Koperszadzki Przechód
Koperszadzki Przechód wśród podpisanych obiektów | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°13′30,0″N 20°12′47,1″E/49,225000 20,213083 |
Koperszadzki Przechód (słow. Biely priechod[1]) – wybitna przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w grani głównej Tatr. Znajduje się w Koperszadzkiej Grani, północno-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Białą Kopę na południowym zachodzie od Koperszadzkiej Czuby na północnym wschodzie[2].
Stoki północno-zachodnie opadają z przełęczy do Jagnięcego Kotła w Dolinie Skoruszowej, południowo-wschodnie – do Doliny Białych Stawów. Do Jagnięcego Kotła zbiega z Koperszadzkiego Przechodu żleb, także stoki południowo-wschodnie są przecięte trawiastym żlebkiem[2].
Na Koperszadzki Przechód, podobnie jak na inne obiekty w Koperszadzkiej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na siodło granią z sąsiednich obiektów oraz z Doliny Białych Stawów[2].
Pierwsze pewne wejścia:
- letnie – Kazimierz Bizański, Janusz Chmielowski, Witold Chmielowski, Adam Lewicki, przewodnicy Klemens Bachleda, Jakub Bachleda Jarząbek, Jan Bachleda Tajber i Wojciech Brzega, 23 września 1901,
- zimowe – Klara Hensch, Valentin Hajts i Gábor Seide, 15 lutego 1926.
Być może już wiele wcześniej granią przez Koperszadzki Przechód schodzili 9 sierpnia 1793 z Jagnięcego Szczytu Robert Townson i przewodnik Hans Gross[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-20].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 140–141, 180. ISBN 83-217-2472-8.