Lübnan kültürü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Lübnan kültürü, Lübnan'daki çeşitli etnik gruplar ve ülke dışına göç edenler arasında etkin olan kültürdür.

Dil[değiştir | kaynağı değiştir]

Resmi dili Arapçadır. Diğer konuşulan diller ise Fransızca, Ermenice ve İngilizcedir.

Müzik[değiştir | kaynağı değiştir]

Lübnan'ın dünya çapında en çok dinlenen sanatçısı Fairuz'dur. Ortadoğu'nun ünlü sanatçılarının önemli bir kısmı Lübnanlıdır.

Najwa Karam ve Assi Hellani daha çok yöresel müzik yaparlar. Buna Jabali (dağlardan gelme) denir. Lübnanlı diğer ünlü sanatçılar: Necva Kerem, Nensi Acram, Elissa, Myriam Fares, Hayfa Vehbi, Ragheb Alame, Wael Kfoury, Nawal Al Zoghbi, Carole Samaha, Julia Boutros, Mervan Huri, Waleed Tawfeek, Amal Hijazi ve Majida El Roumi.

Lübnan diasporası[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıllardır süren yoğun göçler sonunda Lübnan'ın ülke nüfusundan çok daha fazla Lübnanlı ülke dışında yaşamaktadır. Bu durum Lübnan kültürünün dünya üzerinde tanınmışlığını arttırmaktadır.

Ülke Tahmini nüfus İngilizce Wikipedia'daki ülke maddesi Lübnan kökenli kişilerin listesi
 Brezilya 7,000,000 Brezilya'daki Lübnanlılar Brezilya'daki Lübnanlıların listesi
 ABD 3,300,000 ABD'deki Lübnanlılar ABD'deki Lübnanlıların listesi
 Arjantin 1,200,000 Arjantin'deki Araplar Arjantin'deki Lübnanlıların listesi
 Meksika 400,000 Meksika'daki Araplar Meksika'daki Lübnanlıların listesi
 Avustralya 400,000 Avustralya'daki Lübnanlılar Avustralya'daki Lübnanlıların listesi
 Venezuela 340,000 Venezuela'daki Araplar Venezuela'daki Lübnanlıların listesi
 Kanada 180,000 Kanada'daki Lübnanlılar Kanada'daki Lübnanlıların listesi
 Kolombiya 125,000 Kolombiya'daki Araplar Kolombiya'daki Lübnanlıların listesi
 Suudi Arabistan 120,000
 Ekvador 100,000 Ekvador'daki Lübnanlılar Ekvador'daki Lübnanlıların listesi
Körfez ülkeleri 100,000
 Birleşik Krallık 90,000 Birleşik Krallık'taki Lübnanlılar Birleşik Krallık'taki Lübnanlıların listesi
 Uruguay 55,000 Uruguay'daki Lübnanlılar Uruguay'daki Lübnanlıların listesi
 Fransa 50,000 Fransa'daki Lübnanlılar Fransa'daki Lübnanlıların listesi
 Almanya 50,000 Almanya'daki Lübnanlıların listesi
 Şili 30,000 Şili'deki Araplar Şili'deki Lübnanlıların listesi
 Yeni Zelanda 47,200
 Senegal 40,000 Senegal'deki Lübnanlıları
 Danimarka 23,500
 Kıbrıs Cumhuriyeti 20,000 Kıbrıs'taki Lübnanlıların listesi
 İspanya 14,500 İspanya'daki Lübnanlıların listesi
 Liberya 10,000
 Nijerya 10,000
 Sierra Leone 10,000 Sierra Leone'daki Lübnanlılar Sierra Leone'daki Lübnanlıların listesi
 Kuveyt 10,000
 Mısır 7,500
 Belçika 7,000
 Gana 6,700
  İsviçre 5,800
 Yunanistan 3,400
 İtalya 3,200
 Bulgaristan 3,000 Bulgaristan'daki Lübnanlılar Bulgaristan'daki Lübnanlıların listesi
 Jamaika 2,000 Jamaika'daki Lübnanlılar Jamaika'daki Lübnanlıların listesi
 Haiti 2,000 Haiti'deki Lübnanlıların listesi

Mutfak[değiştir | kaynağı değiştir]

Yoğurdun çok kullanıldığı, ilginç ürünleri olan Lübnan mutfağının tanınan ana yemekleri arasında Lebeniye (nohutlu yoğurt çorbası), kibbe lebeniye (içli köfteli biçimi), falafel (kızarmış soğanlı nohut ezmesi), maluf (fasulye ezmesi), ekşili yaprak sarma, baharatlı balık sayılabilir.

Daha da ünlü başlıca mezeleri humus, nar ekşili zahter salatası, semsek (labneli börek), tabuli (ince bulgurlu maydanoz salatası), hurma dolması, çiğ köfte (bulgurlu veya bulgursuz), zeytinli börek, pideli salata, Lübnan usulü cacık olarak sıralanabilir.[1]

Önemli tatlıları mamul ve pita arası künefedir.

Dini ve etnik yapı[değiştir | kaynağı değiştir]

Lübnan'daki dinler. (2008 tahmini)

Farklı din, mezhep ve etnik grupların varlığı, iki komşu ülke ile ilişkilerinin de katkısıyla uzun süren çekişmelere yol açmıştır. Sünni, Şii, Maruni Hristiyan, Ortodoks Yunan, Katolik Yunan, Dürzi'lerin yanında daha küçük oranlarda Musevi, Bahai, Mormon, Budist ve Hindular da vardır.[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Lübnan mutfağı". 28 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2010. 
  2. ^ Uluslararası din özgürlüğü raporu 2008 - Lübnan maddesi 20 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (erişim tarihi 14 Ocak 2010)