Ντάστιν Χόφμαν

Ντάστιν Χόφμαν
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Dustin Lee Hoffman (Αγγλικά)
Γέννηση	08 Αυγούστου 1937 (1937-08-08) (87 ετών) Λος Άντζελες[1]
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σπουδές	Κολλέγιο Santa Monica, Neighborhood Playhouse School of the Theatre και Los Angeles High School[2][3]
Ιδιότητα	ηθοποιός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός φωνής, καρατερίστας, ηθοποιός θεάτρου, παραγωγός ταινιών, παραγωγός θεάτρου, ηθοποιός τηλεόρασης[4] και τηλεοπτικός παρουσιαστής[5]
Σύζυγος	Λίζα Χόφμαν (από 1980) και Anne Byrne (έως 1980)
Τέκνα	Τζέικ Χόφμαν
Βραβεύσεις	Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, βραβείο Ντονόστια (2012), Βραβεία Annie, Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου (1979), Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου (1989), Παγκόσμιο θεατρικό βραβείο (1967)[6], Χρυσή Σφαίρα Σέσιλ Ντε Μιλ (1997), Βραβείο Κένεντι, AFI Life Achievement Award (1999), βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ ανδρικού ρόλου και Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1986)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ντάστιν Λι Χόφμαν (αγγλικά: Dustin Lee Hoffman‎‎), (8 Αυγούστου 1937) είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου, βραβευμένος 2 φορές με Όσκαρ, 5 φορές με Χρυσές Σφαίρες, 4 φορές με BAFTA και 2 φορές με Έμμυ.

Ο Χόφμαν γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, γιος της πιανίστα της τζαζ Λίλιαν Γκολντ και του διακοσμητή σκηνικών Χάρι Χόφμαν.^[7][8] Έχει έναν αδελφό, τον δικηγόρο και οικονομολόγο Ρόναλντ. Η οικογένεια τού Χόφμαν πιστεύει στον ιουδαϊσμό, όμως δεν έδωσαν στον ίδιο θρησκευτική ανατροφή.^[9]

Ο Χόφμαν στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έπαιξε σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και στο θέατρο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το 1966 ο νεαρός σκηνοθέτης Μάικ Νίκολς, που μόλις είχε λάβει υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;, τον επέλεξε για το ρόλο του Μπέντζαμιν Μπράντοκ στην ταινία Ο Πρωτάρης (το ρόλο είχαν ήδη απορρίψει ο Γουόρεν Μπίτι και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ). Για το ρόλο αυτό ο Χόφμαν βρέθηκε υποψήφιος για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ενώ ο Νίκολς πήρε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Παρότι ο Χόφμαν δεν κέρδισε το Όσκαρ, ο ρόλος αυτός τον έκανε γνωστό στο ευρύτερο κοινό. Επόμενος σημαντικός ρόλος του ήταν στον Ο Καουμπόι του Μεσονυχτίου, για τον οποίο βρίσκεται και πάλι υποψήφιος για Όσκαρ. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, η μόνη ταινία με το χαρακτηρισμό Χ-Rated (αυστηρώς ακατάλληλη) που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο.

Στο Μεγάλο Ανθρωπάκι υποδύεται τον χαρακτήρα Τζακ Κραμπ, από την εφηβεία μέχρι την ηλικία των 121 ετών, αποτελώντας έτσι προπομπό για παρόμοιες ταινίες, όπως το Φόρεστ Γκαμπ. Παρά τη θετική υποδοχή από τους κριτικούς, δεν βρίσκεται υποψήφιος για Όσκαρ. Στα Αδέσποτα Σκυλιά του Σαμ Πέκινπα ο Χόφμαν παρά τη θέλησή του, λόγω δέσμευσης με συμβόλαιο, υποδύεται τον Ντέιβιντ, έναν Αμερικανό που μετακομίζει με τη γυναίκα του σε χωριό της Αγγλίας και βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βία μερικών χωρικών. Η ταινία σόκαρε κοινό και κριτικούς με την γραφική αναπαράσταση σωματικής και σεξουαλικής βίας. Επόμενος σημαντικός ρόλος του στον Πεταλούδα, μαζί με τον Στιβ Μακουίν, σε μια ταινία ιδιαίτερα μεγάλου μήκους, η οποία μόνο στην Αμερική είχε κέρδη τέσσερις φορές πάνω από το κόστος της. Την τρίτη υποψηφιότητά του για Όσκαρ την κέρδισε υποδυόμενος τον αθυρόστομο κωμικό Λένι Μπρους στο Λένι ο Βρωμόστομος. Λιγότερο από δύο χρονιά μετά το σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, ο Χόφμαν υποδύεται τον δημοσιογράφο της Ουάσινγκτον Ποστ Καρλ Μπέρνσταϊν στην ταινία του Άλαν Πάκουλα Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου, η οποία εξιστορεί τα γεγονότα που οδήγησαν στην αποκάλυψη του σκανδάλου. Η ταινία βρέθηκε υποψήφια για οκτώ Όσκαρ, όχι όμως και ο Χόφμαν. Το πρώτο Όσκαρ ήρθε για το Χόφμαν με το ρόλο του Τεντ Κράμερ στην ταινία Κράμερ εναντίον Κράμερ όπου μαζί με την Μέριλ Στριπ υποδύονται ένα ζευγάρι που χωρίζει, αναγκάζοντας τον σύζυγο να μεγαλώσει μόνος του το γιο τους, ισορροπώντας αυτό το καθήκον με την επαγγελματική του καριέρα στη διαφήμιση. Η ταινία κέρδισε επίσης Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας (Ρόμπερτ Μπέντον) και Β' Γυναικείου Ρόλου (Μέριλ Στριπ).

Στο Τούτσι του Σίντνεϊ Πόλακ, όπου συμπρωταγωνίστησε με τη Τζέσικα Λανγκ, ο Χόφμαν υποδύθηκε τον Μάικλ Ντόρσεϊ, έναν νεαρό άνεργο ηθοποιό ο οποίος αναγκάζεται να προσποιηθεί ότι είναι γυναίκα, προκειμένου να κερδίσει αντίστοιχο ρόλο σε σαπουνόπερα. Το Τούτσι κέρδισε δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσα στις οποίες και Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Χόφμαν. Η ταινία είναι διαβόητη για τις διαμάχες μεταξύ Χόφμαν και Πόλακ, οι οποίες μεταφέρθηκαν και επί σκηνής όταν ο Χόφμαν έπεισε τον Πόλακ να υποδυθεί τον ατζέντη του χαρακτήρα του. Ο Πόλακ αργότερα απέδωσε σε αυτή την ταινία και στον Χόφμαν το ξεκίνημα της δεύτερης καριέρας του, πέρα από σκηνοθέτης και ως ηθοποιός. Στη συνέχεια ο Χόφμαν κάνει προσωρινή στροφή στην τηλεόραση με τον Θάνατο του Εμποράκου, για τον οποίο κέρδισε βραβείο Emmy το 1985. Για την ίδια ερμηνεία κέρδισε αργότερα και Χρυσή Σφαίρα. Μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες του ήταν το Ιστάρ, ταινία που βρέθηκε υποψήφια για τρία Χρυσά Βατόμουρα. Ακολουθεί ο Άνθρωπος της Βροχής του Μπάρι Λέβινσον, που καταγράφει την επανένωση δύο αδερφών μετά το θάνατο του πατέρα τους. Η απάθεια που έπρεπε να επιδεικνύει ο Χόφμαν για τις ανάγκες του ρόλου του έκανε επιτακτική την προσεκτική προετοιμασία της ταινίας, ώστε να γίνει αντιληπτή η εσωτερική μεταμόρφωση του αδερφού του, που υποδύθηκε ο Τομ Κρουζ. Γι' αυτό το λόγο οι δύο ηθοποιοί εργάστηκαν επί δύο χρόνια με τον Λέβινσον, προετοιμάζοντας το τελικό αποτέλεσμα. Η ερμηνεία του Χόφμαν ως Ρέιμοντ Μπάμπιτ του απέφερε το δεύτερό του Όσκαρ, ενώ η ταινία κέρδισε τρία ακόμα (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου).

Κατά τη δεκαετία του 1990 ο Χόφμαν εμφανίστηκε σε πολλές ακριβές παραγωγές μεγάλων στούντιο. Υποδύθηκε τον Μάμπλς στο σχετικά αποτυχημένο Ντικ Τρέισι του Γουόρεν Μπίτι^[10], ενώ άλλη μια αποτυχία τον περίμενε με το Μπίλι Μπάθγκεϊτ του Ρόμπερτ Μπέντον (Κράμερ εναντίον Κράμερ). Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, υποδυόμενος τον Κάπτεν Χουκ στο Χουκ, το οποίο αποδείχτηκε μεγάλη εμπορική επιτυχία, ενώ ο Χόφμαν απέσπασε και υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Συνεργάστηκε ξανά με τον Μπάρι Λέβινσον στο Sleepers, το οποίο είχε καλή υποδοχή από κοινό και κριτικούς και λίγο αργότερα πρωταγωνιστεί με τον Τζον Τραβόλτα στο Mad City του Κώστα Γαβρά, το οποίο αποδεικνύεται εμπορική και καλλιτεχνική αποτυχία. Η 7η υποψηφιότητα του Χόφμαν έρχεται με το ρόλο του Ρόμπερτ Έβανς στην ταινία Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος, την τρίτη συνεργασία του με τον Μπάρι Λέβινσον, ενώ συμπρωταγωνιστής του είναι ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ταινία γυρίστηκε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Ο Χόφμαν συνεργάζεται και πάλι με τον Λέβινσον στην Σφαίρα, μια ταινία επιστημονικής φαντασίας η οποία απέτυχε οικτρά σε κοινό και κριτικούς, με κέρδη στις ΗΠΑ χαμηλότερα και από το μισό του κόστους της.

Το έργο του Χόφμαν στη δεκαετία του 2000 συνίσταται κυρίως από δεύτερους ρόλους σε ταινίες των μεγάλων στούντιο. Κάτω από την σκηνοθεσία του Τζέιμς Φόλι (Γκλενγκάρι Γκλεν Ρος: Οικόπεδα με θέα), συμπρωταγωνιστεί με τους Έντουαρντ Μπερνς, Άντι Γκαρσία και Ρέιτσελ Βάις στο Άκρως Εμπιστευτικό, υποδυόμενος τον αρχιμαφιόζο Γουίνστον Κινγκ. Πρωταγωνιστεί για πρώτη φορά μαζί με τον, επί 50 χρόνια φίλο του, Τζιν Χάκμαν στην ταινία Ένορκοι, το οποίο αποτελεί μεταφορά στην οθόνη του ομώνυμου μπεστ σέλερ του Τζον Γκρίσαμ. Παρότι η ταινία δέχτηκε καλές κριτικές, δεν ήταν εμπορική επιτυχία. Στο Το Νόημα της Ζωής και πώς να το χάσετε υποδύεται τον Μπέρναρντ, έναν υπαρξιστικό ιδιωτικό ντετέκτιβ. Η ταινία απέτυχε εμπορικά και δέχθηκε ανάμικτες κριτικές, όμως έγινε τελικά καλτ επιτυχία. Με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο βρέθηκε να συνεργάζεται στο Πεθερικά της συμφοράς, συνέχεια της Γαμπρός της Συμφοράς. Η ταινία, με βασικό πρωταγωνιστή το Μπεν Στίλερ, αποδείχθηκε μεγάλη οικονομική επιτυχία και ο Χόφμαν κέρδισε το βραβείο του MTV για καλύτερη κωμική ερμηνεία. Το Φεβρουάριο του 2009 τιμήθηκε με τιμητικό βραβείο Σεζάρ για το σύνολο του έργου του.

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ντάστιν Χόφμαν

• Ο Ντάστιν Χόφμαν στην IMDb