Berilyum oksit

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Berilyum oksit
Adlandırmalar
Oksoberilyum
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
3902801
ChEBI
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.013.758 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 215-133-1
MeSH beryllium+oxide
RTECS numarası
  • DS4025000
UN numarası 1566
  • InChI=1S/Be.O 
    Key: LTPBRCUWZOMYOC-UHFFFAOYSA-N 
  • InChI=1/Be.O/rBeO/c1-2
    Key: LTPBRCUWZOMYOC-SRAGPBHZAE
  • [Be]=[O]
  • [Be-]#[O+]
Özellikler
Molekül formülü BeO
Görünüm Renksiz camsı kristaller
Koku kokusuz
Yoğunluk 3.01 g cm−3
Erime noktası 2507 °C
Kaynama noktası 3900 °C
Çözünürlük (su içinde) 0.00002 g/100 mL
Kırınım dizimi (nD) 1.719
Yapı
Heksagon
Termokimya
25.5 J/mol K
Standart formasyon entalpisi fH298)
−599 kJ/mol[1]
Tehlikeler
NFPA 704
(yangın karosu)
NFPA 704 four-colored diamondSağlık 4: Çok kısa maruziyet ölüme veya ciddi kalıcı hasara neden olabilir. Örnek: VX gazıYanıcılık 0: Yanmaz. Örnek: SuKararsızlık 0: Genellikle yangın maruziyeti koşullarında dahi normalde kararlıdır ve su ile reaksiyona girmez. Örnek: Sıvı azotÖzel tehlikeler (beyaz): kod yok
4
0
0
Parlama noktası Yanıcı değildir
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)
2062 mg kg−1
Benzeyen bileşikler
Diğer katyonlar
Magnezyum oksit
Kalsiyum oksit
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Berilyum oksit (BeO), renksiz katı inorganik bir bileşiktir. Elmas haricinde diğer metal olmayan malzemelere göre daha yüksek bir ısı iletkenliğine sahip olan berilyum oksit, çoğu metalinkini aşan dikkate değer bir elektrik izolatörüdür.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. ISBN 0-618-94690-X. 
  2. ^ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2.2yayımcı=Butterworth-Heinemann bas.). ISBN 0-08-037941-9. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]