Dennis Rader

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Dennis Rader
DoğumDennis Lynn Rader
9 Mart 1945 (79 yaşında)
Pittsburg, Kansas, ABD
Yattığı yerEl Dorada Cezaevi
Takma ad(lar)BTK, BTK Killer, BTK Strangler
GüdüCinsel sadizm
Suçlama(lar)Kasten adam öldürme - 10 defa
MahkûmiyetŞartlı tahliyesiz müebbet hapis, 175 yıl (arka arkaya 10 müebbet hapis)
Mahkûmiyet durumuHapiste
EvlilikPaula Dietz (1997-2005)
Kurbanlar10

Dennis Lynn Rader (d. 9 Mart 1945), BTK veya BTK Strangler olarak da tanınan Amerikan seri katildir. Rader, kendine "bind, torture, kill" ("bağla, işkence et, öldür") anlamına gelen "BTK" adını verdi. 1974-1991 yılları arasında Rader, Wichita, Kansas şehir merkezi bölgesinde on kişiyi öldürdü. Rader polise ve gazetelere cinayetlerin ayrıntılarını açıklayan alaycı mektuplar gönderdi.[1][2][3] Rader on yıl ara verdikten sonra 2004 yılında mektup göndermeye yeniden başladı ve 2005'te tutuklandı. Tutuklanmasının ardından suçlamaları kabul etti. Kansas'taki El Dorado Cezaevi'nde arka arkaya on müebbet hapis cezası çekmektedir.

Hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dennis Rader, 9 Mart 1945'te Dorothea Mae (Cook) ve William Elvin çiftinin oğlu olarak doğdu. Çiftin dört oğlundan biridir; kardeşlerinin adı Paul, Bill ve Jeff.[4][5] Pittsburg, Kansas'ta doğmuş olmasına rağmen, Wichita'da büyüdü. Annesi ve babası hem uzun saatler boyunca çalışıyordu, hem de çocuklarına çok az ilgi gösteriyorlardı; ilerleyen yıllarda özellikle annesinin onu ihmal ettiğini hissettiğini ve bundan olumsuz etkilendiğini söyledi.[6]

Rader, gençliğinden itibaren “tuzağa düşmüş ve çaresiz” kadınlara işkence yapma konusunda sadist cinsel fanteziler kuruyordu.[6][7] Ayrıca küçük hayvanlara işkence ederek, öldürerek ve asarak zoosadizm sergiledi.[8][9] Röntgencilik, otoerotik asfiksi ve crossdress gibi cinsel fetişleri vardı. Çaldığı kadın iç çamaşırları da dahil olmak üzere kadın kıyafetleri giyerken sık sık kadın komşularını dikizler, kollarına ve boynuna ip veya başka şeyler bağlayarak mastürbasyon yapardı.[10] Yıllar sonra, cinayetler arasındaki “soğuma” dönemlerinde, kadın kıyafetleri giyip kadın maskesi takarken kendini bağladığı fotoğraflar çekti. Cinsel fantezisinin bir parçası olarak kurbanları gibi davrandığını itiraf etti.[11] Ancak cinsel eğilimlerini çevresinden iyi sakladı ve tanıdıkları arasında yaygın olarak "normal", "kibar" ve "iyi huylu" biri olarak görüldü.

Rader liseden sonra Kansas Wesleyan Üniversitesi'ne gitti, ancak vasat notlar aldı ve bir yıl sonra okulu bıraktı. 1966-1970 yılları arasında Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'nde askerlik yaptı.[12] Terhis edildikten sonra Park City'ye taşındı. Burada annesinin muhasebeci olarak çalıştığı Leekers IGA süpermarketinin bir şubesinin kasap reyonunda çalıştı.[13] 22 Mayıs 1971'de Paula Dietz ile evlendi. Çiftin Kerri ve Brian adlı iki çocukları oldu.[14][15] El Dorado'daki Butler County Community College'a gitti ve 1973'te elektronik alanında ön lisans derecesini tamamladı.[16] Daha sonra Wichita Eyalet Üniversitesi'ne gitti ve 1979'da adalet bölümünden lisans derecesi ile mezun oldu.

Rader bir dış mekan tedarik şirketi olan Coleman Company'de montajcı olarak çalıştı. 1974'ten 1988'e kadar ADT Güvenlik Hizmetleri'nin Wichita merkezli ofisinde çalışan Rader, işinin bir parçası olarak evlere güvenlik sistemi kurulumları yaptı. Rader'in kurulum yaptığı müşterilerin pek çoğu BTK cinayetleri yüzünden endişeli oldukları için evlerine güvenlik sistemi satın almışlardı.[14][17] Rader 1989 yılında, 1990 federal nüfus sayımından önce Wichita bölgesi için nüfus sayımı saha operasyonları denetçiliği yaptı.[18]

Mayıs 1991'de Park City'de köpek yakalayıcı ve denetçi olarak çalıştı.[14][19][20][21] Komşuları onun görevini yaparken bazen aşırı hevesli ve son derece katı olduğunu ve bekar kadınlara zorbalık yapıp onları taciz etmekten özellikle zevk aldığını belirti.[22] Bir komşusu köpeğini sebepsiz yere öldürdüğünden şikayetçiydi.[23]

Rader, Mesih Lüteriyen Kilisesi'ne üyeydi ve kilise konseyi başkanlığına seçildi.[14][24] Aynı zamanda Cub Scout izcilerinde liderdi. 26 Temmuz 2005'te Rader'in tutuklanmasından sonra karısı "acil boşanma" (normal bekleme süresinden feragat edilir) başvurusunda bulundu.[15][25]

Suç geçmişi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Cinayetler

[değiştir | kaynağı değiştir]

15 Ocak 1974'te Otero ailesinden dört kişi Kansas'ın Wichita kentinde öldürüldü.[26] Kurbanlardan Joseph Otero 38, Julia Maria "Julie" Otero 33, Joseph "Joey" Otero Jr.. 9, Josephine "Josie" Otero ise 11 yaşındaydı. Kurbanların cesetleri ailenin cinayetler sırasında okulda olan diğer üç çocukları tarafından bulundu. 2005 yılında tutuklanmasının ardından Rader, Otero ailesini öldürdüğünü itiraf etti.[27] Rader, aileyi ilk kez cinayetlerden iki ay önce Julie'nin çocuklarını okula götürürken gördüğünü ve onları takip ettiğini söyledi. 15 Ocak sabahı Rader önce evin telefon hatlarını kesti ve 9 yaşındaki Joey'in evin köpeğini içeri almak için arka kapıyı açmasını fırsat bilerek eve girdi.[27]

Rader, Otero ailesine Kaliforniya'da polis tarafından arandığını söyledi ve onları oturma odasında silah zoruyla yere yatmaya zorladı. Daha sonra aileyi yatak odasına götürdü ve yanında getirdiği iplerle bağladı. Baba ve oğul yerde, anne ve kız ise yataktaydı.[27] Joseph ve Julie'nin el ve ayak bileklerini sıkıca bağladı ve Joseph'in kafasına plastik bir poşet geçirdi. Poşeti ağzıyla delmesinin ardından kafasına bir poşet daha geçiren Rader, Joseph'in nefessiz kalarak yavaş yavaş ölmesine sebep oldu.[27]

Rader daha sonra Julie'yi iple boğarak öldürdü. Anne ve babayı öldürdükten sonra Joey'in kafasına plastik poşet, iki tişört ve bir poşet daha geçirdi ve çocuğun çırpınarak boğulmasını izledi.[27] Ardından Josie'yi evin bodrumuna götürdü ve onu bir boruya geçirdiği ilmeğe asarak öldürdü. Polis, küçük kızın yarı çıplak cesedinin yakınlarında Rader'in sperm izini buldu. Rader, Ekim 1974'te Wichita Halk Kütüphanesi'ndeki bir mühendislik kitabına sakladığı mektupta Otero ailesini nasıl öldürdüğünü ayrıntılı olarak anlattı.[18]

4 Nisan 1974'te 21 yaşındaki Kathryn Doreen Bright'ın evine tel örgülü kapıyı kullanarak girmeyi başardı ancak evde 19 yaşındaki kardeşi Kevin Bright'ın da olduğunu bilmiyordu. Kathryn'i başka bir odaya taşıdı ve Kevin'ı silah zoruyla kız kardeşini bağlamaya zorladı.[28] Rader önce Kathryn'i boğarak öldürmeye çalıştı ancak kadının direnmesi nedeniyle onu sırtından ve karnından üç kere bıçaklayarak öldürebildi.[29] Rader, Kevin'ı da boğmaya çalıştı ve daha sonra kafasına ateş etti. Ölü taklidi yapan ve ardından kaçmayı başaran Kevin, Rader tarafından saldırıya uğramasına rağmen hayatta kalan tek kişi oldu.

17 Mart 1977 tarihinde 25 yaşındaki Shirley Ruth Relford, Wichita'daki evinde ölü bulundu. Rader, yakınlarda bulunan potansiyel bir kurbanı takip ediyordu ancak onun evde olmadığını öğrenince sokakta gördüğü 5 yaşındaki bir çocuğu rastgele bir biçimde takip etmeye başladı ve sonunda annesi Relford'un evini buldu. Eve giren Rader, ceketinin altında sakladığı silahını çıkardı ve önce evde bulunan üç çocuğu bağlayarak banyoya kilitledi ve daha sonra Shirley'i evin arka tarafındaki yatak odasına götürdü. Bağlı durumda olan Shirley bir yandan kusarken Rader onun ayaklarını da karyola direklerine bağladı. Daha sonra kafasına plastik poşet geçirdi ve iple boğarak öldürdü. Bu esnada çocukları koridorun diğer ucunda çığlık atıyor ve kapıyı yumrukluyorlardı. Rader, Otero cinayetlerinde olduğu gibi Relford'un çocuklarını da öldürmeyi düşünüyordu ancak henüz saldırıya geçemeden çocuklar banyonun penceresinden kaçmayı başardı.[30]

Rader, 25 yaşındaki Nancy Jo Fox'u evine girerken görünce onu bir potansiyel kurban olarak belirledi ve onu düzenli takip etmeye başladı. 8 Aralık 1977'de evinin kapısını çaldı, cevap veren olmayınca evin telefon hattını kesti ve içeri girerek mutfakta Fox'u beklemeye başladı. Rader, Fox cinayetini "mükemmel bir cinayet" olarak tanımladı ve "sözlü olarak bana karşı çıkmasına rağmen bana direnmedi, tüm kontrol bendeydi ve bu yüzden keyif aldığım cinayetlerden biriydi" dedi. Rader, Fox'u yatağında kemerle boğarak öldürdü. Cinayetten önce Fox'a daha önceki Otero cinayetlerini kendisinin işlediğini itiraf etti. Ertesi gün bir telefon kulübesinden polisi arayarak Fox'un cesedini evinde bulacakları ihbarını yaptı.[31]

1978'in başlarında Wichita'daki KAKE televizyon kanalına Otero ailesi, Kathryn Bright, Shirley Relford ve Nancy Fox cinayetlerini işlediğini itiraf eden bir mektup daha gönderdi.[18] Kendisi için BTK dahil olmak üzere pek çok takma isim önerdi. Medyanın ilgisini çekmek isteyen Rader, mektubunda "Adımın gazetelere çıkması veya ulusal bir dikkat çekmesi için kaç kişiyi daha öldürmem lazım?" sözlerini kullandı. Yolladığı mektupta Amerikan halk şarkısı "O Death"in sözlerinin bir parodisi olan "Oh! Death to Nancy" başlıklı bir şiir de eklemişti.[32][33] Mektupta, aynı zamanda Karındeşen Jack, Sam'in Oğlu ve Hillside Strangler katillerini cinayet işlemeye sevk eden doğaüstü bir unsur olarak nitelendirdiği "faktör X" etkisi altında olduğunu iddia etti.[34]

1979'da 63 yaşındaki Anna Williams gibi başka kişileri de öldürmeyi amaçladı. Williams evine Rader'ın beklediğinden çok daha geç döndüğü için öldürülmekten kurtuldu. Rader, itirafı sırasında Williams'a karşı takıntılı olduğunu ve onu elinden kaçırdığında öfkeden "mosmor" olduğunu açıkladı. Williams'ın evine giren Rader saatlerce bekledi ancak arkadaşlarını ziyarete giden Williams eve dönmeyince beklemeyi bıraktı.[35]

53 yaşındaki Marine Hedge'in cesedi, 5 Mayıs 1985'te Wichita'daki North Webb Road ile North Greenwich Road arasındaki 53. Doğu Caddesi'nde bulundu. Rader onu 27 Nisan 1985'te öldürmüştü. Cesedini kilise konsey başkanlığını yaptığı Mesih Lüteriyen Kilisesi'ne götürdü. Kilisede, maktulün cesedini çeşitli bağlama pozisyonlarında fotoğrafladı. Rader önceden cinayete hazırlık olarak kilisede siyah plastik tente ve başka malzemeler depolamıştı. Sonrasında cesedi uzaktaki bir hendeğin içine attı. Planına "Kurabiye Projesi" adını vermişti.[36] Bu cinayetlerin yanı sıra, Rader'ın 1980'lerde düzenli olarak takip ettiği iki kadın ve 1990'ların ortasında takip ettiği bir kadın, mahkemeden uzaklaştırma kararları çıkarttı. Kadınlardan biri başka bir adrese taşındı.[37]

Rader, 16 Eylül 1986'da telefon tamircisi gibi davranarak evine girdiği 28 yaşındaki Vicki Lynn Wegerle'yı naylon çorapla boğarak öldürdü. Öldürdükten sonra cesedin kıyafetlerini değiştirdi ve ardından cesedin çıplak fotoğraflarını çekti. Rader'ın son kurbanı olan 62 yaşındaki Dolores Earline "Dee" Davis'in cesedi, 1 Şubat 1991'de Park City'deki 117. Kuzey Sokağı ve Kuzey Meridian Sokağı'nın kesişiminde bulundu. Rader onu 19 Ocak 1991'de kendi külotlu çorabı ile boğarak öldürmüştü.[38]

Şüphelenilen cinayetleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

23 Ağustos 2023'te Associated Press haber ajansı, Rader'ın Oklahoma ve Missouri'deki iki cinayet için ana şüpheli konumunda olduğunu bildirdi. Yetkililer, Rader'ın Kansas'ta bulunan eski evini incelerken kurbanlardan alınmış olması muhtemel olduğu düşünülen bazı hatıra eşyaları buldular.[39]

  • 16 yaşındaki Cynthia Dawn Kinney en son 23 Haziran 1976 tarihinde Osage, Oklahoma'daki Osage Çamaşırhanesi'nde görüldü.[40] Görgü tanıkları onun sabah 9:30'da çamaşırhaneden ayrılıp soluk bej renkli 1965 model bir Plymouth Belvedere'e bindiğini belirttiler.[41] 2023'te, Osage Şerifi Eddie Virden, Rader'ın bölgede bulunan izci kampında görev almış olması ve notlarının arasında "kötü bir yıkama günü" ifadesinin yer aldığının öğrenilmesi üzerine kendisinin olaydaki baş şüpheli konumuna geldiğini öne sürdü. Ayrıca Kinney kaybolduğu sırada çamaşırhanenin karşı sokağındaki bir bankaya ADT alarm sistemi kuruluyordu ve Rader da bu dönemde ADT firmasında kurulum görevlisi olarak çalışmaktaydı. Bunların yanı sıra, Rader'ın "çamaşırhaneden bir kızı kaçırma fantezisi" kurduğunu söylediği iddia edildi.[42] Rader, cinayeti işlediği iddialarını yalanladı. Şerif Virden, Rader'ın iddiaları kabul etmeme sebebinin Oklahoma'daki bir cinayete karıştığı kesinleşirse davasının yeniden görüleceği ve idam cezasıyla karşılaşacağı olduğunu öne sürdü.[43]
  • Öldükten sonra kimliğinin belirlenememesi nedeniyle yıllarca "Grace Doe" olarak adlandırılan 22 yaşındaki Shawna Beth Garber, 2 Aralık 1990 tarihinde McDonald County, Missouri'de öldürülmüş olarak bulundu.[44] Yapılan otopside cesedinin bulunmasından aylar önce tecavüze uğradığı, boğulduğu ve altı farklı ip türüyle el ve ayaklarının bağlandığı öğrenildi.[45][46] Garber, 3 Kasım tarihinde Topeka, Kansas'ta kaybolmuş ve 2021 yılına kadar kimliği saptanamamıştı.[47] 2023'te, günlüğünde bulunan bir fotoğrafın olay yerine ait olduğunun düşünülmesi üzerine Rader'ın bu cinayetin baş şüphelisi olduğu açıklandı.[48]

Soruşturma

[değiştir | kaynağı değiştir]

2004 yılına kadar BTK Killer'in soruşturması çözülememiş cinayet olarak kabul edildi. Ardından, Rader yerel medyaya 11 mektup yollayarak iletişime geçti ve bu Şubat 2005'te tutuklanmasıyla sonuçlandı. Mart 2004'te, The Wichita Eagle gazetesi, Bill Thomas Killman adresini kullanan birinden bir mektup aldı. Mektubun yazarı, 16 Eylül 1986'da Vicki Wegerle'ı öldürdüğünü iddia etti. Mektupla birlikte suç mahallinin fotoğrafları ve cinayet sırasında olay yerinden çalınan kurbana ait ehliyetin bir fotokopisi de yollanmıştı.[49] Bundan önce Wegerle'ın BTK tarafından öldürüldüğü kesin değildi.[49] Wegerle'ın tırnaklarından toplanan DNA polise önceden bulamadıkları kanıtlar sağladı. Böylece seri katili bulmak için yüzlerce erkeğe DNA testi yapmaya başladılar.[50] Toplamda 1.300'den fazla DNA örneği alındı ve toplanan örnekler soruşturmadan sonra mahkeme kararıyla imha edildi.[51]

Mayıs 2004'te Wichita'daki KAKE televizyon istasyonu "BTK Story" (BTK Hikâyesi) başlıklı bir mektup aldı. Mektupla birlikte sahte kimlikler ve bir çengel bulmaca da yollanmıştı.[13] 9 Haziran 2004'te Wichita'daki First ve Kansas Caddeleri'nin kesişimindeki dur levhasına bantlanmış bir paket bulundu. Paketin içinden Otero cinayetlerinin tasvirleri ve "Cinsel Heyecan Benim Eğlencem" başlıklı bir taslak çıktı.[52] Ayrıca pakette 1999 yılında Court TV suç yazarı David Lohr tarafından yazılan bir hikâyenin taklidi olarak hazırlanmış BTK Hikayesi adlı bir kitap için bölüm listesi de vardı. Birinci bölüm "Bir Seri Katil Doğuyor" başlığını taşıyordu. Temmuz ayında, bir halk kütüphanesinde iade kutusuna bir paket bırakıldı. Paket, o ayın başlarında Argonia, Kansas'taki 19 yaşındaki Jake Allen'ın ölümünden sorumlu olduğu iddiası da dahil olmak üzere daha tuhaf materyaller içeriyordu. Bu iddia gerçek değildi ve Allen'ın ölümünün intihar olduğu ortaya çıktı.[53]

Rader tutuklandıktan sonra, sorgusunda tekrar cinayet işlemeyi planladığını ve bunun için Ekim 2004 tarihini belirlediğini ve hedeflediği kurbanını takip ettiğini itiraf etti.[37] Ekim 2004'te, bir evrak dosyası Wichita'daki bir UPS kutusuna atıldı. Dosyanın içinde çocukların bağlandığı ve şiddet gördüğü birçok görsel, baş dedektif Teğmen Ken Landwehr'i tehdit eden bir şiir ve Rader'in hayatı hakkında birçok ayrıntı içeren sahte bir otobiyografi vardı. Bu ayrıntılar kamuoyuna hemen açıklanmadı. Aralık 2004'te BTK katili Wichita polisine başka bir paket bıraktı.[54] Bu sefer paket Wichita'daki Murdock Parkı'nda bulundu. Pakette Nancy Fox'un suç mahallinden çalındığı belirlenen ehliyetinin yanı sıra, el ve ayakları sembolik olarak bağlanmış ve kafasına plastik torba geçirilmiş bir oyuncak bebek vardı.[53]

Ocak 2005'te Rader, Wichita'da Home Depot şirketine ait bir kamyonetin kasasına mısır gevreği kutusu bırakmaya çalıştı, ancak kutu kamyonetin sahibi tarafından çöpe atıldı. Rader'ın bir sonraki mesajında kutuya ne olduğunu sormasının ardından kutu çöp kutusundan alındı. Otoparkın güvenlik kameralarının o tarihteki kayıtlarında siyah Jeep Cherokee süren bir kişinin kutuyu kamyonete bıraktığı ortaya çıktı. Şubat ayında KAKE'ye daha fazla kartpostal gönderildi ve kırsal bir yerde bırakılan başka bir mısır gevreği kutusunda başka bir bağlanmış oyuncak bebek bulundu. Bunun 11 yaşındaki Josephine Otero cinayetini sembolize ettiği düşünülüyordu.

Polise yazdığı mektuplarda Rader, yazdıklarını bir diskete kaydetmesi halinde takip edilip edilemeyeceğini sordu. Polis, sorusunu The Wichita Eagle gazetesinde yayımlanan bir ilanla yanıtladı ve diske kaydetmenin güvenli olacağını söyledi. 16 Şubat 2005'te Rader, Wichita'daki Fox TV'ye bağlı KSAS-TV'ye 1.44 Megabayt büyüklüğünde mor bir Memorex disket gönderdi.[55][56] Bunun yanında bir mektup, büyük bir madalyonlu altın rengi bir kolye ve bir seri katili anlatan 1989 tarihli Rules of Prey kitabının kapak fotoğrafının bir fotokopisi de vardı.[56]

Polis, disketin içinde silinmiş bir Microsoft Word belgesinin metadatasını buldu. Rader'ın bu verinin diskette depolandığından haberi yoktu.[57] Metaveri içinde "Christ Lutheran Church" kelimeleri (Rader'in çalıştığı Mesih Lüteriyen Kilisesi) geçiyordu ve belgenin en son "Dennis" tarafından değiştirildiği yazıyordu.[58] İnternette yapılan araştırma sonucunda, "Dennis Rader" adlı kişinin kilise konseyi başkanı olduğu belirlendi.[55] Müfettişler Rader'ın evini görmeye gittiklerinde kapının önünde bir Jeep Cherokee (Home Depot güvenlik kamerasında görünen tipte araba) park edilmişti.[59] Bunlar Rader aleyhine güçlü kanıtlardı, ancak onu tutuklamak için daha kesin kanıtlara ihtiyaçları vardı.[60]

Polis, Rader'ın kızından Kansas Eyalet Üniversitesi tıp kliniğinde alınan pap smear'ı test etmek için mahkeme kararı aldı. DNA testi sonucunda, pap smear ile Wegerle'ın tırnaklarından alınan örnekler arasında "ailesel eşleşme" çıktı. Bu, katilin Rader'ın kızının yakın akrabası olduğunu kanıtlıyordu ve diğer kanıtlarla birleştirildiğinde polisin Rader'i tutuklaması için yeterli olmuştu.[61]

Tutuklanması

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rader, 25 Şubat 2005 günü öğle vakti sularında Park City'deki evinin yakınında araba sürerken tutuklandı.[62] Bir memur, "Bay Rader, neden şehir merkezine götürüldüğünüzü biliyor musunuz?" diye sorunca Rader "Eh, bir fikrim var." diye yanıt verdi.[63][64] Wichita Polisi, Kansas Soruşturma Bürosu, FBI ve ATF ajanları, Rader'in evini ve aracını aradı. Bilgisayar ekipmanı, bir kulübeden alınan bir çift siyah külotlu çorap ve silindirik bir kap da dahil olmak üzere çeşitli kanıtlar ele geçirildi. Gittiği kilise, Belediye Binası'ndaki ofisi ve Park City kütüphanesinin ana şubesi de arandı. Ertesi sabah düzenlediği basın toplantısında Wichita Emniyet Müdürü Norman Williams şu duyuruyu yaptı: "Uzun lafın kısası: BTK tutuklandı."[65][66]

Yasal işlemler

[değiştir | kaynağı değiştir]

28 Şubat 2005'te Rader, 10 kere kasten adam öldürmeyle suçlandı.[67] Tutuklandıktan kısa bir süre sonra Associated Press, Rader'e atfedilen suçlara ek olarak diğer cinayetleri itiraf ettiğini iddia eden anonim bir kaynak gösterdi;[68] Sedgwick County bölge savcısı bu iddiayı reddetti ancak Rader'in herhangi bir itirafta bulunup bulunmadığını veya araştırmacıların Rader'in daha fazla çözülememiş cinayete karışıp karışmadığını incelediğini söylemeyi reddetti.[69] 5 Mart'ta haber kaynakları, Rader'in sadece suçlandığı 10 cinayeti itiraf ettiğini birden fazla kaynakla doğruladığını iddia etti.[70]

1 Mart'ta Rader'in kefaleti 10 milyon ABD doları olarak belirlendi ve kendisine bir avukat atandı.[71] 3 Mayıs'ta, Rader suçlamalarına karşı sessiz kaldığı için jüri suçlamalarını kabul etmediğini varsaydı.[72] Ancak, Rader planlanan duruşma tarihi olan 27 Haziran'daki celsede yapılan suçlamaları kabul ettiğini söyledi. Cinayetleri ayrıntılı olarak anlattı ve pişmanlık sergilemedi.[73][74][75]

Davanın 18 Ağustos'taki celsesinde, kurbanların aileleri açıklamalarda bulunduktan sonra Rader, savcının Akademi Ödülleri kabul konuşmasına benzettiği 30 dakikalık şaşırtıcı bir monologda özür diledi.[76] İfadesi, psikopatlar arasında sıklıkla gözlenen bir fenomenin örneği olarak tanımlanmıştır: dilin duygusal içeriğini anlayamıyorlar.[77] En az 175 yıl olmak üzere 10 defa müebbet hapis cezasına çarptırıldı.[78] Cinayetler işlendiği sırada Kansas'ta idam cezası yoktu.[76] 19 Ağustos'ta El Dorado Cezaevi'ne sevk edildi.[79]

Rader, El Dorado'ya giderken 40 dakikalık yolculuk sırasında hava durumu gibi sıradan konulardan bahsetti, ancak kurbanların ailelerinin mahkeme sırasında verdiği ifadeler radyoda yayınlandığında ağlamaya başladı. Şu anda kendi güvenliği için hücre hapsinde tutuluyor (hücresinden günde bir saat egzersiz ve haftada üç kez duş için çıkabiliyor). Muhtemelen hiçbir zaman koğuşa alınmayacak. 2006'dan itibaren, televizyon ve radyoya erişmesine, dergileri okumasına ve iyi davranışlar sergilediği için diğer ayrıcalıklara sahip olmasına izin verildi.[79][80]

Sonraki araştırmalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rader'in tutuklanmasının ardından Wichita, Park City ve çevresindeki birkaç şehirdeki yerel polis, eyalet polisi ve FBI işbirliği ile çözülememiş vakaları inceledi. Özellikle Kansas'ta idam cezasının yeniden uygulanmaya başlandığı 1994'ten sonraki vakaları incelediler. Nebraska, Missouri, Colorado, Oklahoma ve Teksas gibi çevre eyaletlerdeki polisler Rader'ın tarzına benzeyen çözülememiş vakaları da araştırdı. FBI ve Rader'ın eskiden çalıştığı yerlerdeki yerel kolluk kuvvetleri Rader'ın orada bulunduğu süre boyunca çözülememiş vakaları kontrol etti.

Kapsamlı soruşturmalardan sonra, bu kurumların hiçbiri Rader'a atfedilebilecek başka cinayetler bulamadı ve Rader'ın işlemediği herhangi bir cinayeti şöhret için üstelenebileceği şüpheleri doğrulandı. Bilinen on cinayet dışında Rader'ın işlediği başka cinayet olmadığına inanılıyor, ancak Wichita polisi Rader'ın diğer potansiyel kurbanları takip edip araştırdığından oldukça emin. Örneğin bu kurbanlardan birinin evinin yakınlarında inşaat ve yol ekipleri çalıştığı için Rader saldırmaktan vazgeçmişti. Rader polis sorgusunda "çok şanslı insanlar var" dedi; yani farklı kurbanlar için çeşitli düzeylerde cinayet planları geliştirdiğini ima etti.[16]

Robert Mendoza'nın değerlendirmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Massachusettsli psikolog Robert Mendoza, Rader'ın mahkeme tarafından atanan avukatları tarafından Rader'ın psikolojik değerlendirmesini yapmak ve delilik temelli bir savunmanın mümkün olup olmadığını belirlemek için tutuldu. Rader 27 Haziran 2005'te suçlu olduğunu kabul ettikten sonra psikologla görüştü. Mendoza, Rader'e narsisistik, antisosyal ve obsesif-kompulsif kişilik bozuklukları tanısı koydu: Rader'ın görkemli bir benlik duygusu vardı, "özel" olduğuna ve bu nedenle özel tedaviyi hak ettiğine inanıyordu; dikkat ve hayranlık için patolojik bir ihtiyacı, katı bir düzen sağlama ve bunu koruma saplantısı ve kurbanlarına karşı empati besleme eksikliği vardı.[81]

NBC, Rader'ın psikologla yaptığı görüşmenin televizyonda yayımlanabileceğini bildiğini iddia etti, ancak Sedgwick County Şerif Ofisi bu iddiayı yalanladı. Rader cezasının açıklandığı celsede psikologla yaptığı görüşmeden bahsetti. 25 Ekim 2005'te Kansas Başsavcısı, Cambridge Forensic Consultants, LLC'nin ortaklarından Mendoza ve Tali Waters'a sözleşmenin ihlali nedeniyle dava açtı. İkilinin Rader'ın savunmasına katılarak elde ettikleri bilgilerden maddi çıkar sağlamaya çalıştığını iddia etti. 10 Mayıs 2007 tarihinde, Mendoza suç işlediğini kabul etmedi ama 30.000 $ ceza ödemek üzere savcılıkla uzlaşmaya vardı.[82]

Kurbanlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ad Cinsiyet Yaş Ölüm tarihi Ölüm yeri Ölüm nedeni Kullanılan Silah
Joseph Otero E 39 15 Ocak 1974 Kuzey Edgemoor Caddesi, No 803, Wichita Boğulma Naylon poşet
Julia Maria Otero K 33 Boğulma İp
Joseph Otero, Jr. E 9 Boğulma Naylon poşet
Josephine Otero K 11 Asılma İp
Kathryn Doreen Bright K 21 4 Nisan 1974 13. Doğu Sokağı, No 3217, Wichita
Wesley Tıp Merkezi'nde öldü. 		Karın bölgesinden üç kez bıçaklandı[83] Bıçak
Shirley Ruth Vian Relford K 24 17 Mart 1977 Güney Hydraulic Sokağı, No 1311, Wichita Boğulma İp
Nancy Jo Fox K 25 8 Aralık 1977 Güney Pershing Caddesi, No 843, Wichita Boğulma Kemer
Marine Wallace Hedge K 53 27 Nisan 1985 uzey Independance Caddesi, No 6254, Park City Boğulma El
Vicki Lynn Wegerle K 28 16 Eylül 1986 13. Batı Sokağı, No 2404, Wichita Boğulma Naylon çorap
Dolores Earline Johnson Davis K 62 19 Ocak 1991 Kuzey Hillside Caddesi, No 6226, Wichita Boğulma Külotlu çorap

Medyada BTK

[değiştir | kaynağı değiştir]

Adli psikolog Katherine Ramsland, Rader'la beş yıllık yazışmalarından derlediği Confession of a Serial Killer kitabını yazdı.[84]

Korku yazarı Stephen King, romanı A Good Marriage ve bu romandan uyarlanan aynı adlı filmde BTK katilinden esinlendiğini söyledi.[85]

Yazar Thomas Harris, 1981 yılında yazdığı romanı Red Dragon'daki Francis Dolarhyde karakterinin kısmen o zaman kimliği belli olmayan BTK Katili'ne dayandığını söyledi.[86]

2005 yapımı TV filmi The Hunt for the BTK Killer, olayı cinayetler üstüne 31 yıl boyunca çalışan Wichita dedektiflerinin açısından anlattı. Rader, Gregg Henry tarafından canlandırıldı.[87]

Criminal Minds dizisinin 1. sezon 15. bölümü (2006) Rader'ın işlediği cinayetlere dayanmaktadır.[88][89]

Dennis Rader'in hikâyesi Michael Feifer tarafından yazılan ve yönetilen ve başrolde Kane Hodder'ın oynadığı 2008 yapımı B.T.K. filminde işlendi.[90]

Müzisyen Steven Wilson 2011 yılında Grace for Drowning adlı albümünde Rader'in hikâyesinden esinlenerek "Raider II" adlı bir şarkı yazdı.[91]

Rader, Netflix dizisi Mindhunter'daki bir karakterdir. Birinci ve ikinci sezon boyunca Park City, Kansas ve çevresindeki sahnelerde yer alır. (Karakter "ADT çalışanı" olarak adlandırılsa da, Almanca dublajda özellikle "Dennis Rader" olarak geçiyor.)[92][93]

"Cold Case Files" podcast'i cinayetlerin hikâyeleri ve Rader'ın tutuklanmasıyla sonuçlanan süreç hakkında bir seri yayımladı. Seri 5 Aralık 2017'de "BTK'yı Bulmak" adlı bölümle bitti.

2018 yapımı The Clovehitch Killer filmi, Rader'ın hikâyesine dayanmaktadır.[94]

2019'da çekilen "BTK: A Killer Among Us" programı, Dennis Rader'in tutuklanmasına yol açan 30 yıllık soruşturmanın detaylarını içeriyordu. Program ilk defa 17 Şubat 2019'da Investigation Discovery kanalında yayımlandı.

2019'da Rader'in kızı Kerri Rawson, A Serial Killer's Daughter: My Story of Faith, Love and Overcoming kitabını yayınladı. Kitapta babasının yanında büyümesini ve tutuklanmasından sonra babasının katil olduğu gerçeğiyle yüzleşmesini anlattı.[95]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Criminology: Theories, Patterns, and Typologies. Boston, Massachusetts: Cengage Learning. 19 Ocak 2012. s. 353. ISBN 978-1-133-71052-3. 28 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  2. ^ Secret History: The Story of Cryptology. Boca Raton, Florida: CRC Press. 25 Mart 2013. s. 17. ISBN 978-1-4665-6186-1. 27 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  3. ^ Serial Murderers and Their Victims. Boston, Massachusetts: Cengage Learning. 2012. s. 254. ISBN 978-1-285-40168-3. 20 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  4. ^ Ramsland, pg. 39
  5. ^ "Who is Dennis Rader aka the BTK serial killer?". Wichita Eagle (İngilizce). Wichita, Kansas: McClatchy. 2 Şubat 2019. 9 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2019. 
  6. ^ a b "BTK serial killer Dennis Rader said 'a demon within me' made him murder". Fox News. New York City: News Corp. 4 Eylül 2018. 5 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019 – news.au.com vasıtasıyla. 
  7. ^ Murphy (12 Eylül 2016). "BTK Serial Killer: What We Learned From Confessional New Book". Rolling Stone. New York City: Wenner Media LLC. 9 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2019. 
  8. ^ "Sexually Sadistic Homicide Offenders". Homicide: A Forensic Psychology Textbook. Boca Raton, Florida: CRC Press. 2016. s. 138. ISBN 978-1315370019. 
  9. ^ "Profile of a Serial Killer: Dennis Rader, the BTK Strangler". Owlcation. Lafayette, Indiana: Purdue University. 8 Mart 2017. 2 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2020. 
  10. ^ Confession of a Serial Killer: The Untold Story of Dennis Rader, the BTK Killer. Lebanon, New Hampshire: University Press of New England. 2016. s. 131. ISBN 978-1611689730. 
  11. ^ "The Creepy Bondage Selfies The BTK Took In Between His Murders". Oxygen. New York City: NBCUniversal. 31 Ağustos 2018. 4 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019. 
  12. ^ Sylvester (14 Mart 2007). "Investigators tell of grisly crimes, Rader's delight". The Wichita Eagle. 19 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2019. 
  13. ^ a b "A Double Life: Dennis Rader lived quietly while killing 10" (PDF). The Wichita Eagle. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  14. ^ a b c d "Criminal Profile: Dennis Lynn Rader". Investigation Discovery. Discovery Communications. 31 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  15. ^ a b "Raders' divorce granted". The Wichita Eagle. 27 Mart 2012. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  16. ^ a b Bind, Torture, Kill: The Inside Story of BTK, the Serial Killer Next Door. New York City: HarperCollins. 27 Mayıs 2008. ISBN 978-0-06-137395-4. 29 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  17. ^ Twiddy (3 Ocak 2005). "BTK Suspect's Career in Security Probed". Associated Press. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014 – HighBeam Research vasıtasıyla. 
  18. ^ a b c Erotophonophilia: Investigating Lust Murder. Amherst, New York: Cambria Press. 18 Mayıs 2010. ss. 157, 173. ISBN 978-1-62196-929-7. 29 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  19. ^ Buselt (3 Mart 2005). "Park City Council dismisses Rader". The Wichita Eagle. 5 Mart 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015. 
  20. ^ "Neighbor: I Watched BTK Suspect Shoot Dog". ABC News. 27 Şubat 2005. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  21. ^ Meadows (21 Mart 2005). "The BTK Case: the Killer Unmasked?". People. 63 (11). New York City: Meredith Corporation. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. The trait served Rader well in his next job, as a compliance officer for Park City, a Wichita suburb—but his nit-picking won him few friends. 
  22. ^ Romano (6 Mart 2005). "BTK suspect remembered as control freak/Neighbor calls Rader 'coward' who intimidated single women". San Francisco Chronicle. San Francisco, California: Hearst Corporation. 15 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2019. 
  23. ^ Interview with Misty King; A&E Documentary Special—The BTK Killer Speaks
  24. ^ "People at CLC – Christ Lutheran Church – Wichita, Kansas". 6 Şubat 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2020. 
  25. ^ "BTK killer's wife granted an emergency divorce". NBC News. Associated Press. 27 Temmuz 2005. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  26. ^ Potter (11 Mayıs 2013). "Charlie Otero finds peace, stability nearly 40 years after BTK murders". Wichita Eagle. 1 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2018. 
  27. ^ a b c d e "CNN.com – BTK: 'I took her to the basement and...hung her'". CNN. 27 Haziran 2005. 7 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2018. 
  28. ^ Finger, Stan (2 Temmuz 2005). "Victim's family files suit against Rader". The Wichita Eagle. Wichita, Kansas: McClatchy. 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  29. ^ Crowe, Robert (2 Mart 2005). "BTK arrest relieves victim now in Livingston". Chron (İngilizce). 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  30. ^ "CNN.com - Son of BTK victim still haunted". www.cnn.com. 2 Mart 2005. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  31. ^ "BTK Shares Bone-Chilling Nancy Fox Murder Details in Confession of a Serial Killer Clip". E! News. 29 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2023. 
  32. ^ "Transcription of poem "Oh! Death to Nancy"" (PDF). www.wichita.gov. City of Wichita. 3 Haziran 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2011. 
  33. ^ Inside the Mind of BTK: The True Story Behind the Thirty-Year Hunt for the Notorious Wichita Serial Killer. Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons. 3 Kasım 2008. s. 83. ISBN 978-0-470-43768-1. 24 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  34. ^ "City's 'BTK Strangler' claims he's killed 7". Wichita Eagle. Wichita, Kansas: McClatchy. 11 Şubat 1978. 18 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019 – Kansas.com vasıtasıyla. 
  35. ^ "The BTK Story – More Clues Revealed". Crime Library. 29 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2008. 
  36. ^ "BTK took body to church, says investigator". CNN. Atlanta, Georgia: Turner Broadcasting Systems. 18 Ağustos 2005. 2 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2019. 
  37. ^ a b A&E Documentary Special: The BTK Killer Speaks
  38. ^ Sex-Related Homicide and Death Investigation: Practical and Clinical Perspectives. Boca Raton. Florida: CRC Press. 2010. s. 628. ISBN 978-1-4398-2656-0. 
  39. ^ Hollingsworth, Heather; Ballentine, Summer (23 Ağustos 2023). "Oklahoma authorities name the BTK killer as the 'prime suspect' in at least two unsolved cases". Associated Press News (İngilizce). 24 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  40. ^ "Cynthia Dawn Kinney" (İngilizce). The Charley Project. 10 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  41. ^ "Cynthia Dawn Kinney" (İngilizce). Oklahoma Cold Cases. 28 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  42. ^ "Authorities search BTK serial killer's former property in connection with 1976 missing person case and other unsolved cases" (İngilizce). CNN. 23 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  43. ^ Killman, Curtis (10 Eylül 2023). "Sheriff details investigation into BTK killer as suspect in Oklahoma girl's disappearance". Tulsa World (İngilizce). 12 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2023. 
  44. ^ "Finding 'Grace': Murder, DNA and ancestry" (İngilizce). BBC. 16 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  45. ^ "784UFMO - Unidentified Female" (İngilizce). The Doe Network. 6 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  46. ^ "Cold Case Getting New Looks" (İngilizce). McDonald County Press. 22 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  47. ^ "The Shawna Beth Garber Cold Case: Could There Be a BTK Connection?" (İngilizce). Medium. 28 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  48. ^ "Why police believe serial killer BTK could be behind two unsolved cases". Australian Broadcasting Corporation (İngilizce). ABC News. 24 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2023. 
  49. ^ a b "BTK Strangler resurfaces after 25 years". The Scotsman. 28 Mart 2004. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  50. ^ "'BTK' serial killer caught". The Age. 27 Şubat 2005. 28 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  51. ^ "Police destroy 1,326 DNA samples taken in BTK investigation". USA Today. 31 Mayıs 2006. 16 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2010. 
  52. ^ Unholy Messenger: The Life and Crimes of the BTK Serial Killer. Simon & Schuster. 27 Mart 2007. ss. 115-116. ISBN 978-1-4165-3154-8. 24 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  53. ^ a b Potter (10 Temmuz 2005). "After 31 years and 10 deaths pieces fall in place". The Wichita Eagle. 29 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015. 
  54. ^ Criminalistics: Forensic Science, Crime, and Terrorism. Jones & Bartlett Publishers. 2013. s. 417. ISBN 978-1-4496-9180-6. 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  55. ^ a b "Cops Make Arrest in BTK Probe". Fox News. New York City: News Corp. 27 Şubat 2005. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  56. ^ a b "Camp novel crops up in the BTK case". johnsandford.org, attributed to "StarTribune". 3 Mart 2005. 9 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2008. 
  57. ^ Criminalistics: Forensic Science, Crime, and Terrorism. Jones & Bartlett Publishers. 15 Kasım 2013. s. 417. ISBN 978-1-4496-9180-6. 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015. 
  58. ^ "BTK Kansas Serial Killer – Full BTK Story". Crime Library. 15 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2020. 
  59. ^ Potter (14 Mart 2007). "Police tell details of BTK hunt". The Wichita Eagle. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2012. 
  60. ^ Potter (10 Temmuz 2005). "Policeman details capture of BTK killer". Lawrence Journal-World. 29 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2014. 
  61. ^ Nakashima (21 Nisan 2008). "From DNA of Family, a Tool to Make Arrests". The Washington Post. 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015. 
  62. ^ True Stories of Censorship Battles in America's Libraries. American Library Association. 2012. s. 133. ISBN 978-0-8389-1130-3. 24 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  63. ^ Magnus (24 Ağustos 2005). "31 years of the BTK killer". MSNBC. 26 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2015. 
  64. ^ Extreme Killing: Understanding Serial and Mass Murder. Thousand Oaks, California: SAGE Publications. 14 Mart 2011. s. 11. ISBN 978-1-4129-8031-9. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2014. 
  65. ^ "CNN.com – Report: Daughter of BTK suspect alerted police – Apr 19, 2005". CNN. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2015. 
  66. ^ Samuelson (27 Şubat 2005). "Wichita police: 'BTK is arrested'". Lawrence Journal-World. Lawrence, Kansas: Ogden Newspapers Inc. 22 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  67. ^ "BTK Serial Killer Suspect's Charges – State of Kansas v. Dennis Rader (page 6)". findlaw.com. 28 Şubat 2005. 16 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  68. ^ "'BTK' Serial Killer in Custody, Claims Police". St. Petersburg Times. 1 Mart 2005. 9 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  69. ^ "BTK Suspect Said to Confess to 6 Slayings". USA Today. Associated Press. 27 Şubat 2005. 27 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  70. ^ Finger (6 Mart 2005). "Rader has admitted to killings, daily says". Deseret News. Salt Lake City, Utah: Deseret News Company. 8 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  71. ^ "Victim's brother describes killing linked to BTK". CNN. 2 Mart 2005. 10 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  72. ^ Strongin (5 Mayıs 2005). "Families of BTK victims prepare to wait". Wichita Eagle. Wichita, Kansas. 21 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2018. 
  73. ^ "Anger, Relief Over BTK Confessions". CBS News. 28 Haziran 2005. 6 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  74. ^ Hansen (21 Nisan 2006). "How the Cops Caught BTK". ABA Journal. American Bar Association. 21 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015. 
  75. ^ "US Serial Killer pleads guilty to ten murders". The World Today. 28 Haziran 2005. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015. 
  76. ^ a b "BTK killer sentenced to 10 consecutive life terms". WHO-TV (AP). 19 Ağustos 2005. 9 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2007. 
  77. ^ "Psychopathy and the Will to Power: Ted Bundy and Dennis Rader". Serial Killers – Philosophy for Everyone: Being and Killing. Oxford, England: Blackwell Publishing. 2010. ss. 198-99. ISBN 978-1444341409. For most people, emotional words and scenes lead to heightened activity in the amygdala as the emotional sense of the situation overcomes them, often shutting down higher functions. For psychopaths, the amygdala responds less powerfully to the same items and when it does respond it does so in step with higher cortical activity. The cortex is the brain area associated with rational thought and interpretive functions. So, psychopaths presented with an emotional stimulus have to think about its meaning and rationally make sense of it in order to parse their response. They do not feel the effects of others' fear, sadness, or pain, so they have to work to interpret their environment.
    This characteristic appears clearly in the allocution of Dennis Rader, the BTK Killer. Standing in court before the judge, the victims' families, and the assembled press, Rader listened as the judge read out the details of his offenses. Without blinking an eye, Rader stopped the judge at several junctures to correct some minor detail. Unmoved by the enormity of his crimes or the responses of the people gathered there, Rader makes almost casual responses to the facts in the case; at one point making mouth noises as he sought a precise fact. This is a man who cannot even begin to appreciate the impact he had on others.     
  78. ^ Coates (19 Ağustos 2005). "Rader Gets 175 Years For BTK Slayings". The Washington Post. Washington, DC: Nash Holdings, Inc. 24 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2009. 
  79. ^ a b "Dennis Rader's listing on the Kansas Department of Corrections Kansas Adult Supervised Population Electronic Repository site". 25 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008. 
  80. ^ Vries (24 Nisan 2006). "BTK Killer Gets Extra Jail Perks". CBS News. 25 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2018. 
  81. ^ Ramsland, pg. 217-18
  82. ^ "BTK Psychologist to Pay State". WIBW. Associated Press. 10 Mayıs 2007. 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015. 
  83. ^ Robert Beattie Nightmare in Wichita: The Hunt for the BTK Strangler. 12 Kasım 2014. s. 47. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  84. ^ Ramsland, pg. 1
  85. ^ Wenzl (26 Eylül 2014). "Daughter of Wichita serial killer BTK: Stephen King 'exploiting my father's 10 victims'". Kansas City Star. Kansas City, Missouri: McClatchy. 17 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2015. 
  86. ^ Nightmare in Wichita. New York City: Penguin Books. 2005. ISBN 0-451-21738-1. 
  87. ^ Lowry (6 Ekim 2005). "The Hunt for the BTK Killer". Variety. Los Angeles, California: Penske Media Corporation. 3 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2017. 
  88. ^ Ramsland, Katherine. The Forensic Psychology of Criminal Minds, Penguin, 2010. p. 36.
  89. ^ La Jeunesse, Marilyn. "11 episodes of ‘Criminal Minds’ that were likely inspired by real-life crimes 8 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.," Business Insider, 1 March 2019.
  90. ^ "B.T.K". IMDb. 9 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2018. 
  91. ^ "The Raven that Refused to Sing – Concert Review". 9 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2015. 
  92. ^ Leiker (16 Ekim 2017). "That creepy ADT guy on 'Mindhunter'? He's based on a Kansas serial killer". The Wichita Eagle. Wichita, Kansas. 27 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2017. 
  93. ^ Robinson (17 Ekim 2017). "Mindhunter: Who is the ADT Killer from Kansas?". Vanity Fair. New York City: Condé Nast. 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2017. 
  94. ^ "Is 'The Clovehitch Killer' based on real events?". metro.us. London, England: DMG Media. 13 Kasım 2018. 8 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2019. 
  95. ^ A Serial Killer's Daughter: My Story of Faith, Love, and Overcoming. Edinburgh, Scotland: Thomas Nelson. 2019. ISBN 978-1400201761. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dennis_Rader&oldid=33651571" sayfasından alınmıştır