ve Ateles gibi cinslerde başparmak bulunmaz. Yiyeceklerini ağızlarına götürmek için ellerini kullanırlar. Ellerini kullanmakta çok mahirdirler. Bir kısmı küçük yiyeceklerin tohumlarını çıkarmak için baş ve işaret parmaklarını rahatça kullanırlar.

Yaşadıkları coğrafya

[değiştir | kaynağı değiştir]
Berberi şebeği

Primatlar tüm dünyaya yayılmışlardır. İnsan dışındaki primatlar başlıca Güney ve Orta Amerika'da, Afrika'da ve Asya'nın güneyinde bulunurlar. Bazı türlerin yaşadıkları alanlar, Amerika kıtasında Meksika'nın güneyi ile Asya'da Japonya'nın kuzeyi kadar kuzey bölgelere ulaşır.

Ekvator'un 40° kuzey ve 40° güney enlemleri arasında rastlanırlar. Avrupa'da yalnız Cebelitarık kıyılarında bulunurlar (Berberi şebeği). Bunların da Afrika'dan geldikleri sanılmaktadır.

Primatların Euarchontoglires içerisindeki yeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel olarak kabul gören Euarchontoglires kladogramı aşağıda gösterilmiştir:

Euarchontoglires 
 Glires 

 Rodentia

 Lagomorpha

Euarchonta

 Scandentia

Primatomorpha

 Dermoptera

 Primates 
 Strepsirrhini 

Lemuriformes

Lorisiformes

 Haplorrhini 

 Tarsiiformes

Simiiformes

Platyrrhini

Catarrhini

Diğer yorumlar, Dermoptera ve Scandentia'yı, primatların kardeş grubu olarak "Sundatheria" adlı bir grupta birbirine bağlar.[15][16] Bazı yeni araştırmalar, Scandentia'yı Glires kardeş taksonu olarak kabul ederek Euarchonta'yı geçersiz kılıyor.[17][18]

En güncel filogenetik analizlere göre oluşturulmuş kladogram:

Euarchontoglires

Scandentia (sivri sincapçıklar)

Glires

Rodentia (kemirgenler)

Lagomorpha (tavşanlar, yabani tavşanlar, pikalar)

Primatomorpha

Dermoptera (kolugolar)

Primates (†Plesiadapiformes, Strepsirrhini, Haplorrhini)

En eski primatlardan biri olan Plesiadapis, yaklaşık 55 milyon yıl önce Kuzey Amerika ve Avrupa'da yaşadı

Tüm primatların son ortak atasının yaklaşık 74-77 milyon yıl önce yaşadığı bilgisi moleküler genetik çalışmaların bir sonucudur.[19][20] Bu da nemli burunlu maymunlar (Strepsirrhini) ile kuru burunlu maymunların (Haplorrhini) yaklaşık olarak bu dönemde birbirinden ayrılması gerektiğini savunur; ancak fosil buluntuları bunu biraz daha ileriye taşır. Fosil buluntularına göre ilk gerçek primatlar (Euprimates, öprimat) 55 milyon yıl önce (Paleosen-Eosen sınırı) ortaya çıkmıştır.[21]

Plesiadapiformlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Plesiadapiformlar (Plesiadapiformes), primatlara öncül olan, ağaçsıl adaptasyonlara sahip, bazı üyelerinin böcek, bazılarının ise meyve veya bitkilerle beslendiği öne sürülen plasentalı memelilerdir. Bunlar 65 milyon yıl önce (Purgatorius ve Ursolestes) ortaya çıkıp 40 ila 50 milyon yıl önce (prosimiyenlerin ortaya çıkışıyla) yok olmuşlardır.[22]

Prosimiyenler (Prosimii)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Necrolemur, Amerika'nın son prosimiyenlerindendir.

İlk gerçek primatlar, Eosen devresinde Kuzey Amerika, Avrupa, Asya ve Afrika'da bulundu. Bu erken primatlar, makiler gibi günümüzün prosimiyenlerine benziyordu. Bu erken primatlarda, daha büyük beyinler, gözler ve daha küçük ağızlıkların yaygınlaştığı evrimsel değişiklikler devam etti. Eosen'in sonunda, erken prosimiyen türlerinin çoğu, daha soğuk sıcaklıklar veya ilk maymunlardan (Anthropoidea) gelen rekabet nedeniyle yok oldu.[a][23]

Mevcut nemli burunlu primatlar, muhtemelen orta Eosen'de adapiformlardan türedi. Bir popülasyon kısa süre sonra (~40 myö) Madagaskar'a göç etti ve günümüz makimsilerine yol açtı.

Mevcut tek tarsiiformlar olan cadı makiler, muhtemelen Erken ila Orta Eosen'de maymunların atalarından ayrıldı. Omomyoidlerin cadı makilerin doğrudan ataları olduğu kabul edilir; ancak maymunların ataları olup olmadıkları belirsizdir.[24]

Maymunlar (Anthropoidea/Simiiformes)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Aegyptopithecus, üst Eosen'de (Priaboniyen) şimdiki Mısır'da yaşamış bir ilkel maymun.

İlk olarak orta Eosen'de (40-45 myö) muhtemelen Asya'da ortaya çıkan maymunlar (bkz. Eosimiidae), daha sonra Afrika'ya göç ettiler; Eosen'in sonunda (yaklaşık 33-35 myö) bir grubun Güney Amerika'ya göç etmesiyle iki ana gruba ayrıldılar: Yeni Dünya maymunları (Platyrrhini) ve Eski Dünya maymunları (Catarrhini).

Oligosen'de (~ 25 myö) Eski Dünya maymunlarından köpeksi maymunlar (Cercopithecidae) ile insansı maymunların (Hominoidea) soyları birbirinden ayrıldı. En erken köpeksi maymunlara Orta Miyosen'de (~ 16 myö) rastlanırken, insansı maymunların fosil kaydı Alt Miyosen (~ 23 myö) ile başlar.

Miyosen'de çeşitlenen insansı maymunlardan en erken ayrılan dal (~ 16 myö) gibonlara (Hylobatiidae), daha sonra orta Miyosen'de ayrılan Ponginae grubu ise orangutanlara (Pongo) yol açtı. Birlikte Homininae alt familyasını oluşturan goril, insan ve şempanzelerin son ortak atasının yaklaşık 10 milyon yıl önce yaşadığı düşünülürken; şempanzelerle (Pan cinsi; bonobo ve bayağı şempanze) insanların (Homo) son ortak atalasının 6.5 ila 9.3 milyon yıl önce yaşadığı düşünülür.[25] Goril ve şempanzelerle ilgili fosil kayıtları çok azdır, bu nedenle evrimsel tarihleri ile ilgili bilinenler genellikle genetik kanıtlara dayanmaktadır; insanlarla ilişkili avustralopitesinlerin ise birçok Pliyosen ve Pleyistosen (5.3–0.012 myö) fosili bilinmektedir.[26]

Sınıflandırma

[değiştir | kaynağı değiştir]
Primatları ilk kez sınıflandıran Carl von Linné, onları yalnızca 4 cinse ayırmıştı: Homo (insanlar ve şempanze), Simia (diğer insansı maymunlar ve maymunlar), Lemur (prosimiyenler) ve Vespertilio (yarasalar).

Primatlar takımı uzun süre Önmaymunlar, Yeni Dünya maymunları ve Eski Dünya maymunları olarak üç alt takıma ayrılmıştır. En güncel sınıflandırmalara göre nemli burunlular ve kuru burunlular olarak iki alt takıma ayrılırlar.

Aşağıdaki diyagram, yaşamakta olan primatların muhtemel bir sınıflandırmasını göstermekte olup[27][28] ortak isimler taşıyan gruplar sağda gösterilmiştir.

Bilimsel isimleri olan bütün grupler monofiletikdirler ve bilimsel tasnif sırası, ilgili neslin evrimsel tarihçesini yansıtır. Ananevî olarak isimlendirilmiş gruplar sağda gösterilmiştir; bunlar (Clark'a göre; yukarı bkz.) "yükselen diziler" meydana getirir ve birçok grup parafiletiktir:

  • "Prosimiyenler" (ön maymunlar) iki monofiletik grup içerir (Strepsirrhini veya maki alt sınıfı, lorisler ve akrabalarıyla beraber Haplorhini'lerin alt takımı tarsierler); gruplama, Primatlardan türemiş olan Simiiformları dışladığı için parafiletik bir gruplamadır.
  • "Maymunlar", Yeni Dünya ve Eski Dünya maymunlarından teşekkül eden iki monofiletik grup meydana getirirler. Gruplama, ortak ataları Simiiformlardan türemiş olan üst familya Hominoidleri ihtiva etmediğinden parafiletiktir.
  • "kuyruksuz maymunlar"ın (İng. "apes") bütünü ve bilhassa "büyük kuyruksuz maymunlar" (İng. "great apes") ihtiva eder. İnsanları içermediğinden bu sıralama parafiletiktir.

Böylece iki grup kümesi ve bundan dolayı meydana gelen farklı isimler uyuşmamakta olup bilimsel isimleri genelde ananevî olan ortak isimlerle denkleştirmekte problem yapmaktadır. Mesela Hominoideler süper familyasını ele alalım. Sağdaki ortak isimler açısından bu grup, kuyruksuz maymunlar ve insanlardan meydana gelir ve gruptaki bütün elemanlar için ortak bir isim yoktur. Buna "hominoidler" gibi yeni bir ortak isim vermek, problemin çözümü için bir çaredir. Başka bir ihtimal de kullanılan ortak isimlerden birini daha geniş kapsamlı olarak kullanmaktır. Mesala 2005'te omurgalı paleontolojicisi Benton, kitabında "Kuyruksuz maymunlar, Hominoideler, bugün gibonları ve orangutanlarıgorilleri ve şempanzeleri … ve insanları içerir";[29] dolayısıyla Benton "kuyruksuz maymunlar" diye yazarak "hominoidler"i kastetmiştir. Bu durumda bu grup şimdiye kadar "kuyruksuz maymun" olarak adlandırılken şimdi "insandışı kuyruksuz maymunlar" olarak adlandırılmalıdır.

2005 tarihinden itibaren hangi metodolojinin hakim olacağı konusunda birlik yoktur: ananevî (yani ortak), ama parafiletik isimlerin mi, yoksa sadece monofiletik isimlerin mi kullanılacağı; veya 'yeni' ortak isimlerin veya eski isimlerin adaptasyonlarının kullanılacağı konusu açıktır. Rekabet hâlindeki iki teşebbüs biyolojik kaynaklarda bulunmaya devam edecek, hatta çoğu zaman aynı eserin içinde ve bazen aynı yazarca kullanılmaya devam edecek. Böylece Benton, "kuyruksuz maymunlar"ı insanlara dahil ederken tekrar tekrar "kuyruksuz maymun benzeri" (İng. "ape-like") ifadesiyle "insan yerine kuyruksuz maymun gibi" demek istemiştir; ve başkalarının yeni bir fosile karşı reaksiyonlarını yazarken "Orrorinin … insan olacak yerde kuyruksuz maymun olduğu iddiaları…" demektedir.[29]

Varlığını sürdüren primat familyalarının güncel sınıflaması şöyledir:

  • Takım Primates

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Cenozoic mammals of Africa. Lars Werdelin, William Joseph Sanders. Berkeley: University of California Press. 2010. ISBN 978-0-520-25721-4. OCLC 449860225. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2021. 
  2. ^ "Primates". paleobiodb.org. 10 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2021. 
  3. ^ Pozzi, Luca; Hodgson, Jason A.; Burrell, Andrew S.; Sterner, Kirstin N.; Raaum, Ryan L.; Disotell, Todd R. (1 Haziran 2014). "Primate phylogenetic relationships and divergence dates inferred from complete mitochondrial genomes". Molecular Phylogenetics and Evolution (İngilizce). 75: 165-183. doi:10.1016/j.ympev.2014.02.023. ISSN 1055-7903. PMC 4059600 $2. PMID 24583291. 1 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2021. 
  4. ^ Silcox, Mary T.; Bloch, Jonathan I.; Boyer, Doug M.; Chester, Stephen G. B.; López‐Torres, Sergi (2017). "The evolutionary radiation of plesiadapiforms". Evolutionary Anthropology: Issues, News, and Reviews (İngilizce). 26 (2): 74-94. doi:10.1002/evan.21526. ISSN 1520-6505. PMID 28429568. 
  5. ^ Cebe B. & Varol A. (24 Haziran 2016). "2D:4D Parmak Uzunlukları Oranı İle Kişilerin Sayısal-Sözel Dallara Yatkınlıkları Arasındaki İlişkinin Uzman Sistem İle Tespiti". Türkiye Bilişim Vakfı Bilgisayar Bilimleri Ve Mühendisliği Dergisi. 6 (1). 11 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2024. 
  6. ^ a b Benton, M. J. (2015). Vertebrate palaeontology. Fourth edition. John Sibbick. West Sussex, England. s. 401. ISBN 978-1-118-40763-9. OCLC 889316918. 
  7. ^ Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003, primates
  8. ^ a b Toute l'historie du monde de Monsieur Jean-Claude Barreau.
  9. ^ a b Pough, F. Harvey (2005). Vertebrate life. 7th ed. Christine M. Janis, John B. Heiser. Upper Saddle River, N.J.: Pearson/Prentice Hall. ISBN 0-13-145310-6. OCLC 54822028. 10 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021. 
  10. ^ Humankind emerging. 7th ed. Bernard Grant Campbell, James Loy. New York, NY: HarperCollins College Publishers. 1996. ISBN 0-673-52364-0. OCLC 32242259. 
  11. ^ a b Aiello, Leslie (1990). An introduction to human evolutionary anatomy. Christopher, Ph. D. Dean. Londra. ISBN 0-12-045590-0. OCLC 33408268. 
  12. ^ a b "primate | Definition, Biology, & Facts". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 15 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021. 
  13. ^ Myers, Phil. "Primates (primates)". Animal Diversity Web (İngilizce). 17 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021. 
  14. ^ Jane Van Lawick-Goodall (1971). "Tool-Using in Primates and Other Vertebrates". Advances in the study of behavior. 3. H. Jane Brockmann. Amsterdam: Elsevier. ss. 195-249. doi:10.1016/S0065-3454(08)60157-6. ISBN 978-0-12-004501-3. OCLC 794135597. 
  15. ^ O'Leary, Maureen A.; Bloch, Jonathan I.; Flynn, John J.; Gaudin, Timothy J.; Giallombardo, Andres; Giannini, Norberto P.; Goldberg, Suzann L.; Kraatz, Brian P.; Luo, Zhe-Xi; Meng, Jin; Ni, Xijun (8 Şubat 2013). "The Placental Mammal Ancestor and the Post–K-Pg Radiation of Placentals". Science (İngilizce). 339 (6120): 662-667. doi:10.1126/science.1229237. ISSN 0036-8075. PMID 23393258. 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2021. 
  16. ^ Wilford, John Noble (7 Şubat 2013). "Rat-Size Ancestor Said to Link Man and Beast". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 31 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2021. 
  17. ^ Meredith, Robert W.; Janečka, Jan E.; Gatesy, John; Ryder, Oliver A.; Fisher, Colleen A.; Teeling, Emma C.; Goodbla, Alisha; Eizirik, Eduardo; Simão, Taiz L. L.; Stadler, Tanja; Rabosky, Daniel L. (28 Ekim 2011). "Impacts of the Cretaceous Terrestrial Revolution and KPg Extinction on Mammal Diversification". Science (İngilizce). 334 (6055): 521-524. doi:10.1126/science.1211028. ISSN 0036-8075. PMID 21940861. 25 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2021. 
  18. ^ Zhou, Xuming; Sun, Fengming; Xu, Shixia; Yang, Guang; Li, Ming (2015). "The position of tree shrews in the mammalian tree: Comparing multi-gene analyses with phylogenomic results leaves monophyly of Euarchonta doubtful". Integrative Zoology (İngilizce). 10 (2): 186-198. doi:10.1111/1749-4877.12116. ISSN 1749-4877. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2021. 
  19. ^ "Primate molecular divergence dates". Molecular Phylogenetics and Evolution (İngilizce). 41 (2): 384-394. 1 Kasım 2006. doi:10.1016/j.ympev.2006.05.021. ISSN 1055-7903. 20 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2021. 
  20. ^ Pozzi, Luca; Hodgson, Jason A.; Burrell, Andrew S.; Sterner, Kirstin N.; Raaum, Ryan L.; Disotell, Todd R. (Haziran 2014). "Primate phylogenetic relationships and divergence dates inferred from complete mitochondrial genomes". Molecular Phylogenetics and Evolution. 75: 165-183. doi:10.1016/j.ympev.2014.02.023. ISSN 1095-9513. PMC 4059600 $2. PMID 24583291. 25 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2021. 
  21. ^ "CK12-Foundation". flexbooks.ck12.org. 1 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2021. 
  22. ^ Silcox, Mary T.; Bloch, Jonathan I.; Boyer, Doug M.; Chester, Stephen G. B.; López-Torres, Sergi (2017). "The evolutionary radiation of plesiadapiforms". Evolutionary Anthropology: Issues, News, and Reviews (İngilizce). 26 (2): 74-94. doi:10.1002/evan.21526. ISSN 1520-6505. 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2021. 
  23. ^ "The Evolution of Primates". 25 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2021. 
  24. ^ Morse, Paul E.; Chester, Stephen G. B.; Boyer, Doug M.; Smith, Thierry; Smith, Richard; Gigase, Paul; Bloch, Jonathan I. (1 Mart 2019). "New fossils, systematics, and biogeography of the oldest known crown primate Teilhardina from the earliest Eocene of Asia, Europe, and North America". Journal of Human Evolution (İngilizce). 128: 103-131. doi:10.1016/j.jhevol.2018.08.005. ISSN 0047-2484. 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2022. 
  25. ^ Almécija, Sergio; Hammond, Ashley S.; Thompson, Nathan E.; Pugh, Kelsey D.; Moyà-Solà, Salvador; Alba, David M. (7 Mayıs 2021). "Fossil apes and human evolution". Science. 372 (6542): eabb4363. doi:10.1126/science.abb4363. 
  26. ^ "The Evolution of Primates | Biology II". courses.lumenlearning.com. 25 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2021. 
  27. ^ Cartmill, M.; Smith, F. H. (2011). The Human Lineage. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-21145-8. 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015. 
  28. ^ Groves, C. P. (2001). Primate Taxonomy. Smithsonian Institution Press. 
  29. ^ a b Benton, Michael J. (2005), Vertebrate palaeontology, Wiley-Blackwell, ISBN 978-0-632-05637-8, 23 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 10 Temmuz 2011 , s. 371