Anti-realizm
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Anti-realizm, analitik felsefede ilk olarak İngiliz filozof Michael Dummett tarafından dile getirilmiş, metafizik, matematik, semantik, bilimsel, ahlaki ve epistemik birçok varyantı kapsayan bir pozisyondur. Terim, Dummett'in "renksiz indirgemecilik" olarak gördüğü realizmin karşı argümanı olarak türetilmiştir.
Anti-realizmde bir önermenin doğruluğu, o önermenin "bağlam ilkesi" ya da "sezgisel mantık" gibi içsel mantık mekanizmalarıyla kanıtlanabilirliğine dayanır. Bu yaklaşım, önermelerin doğruluğunun dış dünyadaki tekabülüne dayandığı bağımsız gerçekliği savunan realizm görüşünün tam zıttıdır. Anti-realizme göre dış dünya hipotetiktir, var olarak kabul edilmez.