Alexander Pines
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Alexander Pines | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 22 Haziran 1945 Tel Aviv, Filistin Mandası |
| Milliyet | Amerikalı |
| Eğitim | Massachusetts Institute of Technology |
| Ödüller | Eğitimde Mükemmeliyet Ödülü Langmuir Madalyası Faraday Madalyası Wolf Kimya Ödülü Ulusal Bilimler Akademisi, Üye Foreign Member, Royal Society, Yabancı Üye Russell Varian Ödülü Manyetik Rezonans'ta Richard R. Ernst Ödülü Uluslararası Manyetik Rezonans Topluluğu Ödülü |
| Kariyeri | |
| Dalı | Kimya |
| Doktora danışmanı | John S. Waugh |
| Doktora öğrencileri | Robert Tycko, Warren S. Warren |
Alexander Pines (d. 22 Haziran 1945), Amerikalı kimyager. Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'de (UC Berkeley) Glenn T. Seaborg Emeritus Profesörü, Şansölye Emeritus Profesörü ve Yüksek Lisans profesörü, Kaliforniya Kantitatif Biyobilimler Enstitüsü (QB3) ve Biyomühendislik Bölümü üyesidir. 1945'te doğdu, Bulawayo, Güney Rodezya (günümüzde Zimbabve) büyüdü ve İsrail'deki Kudüs İbrani Üniversitesi'nde lisans düzeyinde matematik ve kimya okudu. 1968'de Amerika Birleşik Devletleri'ne giden Pines doktorasını kimyasal fizik alanında 1972'de MIT'den aldı. Aynı yıl UC Berkeley'in fakültesine girdi.[1]
Araştırma
[değiştir | kaynağı değiştir]Pines nükleer manyetik rezonans (NMR) spektroskopisinin sıvı olmayan numuneler üstünde uygulanması ve geliştirilmesinde öncüdür. Erken dönem çalışmalarında dipol-dipol eşlelerinin ana-gövde spin sistemlerinde geri döndürülebileceğini gösterdi ve katılarda karbon-13 gibi seyreltik spinlerin yüksek hassaslıkta, çapraz NMR polarizasyonunu sağladı (Protonla Güçlendirilmiş Nükleer İndüksiyon Spektroskopisi). Böylece kimyada modern katı hâl NMR döneminin başlamasına destek oldu. Çoklu-kuantum spektroskopisi, adiabatik sech/tanh inversiyon darbeleri, sıfır-alan NMR, çift rotasyon ve dinamik açılı dönüş, darbe sekanslarının iteratif haritalandırılması ve kuantum kontrol, kuantum geometrik faz alanlarını geliştirdi. Yaptığı optik pompalama ve çapraz polarizasyon kombinasyonu, iyileştirilmiş NMR'nin yüzeylerde gözlemlenmesini, NMR solüsyonunun seçici "aydınlatılmasını" ve lazer polarize ksenon ile manyetik rezonans görüntülemeyi (MRI) sağladı.[1]
Şu anki programı birbirini tamamlayan iki kısımdan oluşmaktadır. İlk kısım MRI ve NMR'nin uygulanabilirliklerini ve malzemeler ve organizmaların moleküler yapısı, organizasyonu ve işlevlerini inceleme yeteneğini geliştirmek için yeni konseptler ve teknikler bulunmasıdır. Bu çalışmalar sonucunda bulunan yöntemler arasında şunlar yer alır: yeni polarizasyon ve tespit etme yöntemleri, laboratuvar dışı ve mobil NMR ve MRI, lazer polarize NMR ve MRI, işlevlendirilmiş NMR biyosensörler ve moleküler görüntüleme, ultradüşük ve sıfır-alan SQUID NMR ve MRI, lazer manyetometreler ile NMR ve MRI amplifikasyonlarının uzaktan tespiti, gözenekli malzemelerden sıvı akışı ve "bir çipte mikroakışkan kimya ve NMR/MRI" içeren minyatürleştirme. Araştırma programının ikinci kısmı bu yeni yöntemlerin kimya, malzeme bilimi ve biyotıp sorunlarına uygulanmasını içeriyor.[2][3]
Ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]Aldığı pek çok prestijli ödül arasında Amerika Kimya Topluluğu Langmuir Madalyası, Kraliyet Kimya Topluluğu Faraday Madalyası, 1991'de Wolf Kimya Ödülü (Richard R. Ernst ile) vardır. 1999'da Amerikan Kimya Topluluğu F.A. Cotton Kimyasal Araştırmada Mükemmellik Madalyası'nı aldı. 2005'te Pines'ın 60. yaş dönümünün anısına Ampere Sempozyumu Chamonix, Fransa'da düzenlendi. 2008'de Avrupa Manyetik Rezonans Konferansı'nda Russell Varian Ödülü'nü aldı. (Ödülün önceki kazananları: Jean Jeener, Erwin Hahn, Nicolaas Bloembergen, John S. Waugh ve Alfred G. Redfield.) Pines ayrıca aralarında Kaliforniya Üniversitesi'nin Üstün Eğitim Ödülü de bulunan çeşitli eğitim ödülleri almıştır. ABD Ulusal Bilimler Akademisi, Amerikan Sanat ve Bilimler Akademisi üyesidir ve Royal Society'nin yabancı üyesidir. Weizman Bilim Enstitüsü, Paul Cezanne Üniversitesi, Paris Üniversitesi ve Roma Üniversitesi'nden fahri doktoraları vardır ve Uluslararası Manyetik Rezonans Topluluğu'nun eski başkanıdır.[1][4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c "About Alex Pines". Lawrence Berkeley National Laboratory. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2020.
- ^ "Flygare Memorial Lecturer 2007-08 - Alexander Pines". Illinois Üniversitesi Kimya Bölümü. 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2020.
- ^ "Alexander Pines". Uluslararası Manyetik Rezonans Topluluğu. 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2020.
- ^ "Alexander Pines". Royal Society. 16 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
