Andronik II Paleolog
| Andronik II Paleolog Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος | |
|---|---|
.jpg) | |
| Vladavina | 1272. - 1258 |
| Prethodnik | Janis III Duka Vatac |
| Nasljednik | Andronik III Paleolog |
| Supruga | Ana Ugarska (kćer Stjepana V |
| Djeca | |
| Mihajlo IX Paleolog Konstantin Paleolog Janis Paleolog Teodor I Montferratski Dimitrije Paleolog Simonida Nemanjić | |
| Dinastija | Paleolozi |
| Otac | Mihajlo VIII Paleolog |
| Majka | Teodora Duka Vatac |
| Rođenje | oko 1260. Konstatinopolis |
| Smrt | 13. februar 1332. Konstatinopolis |
Andronik II Paleolog (grčki: Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος) (Konstatinopolis, oko 1260. - Konstatinopolis, 13. februar 1332.) bio je bizantski car od 1254. do 1258.[1]
Tokom njegove vladavine Bizantsko carstvo spalo je na malu državu, stisnutu u Anadoliji Turcima Seldžucima, a na Balkanu Srbijom.[1]
Andronik je bio sin bizantskog cara Mihajla VIII Paleologa [1](vladao od 1259. do 1282.) i Teodore Duke Vatac, unuke cara Janisa III Duke Vataca.
Andronik je bio više intelektualac i teolog, nego državnik ili vojnik, pa je smanjio bizantske kopnene snage za nekoliko hiljada konjanika i pješadinaca, a mornaricu potpuno ukinuo, u zamjenu za to oslonio se genovešku najamničku flotu. Kako ga ratovanje nije previše interesiralo, nedostajalo mu je inicijative, a to su iskoristili Turci Seldžuci i ovladali gotovo cijelom Anadolijom do 1300.[1] Još se katostafalnijom pokazala njegova odluka da 1304. angažira katalonske plaćenike koji su se pokazali revnijim u pljačkanju bizantskih gradova negoli u borbi s Turcima. Jednako tako loš i nepromišljen potez bio mu je svrstavanje na stranu Republike Genove u ratu protiv Mletačke Republike, pa je tim potezom navukao na sebe gnjev daleko superiornije mletačke mornarice.[1]
Jednako tako Andronik se pokazao i kao loš vladar na unutrašnjem planu, jer se za njegove vladavine carstvo ubrzano dezintegriralo, i opadao autoritet centralne vlasti, uz velike ekonomske teškoće i krizu. Njegov napor koncentrirao se na oživljavanje bizantske umjetnosti i kulture i snažnu podršku pravoslavnoj crkvi i njenoj nezavisnosti. Njegova vladavina bila je zlatno doba Svete gore - Atos kad je izgrađeno puno manastira.[1]
Andronik je jednako nesretan bio i u svojim porodičnim odnosima, jer se 1328. toliko posvadio sa svojim unukom - imenjakom Andronikom (kasniji car Andronik III) da ga je isključio iz nasljedstva. Upravo ga je on u građanskom ratu svrgnuo s trona, a nakon tog odstranio sa dvora i poslao u manastir.[1]
| Prethodnik: Mihajlo VIII Paleolog (1259. - 1282.) | Bizantski car (1272. - 1328.) | Nasljednik: Andronik III Paleolog (1328. - 1341.) |
