Siewierz (gmina wiejska)

Siewierz
gmina wiejska
1890–1916, 1919–1954[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: kieleckie (II RP)
1945: kieleckie (PRL)
1945-50: śląskie
1950–54: katowickie
1953-54: stalinogrodzkie

Powiat

1919-26: będziński
1927-54: zawierciański

Siedziba

Siewierz

Populacja (1921)
• liczba ludności


2.385[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

1[2]

brak współrzędnych

Siewierz – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1890–1916 i 1919–1954 w Kieleckiem i Katowickiem (dzisiejsze woj. śląskie). Siedzibą władz gminy była osada miejska Siewierz.

Królestwo Polskie

[edytuj | edytuj kod]

Do 19 maja?/31 maja 1870 Siewierz był miastem i stanowił odrębną gminę miejską; po odebraniu praw miejskich Siewierzowi i przekształceniu go w osadę, został włączony do gminy Sulików[3] (powiat będziński, gubernia piotrkowska)[4]. W 1890 roku z gminy Sulików wyodrębniono nową gminę Siewierz obejmującą samą osadę miejską Siewierz (z Chmielowskimi[5])[6].

I wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1915 roku gmina Siewierz weszła w skład powiatu będzińskiego, administrowanego przez niemieckie władze okupacyjne. Okupant włączył do gminy Siewierz jeszcze miejscowości Piwoń (z folwarkiem i leśnictwem Łysa Góra), Kuźnica Świętojańska (z hotelem), Gołuchowice (z kopalnią węgla kamiennego Theodor) oraz Kuźnica Sulikowska (z miejscowością i folwarkiem Sulików) ze zniesionej gminy Sulików (której pozostały obszar przekształcono w gminę Mierzęcice)[7][8].

W 1916 roku gminę Siewierz przekształcono w miasto, liczące w tymże roku 4200 mieszkańców i posiadające 1 szkołę[9].

Polska

[edytuj | edytuj kod]

Po odzyskaniu niepodległości, władze polskie nie uznały Siewierza za miasto (w przeciwieństwie do Czeladzi i Zawiercia) 7 lutego 1919[10], a utworzoną przez Niemców jednostkę miejską przekształcono z powrotem w gminę wiejską Siewierz o granicach przedwojennych. Przyłączone do niej w 1915 roku miejscowości powróciły do gminy Sulików, którą od 1915 roku nazywano gminą Mierzęcice (także przez władze polskie). Gmina weszła w skład powiatu będzińskiego w woj. kieleckim[2]. Składała z samego Siewierza i liczyła w 1921 roku 2385 mieszkańców[2]. 1 stycznia 1927 gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu zawierciańskiego w tymże województwie[11].

1 kwietnia 1928 do gminy Siewierz przyłączono z gminy Mierzęcice wsie Piwoń, Gołuchowice (wraz z leśnictwem), Kuźnica Sulikowska i Kuźnica Świętojańska oraz folwarki Sulików i Łysa Góra, tym samym rekreując gminę Siewierz o granicach identycznych jak te spod okupacji niemieckiej[12]. Stała się gminą wieloosadową.

Po wojnie gmina Siewierz przez bardzo krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 18 sierpnia 1945 roku została wraz z całym powiatem zawierciańskim przyłączona do woj. śląskiego[13]. 1 lipca 1952 gmina składała się z 6 gromad: Chmielowskie, Gołuchowice, Kuźnica Sulikowska, Kuźnica Świętojańska, Piwoń i Siewierz[14]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[15], po czym Siewierz stał się gromadą. 1 stycznia 1958 Siewierz otrzymał prawa osiedla[16], a 18 lipca 1962 odzyskał praw miejskie[17].

Po reaktywowaniu gmin 1 stycznia 1973 roku powstała obecna gmina Siewierz o zupełnie innych granicach[18][19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Do 1915 oraz w czasie I i II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. a b c d Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom III - Województwo Kieleckie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925
  3. Przemianowaną w 1915 na gminę Mierzęcice
  4. Postanowienie z 23 stycznia (4 lutego) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 77)
  5. Gmina Siewierz na mapach WIG
  6. Historia Siewierza. [dostęp 2010-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-18)].
  7. Kreis-Blatt des Kreises Bendzin, 1915, No. 32
  8. Kreis-Blatt des Kreises Bendzin, 1915, No. 34 (sprostowanie)
  9. Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
  10. Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
  11. Dz.U. z 1926 r. nr 125, poz. 727
  12. Dz.U. z 1928 r. nr 41, poz. 405
  13. Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167
  14. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  15. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  16. Dz.U. z 1957 r. nr 57, poz. 279
  17. Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
  18. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  19. PRL, Mapa administracyjna, PPWK, Warszawa 1975