Maorysek rdzawogłowy
| Finschia novaeseelandiae[1] | |||
| Gmelin, 1789 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | Finschia | ||
| Gatunek | maorysek rdzawogłowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Maorysek rdzawogłowy[4], maorysek towarzyski[5] (Finschia novaeseelandiae) – gatunek małego ptaka z rodziny maorysków (Mohouidae)[4]. Endemit Nowej Zelandii – występuje na Wyspie Południowej, Wyspie Stewart oraz na okolicznych wysepkach[2].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Umieszczany w monotypowym rodzaju Finschia[4], choć część systematyków, np. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny, zalicza go do rodzaju Mohoua[6]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała około 13 cm. Masa ciała: samce 13,5 g, samice 11 g[7].
Samce, samice i osobniki młodociane są do siebie podobne[7].
Zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Maoryski rdzawogłowe żywią się owadami. Mocne palce i nogi pozwalają im utrzymać się głową w dół podczas zbierania owadów z liści i gałęzi[8]. Niekiedy zjadają też owoce[7].
Pod koniec XIX wieku, gdy stada maorysków rdzawogłowych były jeszcze liczne, czasami, gdy brakowało im pożywienia, przylatywały w okolice ubojni owiec, aby pożywić się mięsem zabitych zwierząt[9].
Gniazdo buduje samica w gęstym listowiu w koronach drzew, czasem w krzewach lub na niskich drzewach 1–10 m nad ziemią. W zniesieniu 2–4 jaja (zazwyczaj 3), składane w odstępach 24-godzinnych. Samica sama wysiaduje przez 17–21 dni. Oba ptaki z pary karmią pisklęta, które stają się w pełni opierzone w wieku 18-22 dni[7].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje maoryska rdzawogłowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity i szeroko rozpowszechniony. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Finschia novaeseelandiae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c New Zealand Brown Creeper (Mohoua novaeseelandiae). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Mohoua novaeseelandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2020-3 [dostęp 2021-01-28] (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Mohouidae Mathews, 1946 - maoryski - Yellowhead and Allies (wersja: 2019-04-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-28].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 329, 1999.
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Whiteheads, sittellas, Ploughbill, Australo-Papuan bellbirds, Shriketit, whistlers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-01-28]. (ang.).
- ↑ a b c d McKinlay, B.: Brown creeper. [w:] New Zealand Birds Online [on-line]. 2013 [updated 2017]. [dostęp 2021-01-28]. (ang.).
- ↑ Worthy, Trevor H., & Holdaway, Richard N. (2002) The Lost World of the Moa, Indiana University Press: Bloomington, ISBN 0-253-34034-9.
- ↑ Walter Lowry Buller, edited by E.G. Turbott,"Buller's Birds of New Zealand", Whitcombe and Tombs, 1974.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).