Gil Scott-Heron
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Gilbert Scott-Heron (1 Nisan 1949 - 27 Mayıs 2011)[1] Amerikalı bir caz şairi, şarkıcısı,[2] müzisyeni ve yazarıydı, öncelikle 1970'ler ve 1980'lerde sözlü icracı olarak yaptığı çalışmalarla tanınırdı. Müzisyen Brian Jackson ile ortak çabaları, Scott-Heron tarafından hem rap hem de melismatik vokal tarzlarında sunulan, zamanın sosyal ve politik meseleleriyle ilgili lirik içeriğin yanı sıra caz, blues ve soul'un müzikal bir füzyonunu içeriyordu. Kendisinden "bluesolog" olarak bahsetti,[3] bu kendi terimiyle "blues'un kökeniyle ilgilenen bir bilim adamı" anlamına geliyordu.[note 1][4] Bir caz-soul ritmi üzerinden söylenen "The Revolution Will Not Be Televised" adlı şiiri, hip hop müziği üzerinde büyük bir etki olarak kabul edilir.[5]
Müziği, özellikle 1970'lerin başında Amerika'da Pieces of a Man ve Winter in America albümlerinde, hip hop ve neo soul gibi daha sonraki Afro-Amerikan müzik türlerini etkiledi ve bunların habercisi oldu. Kayıt çalışması, özellikle "The Revolution Will Not Be Televised" için çok olumlu eleştiriler aldı.[6] AllMusic'ten John Bush, onu "rap müziğinin en önemli atalarından biri" olarak nitelendirdi ve "agresif, saçma sapan sokak şiirinin bir zeki rapçiler lejyonuna ilham verdiğini ve ilgi çekici şarkı yazma becerilerinin çizelgeleri daha sonra kariyerinde onu R&B'ye yerleştirdiğini" belirtti.[7]
Scott-Heron, ölümüne kadar aktif kaldı ve 2010'da 16 yıl aradan sonra I'm New Here adlı ilk yeni albümünü çıkardı. Ölümüne kadar yıllardır üzerinde çalıştığı anı kitabı The Last Holiday, ölümünden sonra Ocak 2012'de yayınlandı.[8][9] Scott-Heron, 2012'de ölümünden sonra Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü aldı. 24 Eylül 2016'da National Mall'da resmen açılan Ulusal Afro-Amerikan Tarihi ve Kültürü Müzesi'ndeki (NMAAHC) ve bir NMAAHC yayını olan Dream a World Anew'deki sergilere dahil edilmiştir.[10] 2021'de Scott-Heron, Erken Etki Ödülü'nün sahibi olarak Rock and Roll Onur Listesi'ne alındı.[11]
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Onstage at the Black Wax Club in Washington, D.C. in 1982, Scott-Heron cited Harlem Renaissance writers Langston Hughes, Sterling Brown, Jean Toomer, Countee Cullen and Claude McKay as among those who had "taken the blues as a poetry form" in the 1920s and "fine-tuned it" into a "remarkable art form".
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Tyler-Ameen, Daoud (27 Mayıs 2011). "Gil Scott-Heron, Poet And Musician, Has Died". NPR. 9 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2018.
- ^ Preston, Rohan B. (20 Eylül 1994). "Scott-Heron's Jazz Poetry Rich In Soul". The Chicago Tribune. 7 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2011.
- ^ Sisario, Ben (28 Mayıs 2011). "Gil Scott-Heron, Voice of Black Protest Culture, Dies at 62". The New York Times. 30 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2011.
- ^ Gil Scott-Heron in a live performance in 1982 with the Amnesia Express at the Black Wax Club, Washington, D.C. Black Wax (DVD). Directed by Robert Mugge.
- ^ Sharrock, David (28 Mayıs 2011). "Gil Scott-Heron: music world pays tribute to the 'Godfather of Rap'". The Guardian (İngilizce). 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi;Azpiriisimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi;aisimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Garner, Dwight (9 Ocak 2012). "'The Last Holiday: A Memoir' by Gil Scott-Heron – Review". The New York Times. 21 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2017.
- ^ Scott-Heron, Gil (8 Ocak 2012). "How Gil Scott-Heron and Stevie Wonder set up Martin Luther King Day". The Guardian. Londra. 11 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2016.
- ^ gilscottherononline.com
- ^ Limbong, Andrew (12 Mayıs 2021). "Tina Turner, Jay-Z, Foo Fighters Among Those Inducted Into Rock & Roll Hall Of Fame". NPR (İngilizce). 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021.
