17 Thetis

Vikipedi, özgür ansiklopedi

17 Thetis
Merkezinde asteroit Thetis'i gösteren yıldız alanı
Keşif [1]
KeşfedenR. Luther
Keşif yeriDüsseldorf-Bilk Gözlemevi
Keşif tarihi17 Nisan 1852
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(17) Thetis
Telaffuz/ˈθtɪs/[2]
Adın kaynağı
Thetis (Yunan mitolojisi)[3]
Alternatif adlandırma
1954 SO1 · A913 CA
A916 YF
asteroit kuşağı[4] · ()
SıfatlarThetidian /θɛˈtɪdiən/[5]
Sembol
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 16 Şubat 2017 (JD 2457800.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı164,55 yıl (60.102 gün)
Günöte2.7987 AU
Günberi2.1436 AU
2.4712 AU
Dış merkezlik0.1325
3,88 yıl (1.419 gün)
18.87 km/s
100.44°
0° 15d 13.32s / gün
Eğiklik5.5902°
125.56°
136.10°
Fiziksel özellikler
B–V = 0.829[1]
U–B = 0.438[1]
S (Tholen)[1]
Sl (SMASS)[1] · S[6]
7.76[7][8][1] · 7.85[9]
Boyutlar84,899±2,027[10]
90±3,7km (IRAS)[7]
93,335±2,627[8]
Kütle1.2×1018 kg[11][a]
Ortalama yoğunluk
3,21±0,92 g/cm³[11]
12,27048±0,00001[6][9]
0,193±0,028[10]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Thetis, küçük gezegen tanımı 17 Thetis, asteroid kuşağının iç bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir kayalık asteroid. 17 Nisan 1852'de Alman gök bilimci Robert Luther tarafından Düsseldorf, Almanya'daki Bilk Gözlemevi'nde keşfedildi.[4] Luther, keşfettiği bu ilk asteroide Yunan mitolojisinden Thetis'in adını verdi.[3]

Tanım[değiştir | kaynağı değiştir]

Asteroit, Güneş'in etrafında 2,1-2,8 AU mesafedeki yörüngesini 3 yıl 11 ayda (1.419 gün) tamamlamaktadır. Yörüngesi, ekliptiğe göre 0.13'lük bir eksantrikliğe ve 6°'lik bir eğime sahiptir.[1]

Gökcisminin spektrumu, yüzeyinde hem düşük hem de yüksek kalsiyum piroksen formları ve %20'den az olivin içeren S-tipi bir asteroit olduğunu göstermektedir. Piroksenin yüksek kalsiyum içeren formu, asteroidde mevcut toplam piroksenin %40'ını veya daha fazlasını oluşturur. Bu bileşim, asteroidin magmatik kaya birikintilerinden oluşan bir geçmişi olduğunu ve daha önce eriyerek bazalt kayalardan oluşan bir yüzey oluşturmasını sağlayan bir farklılaşmaya uğradığını gösterir.[12]

Thetis'in kütlesi, 4 Vesta ve 11 Parthenope yörüngelerinde oluşturduğu tedirginliklerden hesaplanmıştır. 2007'de Baer ve Chesley, Thetis'in kütlesinin 1,2 ×1018 kg [a] ve yoğunluğunun 3,21 g/cm³ olduğunu hesapladı.[11]

1999 yılında Oregon'dan Thetis'in bir yıldız örtülmesi gözlemlendi ancak olay zamanlanmadı. Bu küçük gezegen, Yunan mitolojisinde Aşil'in annesi olan Thetis'in adını almıştır.[3]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Thetismass2007: Thetis'in kütlesi 0.00617 / Ceres'in kütlesi 4.75) * Ceres'in kütlesi 9.43E+20 = 1.224E+18, Baer 2008'e göre[11]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g h "JPL Small-Body Database Browser: 17 Thetis" (2016-11-11 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2017. 
  2. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  3. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). Dictionary of Minor Planet Names – (17) Thetis. Springer Berlin Heidelberg. s. 17. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_18. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ^ a b "17 Thetis". Minor Planet Center. 3 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2017. 
  5. ^ Herbert (1828) Nimrod: a discourse on certain passages of history and fable, vol. 2
  6. ^ a b "LCDB Data for (17) Thetis". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2017. 
  7. ^ a b Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System. 12: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2019. 
  8. ^ a b Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; McMillan, R. S.; Spahr, T.; Cutri, R. M.; Wright, E.; Watkins, J.; Mo, W.; Maleszewski, C. (November 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  9. ^ a b Michalowski, T.; Velichko, F. P.; Di Martino, M.; Krugly, Yu. N.; Kalashnikov, V. G.; Shevchenko, V. G.; Birch, P. V.; Sears, W. D.; Denchev, P.; Kwiatkowski, T. (December 1995). "Models of four asteroids: 17 Thetis, 52 Europa, 532 Herculina, and 704 Interamnia". Icarus. 118 (2): 292-301. Bibcode:1995Icar..118..292M. doi:10.1006/icar.1995.1192. 
  10. ^ a b Masiero, Joseph R.; Grav, T.; Mainzer, A. K.; Nugent, C. R.; Bauer, J. M.; Stevenson, R.; Sonnett, S. (August 2014). "Main-belt Asteroids with WISE/NEOWISE: Near-infrared Albedos". The Astrophysical Journal. 791 (2): 11. arXiv:1406.6645 $2. Bibcode:2014ApJ...791..121M. doi:10.1088/0004-637X/791/2/121. 
  11. ^ a b c d Baer, James; Chesley, Steven R. (January 2008). "Astrometric masses of 21 asteroids, and an integrated asteroid ephemeris". Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy. 100 (1): 27-42. Bibcode:2008CeMDA.100...27B. doi:10.1007/s10569-007-9103-8. 
  12. ^ Sunshine, Jessica M.; Bus, Schelte J.; McCoy, Timothy J.; Burbine, Thomas H.; Corrigan, Catherine M.; Binzel, Richard P. (August 2004). "High-calcium pyroxene as an indicator of igneous differentiation in asteroids and meteorites". Meteoritics and Planetary Science. 39 (8): 1343-1357. Bibcode:2004M&PS...39.1343S. doi:10.1111/j.1945-5100.2004.tb00950.x. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]